Os dous acusados de trata de persoas e prostitución na Coruña farían traballar ás súas vítimas «24 horas, 7 días á semana»
A CORUÑA
As mulleres chegaban desde Brasil baixo a promesa de empregos como perruqueira ou limpadora
03 dic 2024 . Actualizado á 21:28 h.Esta mañá tivo continuación na Audiencia Provincial da Coruña o xuízo por trata de brancas contra dous acusados de orixe brasileira residentes en España. Segundo o ministerio fiscal, ambos, en asociación e repartición de funcións, levantarían un armazón de prostitución forzada de mulleres nun piso da cidade. Co engano e a ameaza como principais armas, este negocio clandestino nutríase de mozos que chegaban do Brasil baixo promesa de ser empregadas en oficios moi distintos ao que remataban exercendo; perruqueira, limpadora...
Chegadas xa a territorio español, os presuntos proxenetas esixiríanlles ás mulleres o pago dunha débeda desorbitada, de entre 10.000 e 12.000 euros, en concepto de reembolso dos gastos de viaxe —pois eran eles os que desde aquí facíanlles chegar os billetes de avión—. Teoricamente para satisfacer este pago —dunha cantidade establecida arbitrariamente—, forzábase ás vítimas para ter contacto carnal con clientes, séndolles ademais subtraídos os emolumentos resultantes do servizo. Ás mulleres cobrábanlles incluso polos gastos de manutención, como a comida, o aloxamento ou os preservativos.
Na sesión deste martes testificaron tres dos policías que participaron nos operativos de vixilancia que levaron á detención dos dous procesados. Todos recoñeceron a presenza destes individuos no piso onde se exerceu a prostitución non consentida. Algo que admitiu, en parte, a defensa, que aínda que non negou a posibilidade de que os seus clientes puidesen estar implicados na perpetración de actividades deste cariz, si sostivo a inexistencia dun compoñente intimidatorio. Perfilou, por tanto, que tal servizos prestábanse co acordo explícito das partes. En tal caso, o delito cometido viría do lucro coa prostitución allea, algo penado moito menos severamente que os cargos relacionados con trátaa de brancas —polos que a fiscalía pide 24 anos de prisión—.
«Facían traballar a estas mulleres as 24 horas do día e os 7 días da semana, moitas veces tiñan que prestar servizos de madrugada e baixo ameazas», apuntou o avogado dunha das vítimas. Engadiu ademais un elemento pouco habitual, o da santería, como un dos métodos de intimidación empregados. Atendendo os danos morais e físicos causados, as acusacións pediron indemnizacións monetarias para as mozas afectadas.
No seu uso final da palabra, os acusados subliñaron a noción, xa delineada anteriormente polo avogado defensor, de que todas as actividades desenvolvéronse con total conformidade das partes, e que as persoas que habitaban o piso tiñan «liberdade de movemento» e incluso perfís en redes sociais. «Hai moita mentira e invención nesta historia. Non somos eses monstros que pintan», sinalou un deles.
Despois de atender as razóns das acusacións e da defensa, e tendo en conta todas as probas achegadas e o testemuño das testemuñas —incluídas os policías que investigaron aos acusados e varias mulleres que serían prostituídas por eles—, o xuíz levantou a sesión e deixou o caso visto para sentenza.