Suso Santamaría, tres décadas a cargo de A Pousada en Boiro: «Empecei con 200.000 pesetas que me deixou meu pai»
BOIRO
O hostaleiro lidou unha dura batalla para cumprir o soño de ter unha sala punteira en Galicia
26 oct 2023 . Actualizado ás 05:00 h.Un concerto de Triángulo de Amor Bizarro abrirá esta fin de semana os actos do trixésimo aniversario da Pousada dá Galiza Imaxinaria. O propietario, Suso Santamaría, quere celebrar ao grande a longa traxectoria do seu local, un camiño que non estivo exento de obstáculos, que soubo superar a golpe de traballo e moita ilusión. Recoñece que manter en Boiro unha sala que está ao nivel das das grandes cidades non foi doado, pero é o negocio co que soñou cando estudaba en Santiago, unha fusión entre a súa paixón polas artes escénica e musical, e a vocación hostaleira que lle vén de familia.
Foi un 15 de decembro cando Suso Santamaría abriu as portas do seu local, naquel momento, Guajiro: «Empecei con 200.000 pesetas que me deixou meu pai, diñeiro que utilicei para comprar bebidas e outra mercancía». A aposta era arriscada, tanto pola localización, afastada do epicentro da movida naquel momento, que era a rúa Principal, como polo formato: «Á xente de aquí custáballe vir; de feito, movía máis público de Santiago ou Pontevedra que de Barbanza». Era o bum da salsa e o merengue, ritmos que soaban cada noite nun local que sorprendía coa súa programación cultural: «Eu estaba estudando en Santiago e bebía moito da Nasa. Tentaba traer para Boiro o que vía alí e me parecía interesante». Quico Cadaval, Carlos Blanco e Luís Tosar foron algúns dos narradores que pisaron o escenario naquela época.
Os comezos foron duros, pero o empresario nunca renunciou ao seu soño; nin sequera cando, a finais dos 90, tivo que emigrar a Inglaterra para manter aberto o local: «Traballaba dez horas ao día e programaba desde alí, a golpe de teléfono». Vivir da que era a súa paixón sempre foi a súa máxima: «Se hai que chorar, chórase, pero un día, porque lamentarse non vale de nada».
Algunha fochanca e moitos éxitos
No canto de tirar a toalla, cando as cousas non ían ben reformulaba a súa idea empresarial: «Teño catro lápidas na Pou de outros tantos negocios que pechei, porque os proxectos acábanse e, ás veces, de forma traumática. Arruinado nunca estiven, pero si que me vin obrigado a pechar para reabrir con outra filosofía distinta».
A lista dos artistas que ao longo destes trinta anos pasaron polo establecemento de Suso Santamaría é inmensa, pero queda con aqueles que marcaron un punto de inflexión na súa sala. E o primeiro é Javier Krahe: «Coñecino na Expo de Sevilla e dous anos despois coincidín con el en Santiago. Aí foi cando conseguín convencelo para que viñera. Aquela primeira actuación custoume case 600.000 pesetas, pero a partir de aí xa non me aplicaba o caché completo».
Non se esquece de Narf nin de Quico Cadaval: «É parte importante do local, non só polas actuacións aquí, senón porque exerceu sempre de embaixador e tróuxome a artistas incribles». Pero recoñece que foi o concerto que Sinistro Total ofreceu no 2013 o que marcou o despegamento das sala. O ronsel que deixou esta banda atraeu a Xoel López, Depedro, Juan Can... para situar A Pousada entre as salas punteiras de Galicia.
Agora Suso Santamaría quere devolverlle aos seus clientes incondicionais o apoio brindado ao longo destes anos, cun cartel de luxo para este trixésimo aniversario. Triángulo de Amor Bizarro dará o pistoletazo de saída o sábado e Quico Cadaval tomará a vez o domingo. En novembro pasarán pola sala Kitai, Çantamarta e Celso Sanmartín. E para o 15 de decembro, o hostaleiro prepara un encontro de 400 persoas con cea, copas e unha jam session. Aínda que a programación aínda non está pechada, o empresario contará con Xavier Díaz para a última foliada do ano, o 29.
Tras media vida de traballo e esforzo para manter viva a súa Pousada, Suso Santamaría segue mirando ao futuro con ilusión: «Véxoo cheo de esperanza, porque o bo sempre é o que está por vir». O boirense asegura que o seu obxectivo non é outro que seguir cumprindo o seu soño: «Teño moitos proxectos para a miña sala, pero tamén me gustaría organizar actividades conxuntas a nivel Barbanza».