O tope en zonas tensionadas intenta regular o custo das rendas, que na cidade acadou en febreiro os 9,6 euros por metro cadrado de media, máximo histórico, mentres que o dos pisos dispoñibles para compra continúa crecendo
17 mares 2024 . Actualizado ás 05:00 h.Buscar vivenda na Coruña é como intentar saír dun labirinto, sobre todo no caso do alugueiro. Para paliar o ascenso das rendas, desde o Goberno puxeron en marcha un tope de prezos que a Xunta rexeita, aínda que o Concello pediu que se declare a cidade zona tensionada. No caso dos inmobles en venda, os prezos seguen á alza e os de segunda man acadan valores similares aos de obra nova.
A escaseza de chan, o aumento dos custos de construción ou a proliferación de vivendas turísticas son algúns dos factores aos que os distintos axentes do sector apuntan para explicar a situación actual.
Venda
Prezos á alza. O pasado mes de febreiro o prezo por metro cadrado rozou os 2.400 euros, 2.386 segundo o portal Idealista. A cifra supón unha subida de case catro puntos, un 3,8 %, con respecto ao mesmo mes do pasado ano, pero aínda non chega ao máximo histórico de 2.800 euros, que se acadou no 2008.
Segunda man. A maior parte da oferta actual de vivenda en venda corresponde sitúase en inmobles antigos. Actualmente, o portal Idealista conta con 1.654 anuncios de espazos de segunda man, o que supón un 98,19 % do total.
Obra nova. As promocións actualmente en marcha non chegan a ser o 2 % do total da oferta. En canto aos prezos, adquirir un piso novo de dous cuartos rolda os 200.000 euros. A zona que aglutina a maior parte das construcións é Xuxán, pero tamén están en marca edificacións en Novo Mesoiro, Riazor, Someso, Vioño ou Eirís. De acordo coa Federación Galega de Empresas Inmobiliarias (Fegein), no 2023 acadouse o mínimo histórico en stock deste tipo de vivenda, con 7.680 na provincia coruñesa.
Proxectos en marcha. Ás promocións actualmente en construción súmanse varias iniciativas xa aprobadas, como a de Visma. Prevese a construción de 3.585 vivendas repartidas en 20 bloques, 940 serán de protección oficial.
Aumento de custos. Desde a Asociación Provincial de Promotores Inmobiliarios da Coruña (Aproinco) expresan que o aumento do prezo nas vivendas en venda responde a diversos factores. «Subiron os custos dos materiais de construción, non só polas consecuencias da crise de Ucraína, senón tamén polo aumento das esixencias normativas. Europa acaba de aprobar unha nova lexislación sobre eficiencia enerxética con criterios que nos parecen ben, pero que encarecen a obra», explica Juan José Yáñez Martínez, secretario xeral da entidade. Sobre a alza tamén dos inmobles de segunda man, indica que «é un paradoxo, xa que hai unha diferenza brutal entre a vivenda nova e a usada debido a ese aumento das obrigacións, que se traduce en edificios mellores». No entanto, atribúe o incremento da asusadas a a dinámica do mercado e a lei da oferta e demanda.
Chan
Pouco terreo urbanizable. Desde Aproinco manifestan que se debería fomentar o acceso a terreos urbanizables. «Hai pouca oferta e as Administracións, neste caso a Xunta e sobre todo o Concello, deberían facilitar a xestión e a conversión do chan para poder urbanizar. Solicitamos de forma reiterada axilidade para os trámites de cambio de uso dos terreos e para a concesión de licenzas de obra», sinala Yáñez.
Inmobles a medio facer. O presidente de Fegein, Benito Iglesias , apunta aos terreos da Sareb. «Solicitamos á Xunta que esixa ao estado a súa transferencia a custo cero. Todas as vivendas sen rematar, as acabadas e as que están a medio facer servirían como plan de choque para construír vivenda e destinala ao parque social. Digo a custo cero porque no 2012 todos os cidadáns pagamos o rescate dos bancos e necesitamos que ese banco devolva agora esas propiedades para xerar máis oferta».
Alugueiro
En máximos. A cidade herculina acadou o pasado mes de febreiro os 9,6 euros por metro cadrado. Trátase do máximo histórico desde que hai rexistros e supón un aumento dun 5,7 % con respecto ao mesmo mes do ano pasado.
Sen apenas oferta. Detrás da alza das rendas está a pouca oferta. «É a mínima rexistrada ata agora. Hai pouca, unha pinza de entre 300 vivendas e 350, cando o normal é que houbese entre 800 e 1.000», expón Benito Iglesias , presidente de Fegein, que engade: «Reduciuse a oferta en máis dun 50 % nos dous últimos anos».
