O selo Nórdica reúne no volume «Non son así. Contos 1953-1996» practicamente toda a produción breve do autor de «Un vasto e deserta paisaxe»
17 jun 2019 . Actualizado ás 05:00 h.No prólogo que redactou para unha edición latinoamericana dos contos de Kjell Askildsen, dicía o escritor arxentino Rodolfo Fogwill que o autor noruegués pode narralo todo «con personaxes sen rostro nin máis trazos físicos que o detalle indispensable, con nomes que se esquecen de inmediato, sen tons de voz; representando diálogos reducidos ao mínimo [...]; con emocións transmitidas por unha palabra ou por un impulso a actuar; con climas e estacións indicadas apenas pola luz ou por ínfimos sinais do corpo ou do espazo natural; con traxedias resumidas pola simple evocación dunha imaxe visual e un clímax erótico logrados polo leve desprazamento dunha man, ou con odio significado polo movemento dun corpo que sae a prender un cigarro. Con semellante material puido crear un mundo», corroboraba. E é que na mesma Noruega de Karl Ove Knausgård -que o explicita todo, que o conta todo, que o detalla todo, ata o máis nimio- aínda reina Kjell Askildsen (Mandal, 1929), o mago do relato máis escuro construído con afiada economía de medios, unha asombrosa precisión e un manexo intransferible -aínda que foi comparado con Raymond Carver- da elipse. Á vez que o seu autoexigencia -que el sempre vincula a unha procura obsesiva da arte- ofrece contos de gran sobriedade e forza, tamén limita a extensión da súa obra: só escribe cando ten algo que escribir, afirma, porque, como anota un dos seus personaxes, «xa hai demasiadas palabras en circulación polo mundo». É así que case toda a súa produción, cando Askildsen está a piques de cumprir 90 anos, está reunida neste volume editado polo selo Nórdica, Non son así. Contos 1953-1996, que, ordenado cronoloxicamente, permite comprobar como a súa escritura, aínda sendo aquilatada e perfectamente coherente desde o inicio, vaise acendrando e ensombrecendo aínda máis (e sutilmente). Agora que os catro tomos de relatos do autor noruegués publicados entre o 2002 e o 2008 por Lingua de Trapo son inencontrables, este libro faise imprescindible.