«No mar estivemos oito días, eu logrei embarcar na patera sen pagar», relata un dos dez inmigrantes acollidos en Sobrado
SOBRADO
Foron trasladados a unha pensión, onde permanecerán un máximo dun mes
10 nov 2023 . Actualizado á 16:45 h.Ás seis e media da mañá chegaron, cansos e con soño, os dez mozos africanos que o Goberno trasladou a Sobrado desde Canarias, tras unha viaxe en bus desde Madrid. Chegaron e almorzaron, con timidez, como recoñecía Gelines Méndez, propietaria da pensión Vía Sacra, onde os aloxaron en tres cuartos con catro camas. «En Sobrado non somos racistas», di para que ninguén dubide de que os dez mozos terán unha boa acollida, a pesar de os problemas idiomáticos, neste establecemento aberto hai tres anos. Só a metade falan francés; o resto, dialectos. Son de Gambia, Senegal e Mali. A previsión é que queden un período máximo dun mes nesta pensión de 12 cuartos situada en pleno centro de Sobrado, con vistas na parte posterior ao mosteiro. Dúas persoas de Accem, unha organización sen ánimo de lucro, axúdanos co idioma e a papelada co ministerio.
Gelines se desvive por que estean a gusto e asegura, emocionada, que somos un país de emigrantes. Explica que un deles saíu en manga curta e ás súas chamadas para que volvese gorecerse do frío respondeu cun saúdo. «Isto non é Canarias, pero non me entendeu», explicaba antes de preparar o menú do mediodía, onde o prato principal foi pito ao forno con patacas. Tras comerllo, le chapurrearon un «nice», antes de volver para a cama para descansar. Continuaban exhaustos do trajín de viaxe e só un saíu pola tarde a pasear abrigado cun plumífero.
Cheikh Amour móstrase remiso a falar e rexeita calquera tipo de fotografía, «por seguridade». Explica que ten 23 anos, saíu de Gambia cara a Senegal, estivo anos alí e volveu a casa varias veces, ata que decidiu emprender unha viaxe que o levou a Mauritania, Marrocos e, de alí, aO Hierro. «No mar estivemos oito días, eu logrei que me deixasen embarcar sen pagar a patera», comenta e explica que algunhas veces os patróns deixan subirse a unha ou dúas persoas para completar pasaxe sen abonar o billete. Unha sorte que atribúe á caridade, xa que o prezo pode superar os 5.000 euros. «Non foi doado, pero non houbo problemas», explica dunha travesía que fixo nunha embarcación xunto a outras 192 persoas. Algunhas delas tamén chegaron a Galicia, pero foron trasladadas a Sanxenxo. Do grupo de Sobrado di que non coñece a ninguén. Á cidade da Coruña chegaron outros dez, que foron trasladados a un hotel.
«Eu era o home dos 12 empregos», explica Cheikh Amour gráficamente sobre que facía para gañarse a vida en Gambia e Senegal. «O que fose saíndo, comerciaba, colocaba pavimentos, vendía alimentos...», comenta. Di que espera traballar, pero que polo momento, vai seguir as indicacións de Accem. A súa aspiración é lograr o reagrupamiento cun irmán que leva vivindo uns 15 anos en Madrid, pero que agora está de viaxe en Senegal.