Lo sentimos, no hemos podido atender su petición.

Que ver na Festa do Cine: as películas en carteleira que se poden gozar a prezo reducido

LA VOZ REDACCIÓN

CULTURA

Durante catro días, do 2 ao 5 de xuño, 18 salas galegas ofrecen unha oportunidade de ouro para porse ao día coa carteleira

03 jun 2025 . Actualizado á 09:53 h.

Volve a Festa do Cine. Desde este luns, 2 de xuño, ata o xoves, 5. Catro días nos que a maioría dos cines galegos terán as entradas a un prezo máis reducido que nunca. Só 3,5 euros, que permitirán ver algúns das estreas máis destacadas do ano.

Que cines galegos participan?

En Galicia, 18 cines participan na Festa do Cine, que entre o 2 e o 5 de xuño ofrecerán entradas a só 3,5 euros. Nove deles están na provincia da Coruña, cinco na de Pontevedra, tres na de Lugo e unha da de Ourense.

  • A Coruña: Cantóns Cines, Cinesa Marineda City e Yelmo Espazo Coruña.
  • Carballo: Cines Bergantiños.
  • Cee: Xunqueira.
  • Ferrol: Duplex Cinema.
  • Narón: Odeón Multicines.
  • Ribeira: Cines Barbanza.
  • Pontevedra: Cinexpo.
  • Vigo: Tamberlick, Yelmo Vialia. Yelmo Vigo e Ocine Premium Gran Vía.
  • Vilagarcía de Arousa: Grande Arousa.
  • Ourense: Pontevella.
  • Lugo: Cristal e Yelmo As Termas.
  • Monforte de Lemos: Cines Hollywood.

Que películas se poden ver?

A Festa do Cine deste ano coincidiu coa presenza en salas dalgunhas das películas máis recadadoras do que levamos de ano. Hai para todos os gustos. Películas de acción, de terror, outras para toda a familia, filmes de autor ou a biografía dunha das figuras máis importantes da cultura galega. Facemos un repaso polas principais propostas

«Antes de nós»

Empezamos varrendo para casa, coa historia do noso Alfonso Daniel Rodríguez Castelao. Non necesita presentación o autor de Sempre en Galiza e grande expoñente da Xeración Nós. E, con todo, a película dirixida por Ángeles Huerta e guionizada por Pepe Coira descóbrenos facetas menos coñecidas, penetrándose nos seus anos mozos, na súa vida en Rianxo, moito antes de converterse en mito e faro de Galicia ou do seu exilio en Buenos Aires. Protagonizada por Xoán Fórneas como o ilustre rianxeiro, a película narra dous momentos da súa vida e da súa relación coa súa muller, Virxinia.

Le aquí a nosa crítica.

«Lilo e Stitch»

Outro clásico da animación Disney recreado con actores reais. A historia da nena hawaiana que se atopa cunha pequena criatura doutro planeta está a varrer a carteleira desde a súa estrea fai apenas dous venres, e xa se perfila como unha das máis recadadoras do ano. Os nostálxicos din que non supera a orixinal do 2002, pero parece que aos nenos de hoxe en día ségueselles caendo a baba co peludo e pequeno Stitch e a súa bonita relación coa animada Lilo. Ideal para toda a familia.

Le aquí a nosa crítica.

«A trama fenicia»

Wes Anderson pertence a ese tipo de autores inclasificables, cuxo estilo é seu e só seu, e ten tantos seareiros como detractores. Na súa nova película, volve traer unha vez máis unha historia do seu particular universo estético acompañándose, como sempre, dun cadro de persoal de actores que calquera envexaría. Por aí andan Tom Hanks, Benicio del Toro, Bill Murray, Scarlett Johansson ou Michael Cera, que, aínda que pareza mentira, nunca aparecera no  mundo de Wes Anderson. Segue a historia dun magnate europeo involucrado nunha trama de espionaxe. Para moi cafeteiros do director.

Le aquí a crítica da película na súa presentación en Cannes.

«Misión imposible: Sentenza final»

A saga de Tom Cruise como o axente Ethan Hunt chega ao seu fin tras case 30 anos cunha despedida ao grande. Teno todo para os fans da acción máis hiperbólica: épica, espectáculo, entretemento, nostalxia; e, por suposto, esas escenas de risco extremo que, en Hollywood, só o actor de 65 anos atrevíase a facer sen necesidade de dobres de acción. Para quen busca emocións de vertixe.

Le aquí a nosa crítica da película.

