Díme onde vives e direiche como vistes

Patricia García Lema
PATRICIA GARCÍA A CORUÑA

BETANZOS

German Barreiros

Básicos e fondos de armario en Betanzos e moita zapatilla e suadoiros en Arteixo. Cada recuncho da comarca ten o seu propio estilo, e estas ningunhas das particularidades que dan personalidade a cada recuncho da área

07 mar 2020 . Actualizado á 13:18 h.

A moda é universal, pero tamén entende de concellos. E aquí cada un ten as súas propias preferencias. «En Betanzos a xente é máis clásica e menos atrevida». Mónica Granero, que creceu entre zapatos no número 47 da rúa Travesa, sabe, polos pés e polos gustos dos clientes, que non calza o mesmo un betanceiro que un arteixán. Que cada un ten as súas preferencias e os seus gustos. «Cando vou aos mostrarios para elixir os modelos para as próximas campañas eu sempre me decanto polos máis clásicos porque sei que son os que mellor encaixan co meu público. Por exemplo, ás veces coincido con xente de tendas de Arteixo e levan todo o contrario: o máis moderno e atrevido como as zapatillas con plataforma ou as botas militares».

cool

Para Mónica Granero, que ademais da centenaria zapatería Pepe Granero en Betanzos acaba de abrir unha segundo en Sada, os gustos de cada municipio tamén teñen que ver co perfil dos veciños. «En Betanzos hai menos xente mozo e iso tamén inflúe na forma de vestir». As pezas que máis se repiten por Betanzos: «Os vaqueiros, un abrigo básico e uns botíns. E, por exemplo, é máis difícil ver plataformas pola rúa». E para home? «Que abrigue». «A xente sobre todo mira a calidade e a comodidade máis que a tendencia».

Moi relaxado

É doado pasear por Bastiagueiro en Oleiros e ver algúns perfís que se repiten. A gabardina, os tons beige ou as zapatillas. Aquí reina o sport elegantes: ese look relaxado que fixo tan famoso Diane Keaton en cando menos agárdascho. E aí está Bastiagueiro, reconvertido nos Hamptons da comarca, coas súas praias que lembran que o verán está preto e os seus paseos ao bordo do mar. «É unha zona de moda», apunta Matu, que leva 17 anos vivindo nesta zona do municipio. «Nótalo cando vas ao supermercado. É doado atoparte con xente mozo que viste moi ben». Esta amante da moda é fan do beige e o branco: «Se vou á Coruña non vou en chándal, pero aquí si podo ir cun estilo máis relaxada». Aínda que, confesa, o rumor de que Richard Gere comprou unha casa a uns metros do seu piso faille estar máis pendente de como baixa á rúa: «Non vaia ser que mo cruce…», chancea. «Aquí é doado atoparte a moita xente en zapatillas porque moitos van camiñar».

MARCOS MÍGUEZ

A Matu apaixónalle comprar en Oleiros: «Gústame comprar en tenda, prefiro ver as cousas fisicamente e, tamén para axudar ao pequeno comercio». A súa favorita é Dondeisa, unha zapatería en Perillo que mantén vivo o estilo un pouco boho e ibicenco. «É un amor, mándame mensaxes coas novidades e sempre atopo cousas diferentes, pero moi do meu estilo». «É bo que haxa tendas e máis vida. Antes non había tanto e cada vez temos máis oferta», apunta.

Matu cre que «en xeral, na costa vístese moi ben». E eses aires mariñeiros son os que se atopan en Sada. Para María Canle, que se crío neste municipio, o estilo sadense ten un punto clásico, pero tamén cosmopolita por influencia da xente que vén de fóra durante a época de verán.

Deportes auga

«O mar e os deportes de auga tamén marcaron moito o noso estilo. Todos tiñamos nosa Slam». María detecta unha evolución do estilo nos últimos 20 anos: «Sada era un lugar que estivo marcado pola movida nocturna: a xente vestíase para saír de noite. Agora o ambiente é máis diúrno e o estilo de festa deu paso a un máis casual, pero non menos elegantes, sobre todo as fins de semana, como o terraceo nO Chiringuito». Cre que hai pezas que non poden faltar no armario dun sadense: «Unha cazadora náutica, resistente á auga e ao vento, perfecto para saír en barco ou para os madrugadores que salguen cada mañá a camiñar polo porto deportivo». María destaca como se volvan e preparan os veciños momentos como a Feira Modernista, «a xente arránxase máis e sae á rúa feita un pincel».