Mastines do Pirineo ás portas do mosteiro de Sobrado

Toni Silva SOBRADO DOS MONXES

SOBRADO

Toni Silva

Este sábado celébrase un certame canino de grandes exemplares

08 jun 2024 . Actualizado á 05:00 h.

Este sábado é un día grande para José Ramón Eiriz, monxe do mosteiro de Sobrado. En fronte a este templo cisterciense, esta tarde concentrarase unha gran familia de mastines do Pirineo, unha exhibición con participantes doutros puntos de Galicia e España, especialmente de Aragón. Así que o relixioso que se encarga dos cans do mosteiro xoga na casa. Ultima os preparativos para acicalar e preparar aos seus catro candidatos: Delfín, un macho de 87 quilos e 6 anos; Dama, unha femia da mesma idade e 63 quilos; e os dous fillos desta, Erik e Elfo, que precisamente hoxe cumpren o seu primeiro ano de vida, suficiente para superar o peso da proxenitora (71 quilos cada un).

Así que todos eles desfilarán no concurso que comezará ás catro da tarde na zona coñecida como Vía Sacra, a chaira entre o arco de entrada e o propio mosteiro. O evento, que alcanza a súa quinta edición, está organizado polo Club do Mastín do Pirineo de España.

O horario dun monxe dá para moito, pero entre oracións e outras responsabilidades, José Ramón dedica todos os días un mínimo de dúas horas e media ao coidado dos seus mastines, que celebran con signos de alegría cada vez que se asoma. A súa implicación leva ao momento de durmir con eles cando son moi pequenos, como ocorreu cos cachorros Erik e Elfo, cos que pasaba as noites no paritorio ata que cumpriron o primeiro mes de vida. «Doulles a comida, fago o cepillado, sácoos a pasear, encárgome de que veña o veterinario de Curtis a vacinalos, e sobre todo os observo moito durante todas esas rutinas para ver se teñen algún problema», sinala Reiriz sobre os seus animais que, a pesar de a súa docilidade, non deixan de impresionar polo seu tamaño. «No primeiro contacto hai que deixarlles a iniciativa, que te observen, que te cheiren, e así te aceptan e xa non tes problema», explica. Así fai Delfín que, tras cheirar ao xornalista, ofrécelle a súa enorme pata. Non hai sobresaltos neste templo de paz. Hoxe o mosteiro xa non ten gañado que coidar, «pero son uns vixiantes extraordinarios».

Que avalían os xuíces nun certame como leste? «Pois as características físicas dos mastíns, o tamaño da cabeza, as extremidades, as mandíbulas, tamén o carácter, a forma de moverse e que teña unha boa máscara, que a cabeza combine dúas cores, mellor negro e branco, como Delfín», explica o monxe de Sobrado. Tamén o tamaño do pelo terase en conta no concurso desta tarde. Non pode ser inferior a seis centímetros de longo.