Luns sentido, sen dúbida, tamén con ese «Alalá de Muxía» a cargo de Xabier Díaz no santuario pétreo
17 sep 2025 . Actualizado á 05:00 h.«Estou a cantar no fin do mundo, xa teño algo máis para contar», dixo o luns a artista Soraya Arnelas no seu concerto en Muxía. Ela, co seu espectáculo de 20 anos sobre os escenarios e un tributo a Eurovisión, foi a encargada de pechar a parte lúdica da Romaría dá Barca, como tamén fixo a orquestra M-3 Show. Moi próxima con Galicia e o seu público, como é costume nela, Soraya volveu incidir nese afecto entre peza e peza: «Xente campechana, traballadora e cun sentido do humor que é único en Galicia». Sabía onde estaba, pois non só aludiu ao título de Interese Nacional que ten esta festa, senón tamén á súa loita por ser Internacional: «Está a punto». Considerou «un pracer» chegar a Muxía, da que se foi deixando varias sorpresas e acreditando a súa tremenda voz. Agradeceu á comisión de festas contar con ela.
Foi un luns sentido, sen dúbida, e para mostra, tamén no artístico, a interpretación de Alalá de Muxía por Xabier Díaz, acordeón en man e acompañado polo neto de Pazos de Merexo Manuel Pazos Trillo á hora da posta de sol. Un himno sobre a Pedra de Abalar, un encontro colectivo, «a forza dá tradición».