Paradoxo en Oleiros: Cáritas lanza un SOS no concello máis rico de Galicia
A CORUÑA
![](https://img.lavdg.com/sc/3fIK8j97OfaOrNGIWOEkYXG7Gpo=/480x/2025/02/08/00121739008861475981214/Foto/HF9C8F1_1102.jpg)
Nun ano duplicáronse as familias pobres «e os nosos fondos esgótanse»
09 feb 2025 . Actualizado á 05:00 h.A renda media de Oleiros supera os 43.000 euros anuais. É o Concello máis rico de Galicia e mantense entre os 50 primeiros de España. Pero detrás da extraordinaria calidade de vida, as urbanizacións de luxo ou os amplos servizos municipais, escóndese unha realidade moi distinta para máis dun centenar de familias cuxas necesidades están a apertar as costuras de Cáritas Santa Cruz-Liáns, unha oenegué que cobre todo o municipio con excepción de Perillo e Mera, que contan con instalacións propias de Cáritas.
Agustín Jimeno preside esta entidade desde o 2010 e el mesmo recoñece que nunca estiveran tan preto de descubrir teas de araña na caixa do diñeiro. «Temos 130 familias anotadas, das que 104 veñen con asiduidade, pero despois de Nadal xa non podemos repartir determinados alimentos ou materiais, debemos rebaixar a cantidade para que chegue para todos», relata o veterano presidente, que lanza un SOS á sociedade, «que sempre foi moi solidaria», para intentar reforzar os fondos e donativos para as familias.
Así, o pasado mércores 5 de febreiro, as familias atopáronse con que nas caixas que prepararan os voluntarios non había ovos. «Son alimentos que, onda a carne, compramos nós mesmos, pero tal e como estamos agora énos imposible», sentenza Jimeno. «Estamos a vivir o momento financeiro máis crítico que recordo, poderemos aguantar un ou dous meses, pero a longo prazo haberá que buscar diñeiro debaixo das pedras», engade.
Mariquita Morro é unha das 15 voluntarias que cada mércores acode ao local de Santa Cruz para preparar e repartir as caixas para os usuarios. A ela tocoulle explicar ás familias que esta vez a entrega era máis modesta. «Dixémoslles que había menos, que non dispuñamos de ovos, e que había que repartir menos entre todos, e entendérono», sinala.
A grave situación estivo disfrazada durante o pasado Nadal, uns días nos que a sociedade, de forma espontánea, multiplica os seus donativos para os máis desfavorecidos. Pero despois de Reis, as axudas caeron de novo en picado. No entanto, a peliaguda situación que vive Cáritas Santa Cruz-Liáns non se debe a unha redución de donativos. «O problema é que no último ano duplicouse o número de usuarios, tiñamos uns 60 e agora pasamos de 100, e cos mesmos recursos...», explica Mariquita Morro. Por iso os cueiros, que compra a propia asociación, entréganse máis a contagotas. «Se antes había 10 nenos que os necesitaban, agora hai 35, as doazóns non diminuíron, pero co mesmo temos que facer máis», indica a voluntaria. «Os propios usuarios cando veñen á cola os mércores xa notan que son máis, e compréndeno», engade.
O presidente ratifica o discurso de Mariquita: «Estamos a ter tantísimas familias... Isto é moito e estamos angustiados». O Banco de Alimentos Rías Altas insufla importantes cantidades de alimentos non perecedoiros cada 15 días, e os donativos nútrense coa solidariedade veciñal, que conta coa contribución fixa dun par de socios.
O 70% proceden doutros países, aínda están sen papeis e teñen varios fillos
Máis de dous terzos das familias que acoden aos despachos de Santa Cruz-Liáns proceden doutros países. Destes, boa parte atópanse sen papeis que lles permitan optar a un traballo. «Son familias moi vulnerables, con varios fillos, que chegan como turistas e logo vense envoltos na burocracia», sinala Arturo Aramburo, voluntario responsable da recepción e inscrición das novas familias. Un dos problemas máis graves é o residencial. «Pídenlles alugueiros de 700 euros e acaban alugando cuartos por 300 e que pagan en negro», sinala Arturo. «O peor é que moitos arrendadores néganse a empadroalos, e néganlles así a chave para poder empezar a legalizar a súa situación e acceder a un emprego. Dóeme que os exploten», sentenza.