Parque social. O goberno galego entregou o pasado mes de novembro 40 vivendas en Xuxán con prezos de entre 90 e 70 euros ao mes, en función da renda. Nese barrio, Vivenda prevén construír outros dous edificios con 40 e 60 fogares. Así mesmo, a cooperativa Galivivienda ofrece pisos desde 343 euros ao mes por un prazo de 50 anos en catro inmobles que edificarán en parcelas cedidas pola Xunta en Xuxán. A entidade suma máis de 2.000 solicitudes para entrar a vivir nunhas construcións que aínda non están en marcha e que estarán listas no 2026.
Vivendas turísticas
Superan as mil. Mentres se reduciu o volume de inmobles dispoñibles para rentar, o número de aloxamentos de uso turísticos disparouse. «Na Coruña hai rexistradas 1.316 vivendas turísticas, a cifra supón unha subida de máis dun 50 % nos últimos 15 meses», apuntan desde Fegein. O presidente da entidade considera que é clave analizar o motivo polo que tantos propietarios optan por esa modalidade. «A responsabilidade do que ocorre é dos lexisladores, xa que non é unha casualidade que tantos se moveron ao circuíto vacacional, se non que responde a unha inseguridade xurídica».
Inmobles baleiros
Máis de 15.000. Unha das solucións para aumentar o número de vivendas en alugueiro é, de acordo con Fegein, mobilizar as que están baleiras para así dar resposta á demanda existente. Segundo o último balance anual do INE hai 20.059 inmobles sen uso unha cifra que Fegein baixa a- 15.250 vivendas baleiras. «Os informes do INE realízanse cada dez anos con axentes censales, pero ese último inclúe datos tomados durante a pandemia, polo que non se puido facer desa forma, senón que se tomaron como referencia as vivendas con recibo da luz. Ese criterio non nos parecía correcto e elaboramos o noso propio estudo», explica o presidente da entidade.
as Administracións
Plan municipal. José Manuel Lage, primeiro tenente de alcalde e concelleiro de Economía di que «A Coruña ten un problema de vivenda, hai Administracións con competencias na materia como a Xunta que non o queren ver, pero é evidente que os prezos do alugueiro deixan fóra a moitas persoas que non poden permitirse pagar as tarifas do mercado libre. Hai máis de 2.800 demandantes de vivenda na cidade e a Xunta estivo 15 anos sen facer unha soa. Acaban de entregar 40, é unha cifra ridícula». Para paliar a situación desde o executivo municipal traballan nun plan municipal, «que se aprobará este ano e suporá o impulso á construción de 4.000 novos fogares entre o 2024 e o 2030, a través dos instrumentos de planificación urbanística. Tamén apostaremos pola rehabilitación e pola cesión de solo para vivendas en aluguer a prezo taxado». A alcaldesa, Inés Rey , tamén lamentou a falta de investimento do Goberno autonómico cando A Coruña é «é a terceira cidade de España onde máis sobe o prezo, máis que en Madrid».
Proxecto autonómico. O plan do goberno galego é construír 1.600 de promoción pública e privada no barrio de Xuxán, onde solicitaron ao Concello o cambio de uso de dúas parcelas para poder urbanizar.
Lei estatal. Desde o Concello solicitaron á Xunta que pedise ao Goberno central declarar A Coruña zona tensionada. «Fomos os primeiros de Galicia en pedirlle á Xunta (porque son as comunidades as que teñen que tramitar diante do Estado estas declaración) que estudase esa declaración. Só pedimos que o estudaran e a súa resposta foi dicir que a Lei de Vivenda non era de aplicación porque estaba recorrida no Constitucional», señala Lage. Desde a consellería de Vivenda indican que requiriron un informe ao goberno local para poder atender á súa solicitude de declarar zonas tensionada. «Iso foi en outubro e aínda o estamos agardando», apuntou a conselleira de Vivenda, Ángeles Vázquez. Así mesmo, mostrou o seu rexeitamento á medida do Executivo central, xa que consideran que é «un fracaso». Vázquez tamén indicou que manterán unha reunión con todos os concellos para achegar «clarificación» no proceso para adherirse á iniciativa do Goberno. A conselleira lembrou así mesmo que Xunta recorreu a Lei de Vivenda, que considera «inconstitucional», xa que a competencia de vivenda pertence á Xunta.
