Supremo e TSXG permiten botar a un auxiliar de policía da Pobra cuxo despido fora declarado nulo

Christopher Rodríguez
Christopher rodríguez RIBEIRA / LA VOZ

BARBANZA

Sede del Tribunal Supremo.
Sede do Tribunal Supremo. FERNANDO VILLAR | EFE

Tras un recurso do Concello o alto tribunal galego considerou improcedente o despedimento, o que abre a porta á extinción do contrato a cambio dunha indemnización

06 may 2024 . Actualizado ás 20:33 h.

O despedimento dun auxiliar de Policía Local que exerceu durante case dous anos no Concello da Pobra do Caramiñal converteuse nun auténtico galimatías xudicial. Despois de que un xulgado de Santiago declarase o despedimento como nulo, obrigando á reincorporación inmediata do afectado, un recurso do Concello fixo que o Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG) revogase a resolución para cualificalo como improcedente, abrindo a porta da súa marcha a cambio dunha indemnización. O asunto chegou ao Supremo en forma de reclamación do auxiliar que non foi aceptada polo alto tribunal, que confirmou a sentenza.

A relación entre o profesional e o Concello comezou no ano 2019 cando celebraron un contrato temporal de cinco meses co obxectivo de «reforzar a Policía Local pola falta de efectivos e o aumento de poboación durante a temporada estival». Unha vez finalizou o prazo acordado, ampliaron a súa relación laboral medio ano máis. Tras isto, segundo reflíctese na sentenza do TSXG cando estaba a piques de rematar o seu contrato, o auxiliar solicitou ao Concello que o convertese en indefinido.

A resposta da Administración local chegou á semana seguinte. Comunicoulle que «en cumprimento da lexislación vixente» a súa relación laboral remataría a final de mes. O auxiliar puxo os feitos en coñecemento do Xulgado do Social número 2 de Santiago, que ordenou a readmisión do traballador en calidade de indefinido non fixo.

Nova liquidación

No 2022, o Concello volveu informar ao auxiliar de que o seu contrato ía quedar extinguido o último día do mes debido a que se ían cubrir de forma definitiva as prazas vacantes de Policía Local coa toma de posesión de funcionarios de carreira. O asunto volveu chegar aos tribunais debido a que o traballador denunciou que o botaron como castigo á primeira reclamación. De novo, o mesmo xulgado compostelán declarou nulo o despedimento, o que obrigaba a que o profesional fose readmitido. Ante este auto o Concello presentou un recurso de suplicación ante o TSXG.

Un dos argumentos esgrimidos pola Administración local foi que ao ter contratado a funcionarios de carreira o posto do auxiliar quedaba cuberto. A este respecto a sala considerou que resultaba «obvio» que devandito posto non podería darse por amortizado dado que as funcións a desenvolver non eran as mesmas.

Con todo, concluíu que o feito de que o motivo de despedimento explicado polo Concello —a incorporación de tres policías— fose certo, sumado a que tamén se despediu a outro auxiliar «afasta a posibilidade de que fose unha mera escusa para extinguir o seu contrato como represalia». Por iso, ao valorar que existe unha causa real de despedimento, o TSXG fallou que a extinción non podería ser nula, pero si improcedente. É dicir, condenou ao Concello a readmitilo ou ben a botalo pagándolle unha indemnización.

Unha vez foille notificada a sentenza, o traballador recorreu ao Supremo. O alto tribunal non aceptou ningunha das alegacións do auxiliar e declarou firme o fallo do TSXG.

diferenzas

Ilegalidade ou falta de requisitos formais, entre as claves

Segundo a normativa, unha extinción de contrato débese considerar nula cando o empleador incorre nunha ilegalidade no despedimento. Estes supostos adoitan estar relacionados con casos de discriminación e obrigan a readmitir ao traballador. Por outra banda, un despedimento será improcedente cando non se cumpren os requisitos necesarios. Nestes casos a empresa pode readmitir ao traballador ou botalo cunha compensación económica.