«Destino final: Lazos de Sangue»

Quen ía supor que, tras cinco entregas, a franquía de Destino final tiña a capacidade de regalar unha das películas máis redondas da saga. Hai cousas que non cambian. Alguén se salva a si mesmo e a outras persoas dunha catástrofe letal e a morte, así como concepto abstracto, ocúpase de ir asasinándoos das formas máis impensables posibles, con efectos bolboreta imposibles. Iso segue aí, e tamén a propia concepción autoparódica e desposuída de calquera tipo de seriedade. Pero nesta ocasión, hai uns ingredientes extras que elevan a proposta e axudan a sentir que eses personaxes son algo máis que simples anacos de carne no matadoiro. Para disfrutones do terror.

Le aquí a nosa crítica.

«Os pecadores»

Aínda estás a tempo de gozar dunha das películas do ano. O filme de Ryan Coogler estreouse o 16 de abril, e aínda segue nalgunhas salas. Non é para menos. Protagonizada por Michal B. Jordan nun dobre papel como os xemelgos Smoke e Stack, conta tamén coa presentación en sociedade do debutante Miles Caton —que voz!—. O filme mestura e reinventa xéneros a ritmo de blues e co contexto da estigmatización racial nos anos 30 estadounidenses. Para amantes da música e o sangue.

Le aquí a nosa crítica.

«Érase unha vez a miña nai»

Un deses taquillazos franceses que chegan anualmente ás nosas pantallas, e aderezado por unha historia de superación baseada en feitos reais. Un pouco ao Intocable. Neste caso, Érase unha vez a miña nai conta a dura infancia do mediático avogado Roland Pérez, que naceu cunha malformación no pé e cun diagnóstico médico que lle negaba a posibilidade de camiñar. A historia céntrase na súa proxenitora, Esther, unha nai coraxe que se nega a aceptar ese destino. 

«Thunderbolts*»

A película coa que Marvel Studios volveu  a entusiasmar a moitos dos seus desilusionados fans. A historia dun grupo hetereogéneo de antihéroes, solitarios e crebados por circunstancias vitais, que se atopan e acaban formando un grupo de apoio a modo de familia disfuncional. Destaca pola magnífica interpretación de Florence Pugh como herdeira da Viúva Negra de Scarlett Johansson e polo descubrimento para o gran público de Lewis Pullman, fillo de Bill Pullman. Para fans dos superheroes con corazón.

Le aquí a nosa crítica.

«Unha quinta portuguesa»

A valenciana Avelina Prat tráenos na súa segunda película como directora un dos filmes españois máis destacados do ano. Unha deliciosa fábula protagonizada por Manolo Soto e María de Medeiros que fala da necesidade de buscarse a un mesmo, sobre as segundas oportunidades e sobre as mentiras necesarias para atopar a felicidade. A historia segue a un profesor de xeografía cuxa muller desaparece dun día para outro de forma inexplicable. Para quen busca cine de autor con pouso.

«Peppa: a chegada do bebé»

Pois iso, que Peppa Pig ten unha nova irmá porcina, Evie. A película, dunha hora de duración, inclúe dez novos episodios, seis cancións novas e varios videoclips musicais. E narra os cambios que se producen na vida de Peppa e da súa familia coa chegada dun novo bebé. Ideal para ir cos máis pequenos.

«As catro fantásticas»

Unha comedia lixeira con sabor a verán. Catro amigas de toda a vida reúnense nunha escapada tropical para celebrar a voda dunha amiga da universidade, e a viaxe serve de escusa para sacar á luz secretos, reproches, risos e máis dunha copa de viño. Con actrices veteranas como Susan Sarandon, Megan Mullally e Sheryl Le Ralph. Para fans do feel good con sol, amigas e vestidos de liño.

Le aquí a nosa crítica.

«Blindado»

Coa magnética presenza de Anthony Hopkins, o thriller narra o secuestro dun camión de seguridade, pero non é só unha historia de atracos: é tamén un duelo psicolóxico entre un veterano cun pasado escuro e un mozo condutor que se ve atrapado entre a lealdade e a supervivencia. Para quen prefire o suspense cocido a lume lento.

Le aquí a nosa crítica.

«Unha película de Minecraft»

A película foi unha das grandes sorpresas da tempadas, máis que nada porque ninguén se imaxinaba o éxito de despacho de billetes que ía ter a pesar das pobres críticas. Con Jack Black e Jason Momoa entre os actores protagonistas, o filme, carne de memes, adapta o popular videoxogo a unha historia que non se toma nunca en serio a si mesma. Para quen quere ver de onde veñen os memes.

Le aquí a nosa crítica.