Índice de prezos. O índice de prezos para zonas tensionadas, publicado este venres, só afecta aos grandes tenedores —aqueles con dez inmobles ou máis,— que na Coruña son máis de 7.000. Tampouco poderán superar esa barreira os inmobles que teñan estado baleiros nos últimos 5 anos e que agora saian ao mercado. Utilizando esas referencias, un piso na praza de Vigo de 101 metros cadrados con garaxe debería custar ao mes entre 562 e 848 euros, mentres que nun anuncio actual ofértase a 1.200. Por ese importe se renda outro en Ramón e Cajal de 73 metros sen garaxe, pero se saíse agora ao mercado debería custar entre 461 e 666.
Miguel Abalo e Manuel Couto de Nove Representación Inmobiliaria: «A realidade da Coruña non se corresponde coa de ningún outro sitio»
Con ampla traxectoria no sector inmobiliario, Manuel Couto e Miguel Abalo, uníronse en maio do pasado ano na empresa Nove Representación Inmobiliaria. «A nosa experiencia debuxa un plano e o que vemos, comparando o que ocorre aquí con Madrid e co resto de Galicia, é que a realidade da Coruña non se corresponde coa de ningún outro sitio», sinalan os profesionais.
Para eles, detrás da alza dos prezos están as propias características da cidade. «Trátase dun Concello cunha superficie pequena, unha oferta escasa para toda a demanda que existe e con moito investidor. Hai moita xente cunha capacidade económica alta para investir, que en ocasións mesmo retén os inmobles, xa que os adquiren, pero durante un tempo non están no circuíto de venda nin no de alugueiro», expoñen os expertos.
Así, indican que «o vendedor de inmobles na Coruña está empoderado, é consciente de que na cidade hai moita demanda e pouca oferta, polo que poden fixar os prezos e xogar ao máis alto. Iso tradúcese en que se vexan moitas propiedade a prezos elevados, que nun inicio se pode pensar que non se van vender, pero si que se comercializan porque están ao prezo do mercado», sosteñen Manuel e Miguel, que engaden que ante ese escenario: «Ha aumentando a demanda en concellos limítrofes con prezos máis moderados»
Octavio Aguero: «A miña parella e eu buscamos piso coa nosa mascota e parece imposible»
Levan menos dunha semana na Coruña e a ilusión de emprender unha nova vida viuse embazada polas dificultades de atopar vivenda. «Antes de vir a Galicia buscaramos información, pero a verdade é que está todo máis caro do que vimos», di Octavio Agüero, de 29 anos.
O mozo acábase de mudar coa súa parella desde Buenos Aires, Arxentina. «Xa viviramos en España, eu en Valencia e a miña noiva en Málaga. Como no noso país a situación está complicada decidimos mudarnos a Galicia. Unha vez tomada a decisión, a miña parella foi ademais aceptada para cursar unha mestría na USC, pero a idea foi sempre vivir na Coruña», di Octavio, que engade que por iso ampliaron a procura a Santiago. «Pero é igual de complicado», apunta.
O principal obstáculo co que se están topando é a súa mascota. «Temos a sorte de ter un can, pero para a procura de piso é unha desgraza, xa que ninguén aluga cun animal nin aínda que sexa un mosquito», di Octavio, que lle sorprende a dificultade de acceder a unha vivenda tendo un can. «Cando chegamos vimos que había unha chea de xente con cans polos parques, entón, non entendemos ben que, con todo, para vivir sexa tan complicado».
De momento, el e a súa parella estanse hospedando nun hotel no centro. «Pero non podemos quedarnos moito tempo porque 15 días nun aloxamento turístico é case o equivalente á renda dun mes», expón. Ademais de recorrer a portais web de procura, optaron por tirar de redes sociais e de inmobiliarias. «Algunha pídenos 100 euros só por ensinarnos o piso, cando nin sequera se se me vai gustar. É un abuso».
Outro punto que non se agardaba é a cantidade de requisitos que esixen para poder alugar. «No noso caso non temos nómina, pero temos un familiar en Barcelona que nos avala e parece que con iso podemos rentar sen problema. Estou buscamos traballo do que sexa, non se se será máis difícil atopar vivenda ou emprego», di. Sobre os prezos, considera que son elevados: «Xógase moito ao ver quen dá máis», sinala Octavio. «Cando chamo por algún piso tamén notou que ao escoitar o acento son máis remisos. Incluso unha inmobiliaria me pediu o pasaporte, imaxino que para comprobar se teño papeis, pero creo que é o momento de que Galicia devolva un pouco o que Arxentina fixo, que abriu as súas portas aos galegos», sinala Octavio, que aclara que todo o mundo está a ser moi amable, «pero no día a día ser estranxeiro é difícil».