Vaia suspense
Nun novo episodio da serie -máis ben culebrón- que protagoniza Puigdemont, desde a tempada 2017, a policía sarda botou a luva a este escorregadizo personaxe. Cada vez se esmeran máis os guionistas das súas peripecias en facelas orixinais e entretidas. Quen pensaría que unha escapadita de fin de verán a un encontro folclórico ía dar ao traste con catro anos de impunidade e educados cortes de manga ao sistema xudicial patrio. Que lle quiten o «bailao» ao expresidente. E é que mentres os doce apóstolos do independentismo pasábanas canutas na trena por non negar ao seu cristo, o mesías catalán de pelazo alborotado levaba unha divina existencia no sétimo ceo de Bruxelas, dándose á dolce vita co soldo de eurodeputado que pagamos todos, indepes e centralistas. Por Deus!, que Netflix fágase xa cos dereitos desta historia e deléitenos con novas entregas. Que sinvivir este suspense! Manuel Suárez Botana. A Coruña.
Fin dá pandemia
Afortunadamente, a pandemia ocasionada polo covid-19 vai minguando. Parece pouco probable unha sexta onda, din os expertos. Van ser dous anos difíciles -ogallá non me engane e non se prolongue- que lembraremos toda a vida, xa que, polo camiño quedaron verdadeiras traxedias e na alforxa levaremos para sempre un lastre moi pesado. Mais hai que encherse de optimismo e tirar cara adiante. Tratábase e trátase dun virus, dun
veleno, polo cal o desenvolvemento rápido dunha vacina foi fundamental para atallala; loxicamente coa colaboración dos traballadores sanitarios. Tamén debo recoñecer o esforzo e a paciencia coa que a maioría dos cidadáns cumprimos rigorosamente coas indicacións e consellos das autoridades sanitarias, mantendo a distancia, a hixiene e utilización das máscaras fronte a uns poucos insolidarios que perante todo este tempo non deixaron de poñer en perigo a saúde dos demais. Manuel Piñón Pérez. Ferrol.
Oleiros non é igual para todos
Chegamos a unha zona extraordinaria axardinada localizada en Oleiros. Preto de alí coméntannos que, cando vén a Galicia, alóxase Richard Gere, coa súa muller. Dinnos que tamén que viven importantes executivos, e que todos -ideas políticas á marxe- admiran a estatua do Che. Alí, xunto ao mar, coa arboleda perfectamente recortada para que as vistas sexan claras, vive o alcalde do municipio. Xusto próximo a un paseo que mandou deseñar el. «Un home -subliñan- moi preocupado pola estética do seu concello». Vendo a paisaxe, non nos quedaron dúbidas, pero estabamos equivocados. Noutras zonas do municipio pódense ver beirarrúas levantadas, colectores cheos de lixo, sucidade, rúas maltreitas, ruído... Iso si, lonxe da casa do alcalde e onde os veciños non son os seus fieis votantes. Luisa García. Oleiros.