Cinco concellos de Barbanza superan a taxa de extraccións recomendada pola OMS
06 may 2024 . Actualizado ás 20:58 h.A próxima vez que lles chamen da Axencia Galega de Doazón de Órganos e Sangue (ADOS) ou vexan unha das súas unidades móbiles, antes de esquivar a chamada ou deixar para outro día subirse ao autobús para que lle extraian sangue pensen nos beneficios que reporta unha simple picada, porque non son poucos. Segundo os datos do organismo autonómico, o ano pasado os barbanceses realizaron un total de 5.726 doazóns, o que permitiu salvar unhas 4.500 vidas.
O sangue que se extrae nos centros de doazón ou as unidades móbiles que cada semana percorren Galicia non só se utilizan para o obvio, as operacións, senón que tamén son vitais para enfermos crónicos e oncolóxicos, que precisan transfusións regulares. De media, os hospitais galegos necesitan cada día entre 400 e 500 doazóns. De aí a importancia de que as reservas de sangue estean sempre en niveis óptimos. Grazas ás plaquetas, hematíes e demais compoñentes que se aproveitan de cada doazón dos barbanceses poden realizarse 2.726 intervencións cirúrxicas, 572 transplantes de órganos e transfusións a 1.145 enfermos oncolóxicos.
Aínda que existe marxe de mellora, sobre todo nos municipios de maior tamaño, os datos reflicten que Barbanza é unha comarca solidaria. De feito, cinco dos 11 municipios da área superan con folgura a taxa de extraccións recomendada pola Organización Mundial da Saúde (OMS), que é de 40 doazóns por cada mil habitantes. A media comarcal sitúase en 41,5, fronte ás 42 picadas por cada mil habitantes da provincia e os 38,4 de Galicia.
Aínda que é Ribeira o municipio con maior número de doazóns totais (1.369 no último ano), é Boiro, con 1.356, o que presenta a maior taxa de doazóns por cada mil habitantes, con 71,43. O segundo posto neste particular ránking de solidariedade ocúpao Noia, cunha taxa de 67,02, mentres que o terceiro lugar é para Rianxo, con 58,78.
Ribeira e A Pobra tamén presentan unhas cifras por amais da media recomendada pola OMS, mentres que Porto do Son queda moi preto dese obxectivo, con 38,36 extraccións por cada mil habitantes. Os municipios que están lonxe de acadar a taxa internacional son Muros, Mazaricos, Outes, Carnota e Lousame, que son tamén os que teñen unha poboación máis envellecida e a idade é un dos requisitos para ser doante.
O semáforo
Os hospitais necesitan medio milleiro de doazóns diarias, con todo, as necesidades de segundo que grupo sanguíneo varían en función das reservas existentes. Por iso, ADOS actualiza semanalmente o seu semáforo de sangue, no que fixa as prioridades en función dos grupos dos que haxa menos cantidade almacenada. Segundo isto, para a semana que comeza precísanse notaciones de B negativo, que está en nivel baixo. Os grupos A negativo e 0 positivos e negativo están en amarelo, é dicir, un nivel normal, mentres que nos demais as reservas son óptimas.
Quen queiran doar, esta semana a unidade móbil da axencia estará en Noia, o venres de 16.00 a 21.00 horas e o sábado entre as 10.00 e as 15.00 horas.
| MUNICIPIO | TAXA DE DOAZÓN |
| Boiro | 71,43 |
| Noia | 67,02 |
| Rianxo | 58,78 |
| Ribeira | 50,65 |
| A Pobra | 40,32 |
| Porto do Son | 38,36 |
| Muros | 34,18 |
| Mazaricos | 32,65 |
| Carnota | 30,93 |
| Outes | 24,50 |
| Lousame | 7,63 |
Jose Torrado: «Témonos que concienciar de que hai que axudarse uns aos outros»
Jose Torrado é de Boiro e confesa que a primeira vez que doou sangue foi un pouco por casualidade. Viu a unidade móbil na praza de Galicia e entrou: «A partir de aí xa me fixen doante de sangue habitual e tamén me fixen doante de órganos».
Cre que non custa nada e que un simple xesto como o que realiza tres veces ao ano é beneficioso para todos: «Témonos que concienciar de que hai que axudarse uns aos outros, e ademais ninguén está libre de necesitar algún unha transfusión. É en beneficio de todos. Se eu o necesitara tamén me gustaría que houbera persoas que doaran para que haxa reservas de sangue suficientes». E o mesmo pasa cos órganos: «Se o día que me pase algo ser doante serve para que outra persoa se poida salvar que mellor que poder axudar, hai que pensar un pouco niso, en que podes salvar outra vida».
Ademais de ser doante de sangue habitual, Torrado fai campaña entre amigos e familiares para que se unan á causa e pensa seguir facéndoo: «É un pinchaciño, non é nada máis. Ademais din os médicos que doar tamén é bo para un mesmo».
Heroes
Seguramente ningún doante crea que é un heroe nin nada polo estilo polo simple feito de someterse a unha picada para que lle saquen sangue. Pero ese sinxelo xesto contribúe a salvar vidas, posiblemente máis das que eles creen, e iso é en por si unha heroicidade. Son moitos, pero fan falta máis heroes cotiáns como eles.