Aos 15 minutos de enviar un wasap ao seu xefe coa man vendada recibiu a notificación. A Xustiza non anula o cesamento por non apreciar causa directa
11 feb 2024 . Actualizado á 20:08 h.O mesmo día que un veciño de Miño rompeuse o quinto dedo da man dereita, a empresa para a que traballaba de luns a domingo como condutor lle notificou o despedimento. Esa mañá acudira ao centro de saúde da localidade tras sufrir un accidente doméstico e na consulta derivárono ao Hospital A Coruña, onde ingresou ás 10.25 horas.
Posteriormente, enviou unha mensaxe por WhatsApp ao seu encargado no que achegou unha fotografía da man vendada e visiblemente inchada, como argumento de que ese día non podería cumprir coa súa xornada laboral. Eran as 12.50 horas. E apenas quince minutos despois, ás 13.04, o que recibiu no seu teléfono foi un arquivo en formato pdf no que se lle notificaba o despedimento, alegando que a empresa tiña que amortizar o seu posto «por motivos organizativos e de produción». A maiores, ás 13.12 horas, só oito minutos despois, chegou á súa casa por un vehículo de mensaxería un burofax coa mesma comunicación, a notificación do despedimento. Levaba só catro meses traballando e tiña un contrato eventual cuxa data de vencemento estaba prevista para catro días antes de cando foi despedido.
Indemnización de 530 euros
O miñés levou o asunto ao Xulgado do Social pero o único que conseguiu foi unha indemnización de 530 euros. Disconforme coa sentenza, xa que pedía a nulidade do despedimento, presentou un recurso de súplica ante o Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG), ao considerar que a lesión fora a causa directa do seu cesamento laboral e alega razóns de discriminación por enfermidade, e que o empresario puido apreciar, ao enviarlle a fotografía da man que, sendo condutor, non podería levar a cabo a súa tarefa, e recalca que o despedimento se produce «tan só 15 minutos despois de coñecerse o feito do accidente».
Doutra banda, a representación da apelante cita unha sentenza do propio TSXG do 13 de abril do 2021 na que se estima o recurso de suplicación nun caso moi similar, recoñecendo a nulidade do despedimento.
Tamén menciona o caso Daouidi, equiparando ao seu cliente con este traballador cuxo despedimento foi anulado ao executarse cando se atopaba de baixa laboral, e que sentou xurisprudencia.
Pero para o TSXG o paralelismo non é tan evidente. «Aínda que en ambos os casos coinciden o día da data do despedimento e o día do comezo da situación de baixa por incapacidade temporal, no caso Daouidi non había dúbida de que a incapacidade se coñecía pola empresa, como demostra que a Policía Local avisou á empresa do accidente, e mesmo o empresario demandado acudiu ao hospital para interesarse pola saúde do traballador», argumenta o alto tribunal galego.
Pero, en cambio, non ve a mesma casuística en caso do condutor de Miño. «A circunstancia do coñecemento da enfermidade do traballador (por parte da empresa) non está tan clara», indican os maxistrados, que lembran, ademais, que o contrato tiña como data de caducidade catro días antes de cando se realizou o despedimento. «Non resulta acreditado que a empresa tivese coñecemento da situación da lesión do traballador demandante (...). Non cabe apreciar unha aparencia obxectiva de incapacidade duradeira á que se debe asociar un elemento subxectivo na actuación do empresario». Deste xeito, o TSXG fallou en contra do traballador e desestimou o seu recurso.