As empresas arousás surfean a crise mundial de materias primas

Pablo Penedo Vázquez
pablo penedo VILAGARCÍA / LA VOZ

VILAGARCÍA DE AROUSA

MONICA IRAGO

Multiplicar o stock, tirar de ERTE de precisión ou sincronizar prezos son algunhas das súas saídas

02 sep 2021 . Actualizado ás 05:00 h.

Ao parón en seco forzado pola urxencia da pandemia de covid-19 na primavera do 2020 sucedeulle nos últimos meses unha recuperación económica mundial en forma de tsunami. O tan necesario rebote da demanda e a produción para tratar de satisfacela xeraron con todo efectos nocivos en multitude de empresas, zarandeadas polo estrangulamiento da oferta de materias primas e a ausencia de colectores físicos suficientes para dar abasto a todo o que se quere manofacturar e vender xa e ao unísono nas catro esquinas do planeta. Moitas das empresas do Salnés e Baixo Ulla non son alleas a esta estraña nova crise, onde o que falta non é traballo, senón con que despachalo e á conta de canto. Estes son catro exemplos do impacto do fenómeno do que falamos entre outras tantas das 30 maiores empresas da comarca, así como as súas diferentes formas de surfear a última gran onda nun mar económico embravecido polo tifón do covid -19.

Grupo Quintá (Extrugasa)

Triplicar a súa provisión de seguridade. «Nós problemas de abastecemento de materias primas non estamos tendo. Tivémolos contra finais do ano pasado. Agora non, porque tomamos as medidas necesarias para evitar roturas de stock». As medidas das que fala José Manuel Pardal, xerente do Grupo Quintá, matriz de Extrugasa e o maior grupo empresarial do sur da ría de Arousa con 128,2 millóns de euros de facturación e 699 empregados en 2019, foron dous. «Nalgún caso ampliar provedores» pero sobre todo, destaca, «ampliar o stock de seguridade. Multiplicámolo por 3», ata acadar as 4.000 toneladas de aluminio almacenadas nas instalacións da firma en Valga . «A finais do ano pasado percibimos que algunhas entregas viñan con retraso e decidimos investir en stock», o que unido á sólida relación de ata 30 anos cun importante número de provedores evitou sobresaltos a Extrugasa, conta Pardal. Ao que non é alleo o Grupo Quintá é á subida no último ano dun 60 % do prezo do aluminio na bolsa de Londres, que «temos que repercutir no cliente», sinala o xerente.

Thune Eureka

Ao redor do 30 % da facturación do exercicio pendente de poder empezar a fabricarse. «Si, si. Estános afectando. En medida importante». O director xeral de Thune Eureka, Manuel García, desvela que a factoría de Bamio, a gran referencia da industria de bens de equipo da comarca, con capacidade para fabricar grandes máquinas para sectores como a minería ou a industria papeleira, padece os efectos do atraso de entre 3 e 4 meses na entrega da materia prima coa que traballa: aceiros especiais que compra de provedores de diversos puntos de Europa. García achaca o problema, que impide a Thune Eureka iniciar pedidos por valor dun 30 % da súa facturación prevista para o 2021, ao momento de reseteo no que se atopa o groso da cadea de produción xeral a nivel mundial. Para capear o temporal, a firma vilagarciá acaba de activar un ERTE rotatorio entre as súas diferentes seccións, adaptado á funcionalidade de cada unha en base á entrada de nova materia prima nas súas instalacións e que irá afectando a un 20 % do seu persoal. Unha medida que o director xeral pretende «dure o menos posible, quizais 1 ou 2 meses», a expensas tan só da regularización da chegada do aceiro, tendo en conta que «temos traballo e as previsións son moi boas, na liña destes 3-4 últimos anos, nos que imos coma motos», dice García. 

Digamel

Ensanchando o stock ao compás das subidas de prezos. A distribución e venda de compoñentes electrónicos para iluminación e autómatas industriais, como chips, placas ou diodos, é o negocio de Digamel . En decembro o ano pasado na firma «comezamos a padecer o problema de subministración de compoñentes», explica Luis Cardalda, xefe de compras do grupo nado en 1977 en Vilagarcía de Arousa. Un problema que, calcula, «vai durar ata o primeiro trimestre do ano que vén». A resposta de Digamel foi «incrementar desde principios deste ano entre un 5 % e un 10 % o noso stock naqueles produtos nos que viamos que ía haber problemas de subministración». A medida amorteceu o impacto, pero non evitou sentir o golpe: «Nós sumamos 3-4 días de retraso na entrega dos pedidos. Pero o cliente entende que se antes lle proporcionabamos o produto en 4-5 días agora ten que ser en 10». Máis problemático é ter que traballar cunha subida media dos prezos dos seus produtos do 30 % só no que vai de ano: «Se antes había dous cambios de tarifas no ano, agora hai un cada dous meses», conta Cardalda.

O encarecemento do piñeiro visto como unha oportunidade

Serrerías Rodríguez é, desde Valga , a principal firma madeireira do sur da ría de Arousa, con 13,3 millóns de euros de facturación en 2019. O seu xerente, Juan Busto, confirma que «en Galicia nótase certo desabastecemento de madeira de piñeiro», base da súa produción de palés para embalaxes e madeira para carpintería. Devandito desabastecemento viría da absorción do produto basee cara a outros puntos de España e Portugal pero non afecta a Serrerías Rodríguez, en tanto a firma está a responder ao encarecemento de ao redor dun 30 % do piñeiro nos catro últimos meses, que traslada despois aos seus clientes atopando mesmo «un pouco máis de demanda». Busto di que «non vexo a suba dos prezos como un problema, senón como unha oportunidade de recuperar o piñeiro en Galicia. Agora pode estar á par do eucalipto en rendibilidade e se segue así vai acabar sendo más rendible».