Metrovacesa sonda á veciñanza de Labañou sobre o plan dAs Percebeiras da Coruña
A CORUÑA
Entrevistará a 375 persoas para pulsar a súa opinión tras a revisión definitiva do proxecto, cuxa licenza suspendeu o Concello
11 feb 2025 . Actualizado á 05:00 h.Un barrio envellecido no que o supermercado máis próximo está a dez minutos a pé ao final dunha costa pronunciadísima e sen rodeo posible. Un barrio histórico con identidade marcada pero sen apenas substitución xeracional, parques infantís nin liña de autobús que o atravese, porque de novo hai que subir a costa para dar coa parada. E un barrio cun escampado privilexiado ao bordo do paseo marítimo que serve ao botellón, o aparcadoiro e o lixo, e que antes ou despois urbanizarase, segundo anotan defensores. En como facelo descansa a polémica.
«A min o proxecto dAs Percebeiras tápame as vistas, pero apóioo firmemente. O primeiro pareceume unha auténtica animalada e creo que a xente quedou nesas dúas torres desmesuradas. Pero a última revisión é racional, reduce os volumes e abre o barrio. Para min é unha actuación necesaria que o dota de servizos, desde unha barbería ata un súpers, porque prevé moitos baixos comerciais, e daríalle moitísima vida», afirma o informático Rafael Pérez Infante, dono dun piso na avenida de Labañou e unha das 375 persoas seleccionadas por Metrovacesa, promotora da urbanización cuxa obra suspendeu preventivamente o Concello, para participar nunha enquisa que tratará de pulsar o estado de opinión da veciñanza. «Nun mundo ideal eu pediría un parque; no mundo real, no que vivimos, non teño dúbidas. Será un empuxón e completará o barrio, integrarao. É un sitio fabuloso, pero agora estamos illados», afirma Pérez Infante.
Luisa Saleta criar nas vivendas do Grupo María Pita e comparte esa sensación de abandono. «Non temos bus urbano. Hai que subir ata a farmacia e pasar polo Portiño ou Visma para chegar ao centro. Faltan servizos», denuncia a muller, que defende «algo importante para eses campos, porque pensar que o Concello os vai a comprar é ilusorio». Sobre as alturas advirte que as vistas do mar se perderán, xa sexan oito ou catro pisos, e aplaude as modificacións. «Non é o primeiro proxecto, non van pór un muro, non imos ser Gaza», ilustra.
Tamén das queixas pola perda de vistas e do valor das vivendas dá fe Carlos Aceituno, empresario hostaleiro catalán, chegado ao barrio por amor hai apenas dous anos. «Eu non podo apoiar que envelleza, as súas rúas e a súa forma de vivir. Quero que veñan nenos, familias, negocios e futuro ao código postal. A xente ten a sensación de que lle van a tapar o sol e é mentira. Seguiremos vendo o mar e todo o barrio renovarase».