Peche modificado, sabor a despedida

Hugo Álvarez Domínguez A CORUÑA

A CORUÑA CIUDAD

Imagen de archivo de Dima Slobodeniouk dirigiendo a la OSG.
Imaxe de arquivo de Dima Slobodeniouk dirixindo á OSG. MIGUEL MIRAMONTES

A OSG pechou o seu ciclo co regreso de Dima Slobodeniouk e un cambio de programa que virou cara a suites máis populares

15 jun 2024 . Actualizado á 18:05 h.

 A Orquestra Sinfónica de Galicia pechou ciclo no Palacio da Ópera da Coruña co regreso de Dima Slobodeniouk para un programa modificado sen aviso previo. A comezo de tempada anunciábase na primeira parte deste concerto a Sinfonía dos salmos, de Stravisnki (que require coro e un persoal orquestral moi particular) pero, sen explicación, cambiouse polos  dous suites de Peer Gynt, de Grieg. Á marxe do cuestionable de ofrecer suites e non obras completas en tempada de abono (sen entrar no manido destas melodías), sorprende que un cambio así non se argumente debidamente.

Difícil facer algo fresco e novo con música tan trillada que non expón dificultades á orquestra. A lectura de Slobodeniouk funcionou sen sobresaltos. Destacaron a intimidade dA morte de Ase, por tempo e clima; a boa progresión de Na gruta do rei da montaña; o equilibrio da Danza arábiga ou a ductilidade da corda nunha Canción de Solveig desposuída da soprano prevista se a obra se tocase completa. Á Tempestade faltoulle forza. O público, encantado de atopar tanta música tan popular.

Na Quinta de Sibelius, Slobodeniouk atopou a xusta temperatura, diferenciando os planos (equilibrou metais e cordas na vibrante final do primeiro movemento) e remarcando o lirismo do segundo movemento desde unha impecable corda en pizzicato. O final arrincou áxil, xogando coa progresión dinámica da corda e elevando o potencial melódico da sección central nun tutti envolvente que mostrou sintonía entre o conxunto: o mellor da noite. A maior baza do mestre estivo en armar o armazón melódico con coherencia. Se faltou paixón (lonxe da fogosa Segundo do mesmo autor que Jaime Martín dirixiu aquí en febreiro) non se pode negar que o cerebral Sibelius de Slobodeniouk funciona. 

O público aclamou a orquestra e director nun final de tempada que puido ser máis ambicioso. Slobodeniouk non estará no Palacio a próxima tempada; pero agárdalle a finais de 2025. Con todo, a ovación tivo certo sabor a despedida.