Félix Alonso, adestrador do Obradoiro: «O que fixésemos de nada serve, nin o bo, nin o regular, nin o malo»

Félix Jacinto Alonso García (León, 1973) colleu as rendas do Monbus Obradoiro o pasado mes de decembro a propósito de que desembarcaba nun proxecto en fase de reforma para pelexar polo ascenso. Escalou ata a quinta praza, que lle dá ao equipo o factor cancha. Na segunda volta houbo partidos brillantes, pero os tres últimos deixaron un pouso de preocupación. O técnico analiza a eliminatoria ao mellor de cinco contendas que arrinca este venres en Sar.

—O Obradoiro é un enigma na antesala do play off? Luciuse contra Estudantes e dous cuartos ante Alacante, pero cedeu en Fuenlabrada, descarrilou ante Guipúscoa e foi Jekyll e Hyde en Burgos. Se fosen ao revés os tempos, a percepción sería outra. Hai certa inquietude.

—Agora estamos nun punto de partida no que de nada serve todo o que fixésemos anteriormente, nin o bo, nin o regular, nin o malo. Entendo que poida haber esa inquietude, e que sería máis de perder co Tizona, por que implicaría ceder o factor pista. E é verdade que non somos o equipo, a nivel de resultados ou a nivel de sensación, que fomos durante un tramo da competición na cal había momentos en que rompiamos o partido e iámonos por 20-25 puntos. Isto vai ser outra película totalmente diferente.

—O certo é que, salvo San Pablo Burgos, ninguén dominou.

— Estudantes perdeu o últimos cinco partidos fóra de casa. Palencia perdeu os últimos seis que xogou fóra de casa. Fuenlabrada, o outro día, ía caendo ao descanso contra un equipo descendido, e antes perdeu o encontro e o basquetaveraje en Sevilla despois de gañarnos ben a nós. Betis chega a Palencia probablemente querendo nadar e gardar a roupa, pero remata perdendo por 20 puntos, que iso tamén nun momento determinado pódeche xerar algunha dúbida. Que quero dicir con isto? Que non hai ninguén que che dea a sensación de entrar no mellor momento. É importante que entendamos que o que pasou ata o día de hoxe queda atrás e que agora empezamos todos co contador a cero. E que un play off pode ser unha montaña rusa.

—Pode ser que empezar a preparar cousas para o play off, á vez que o partido da semana, levase a desenfocar a perspectiva?

—É algo que falamos entre nós. Levamos semanas traballando xa algúns aspectos tácticos que cremos que nos poden servir para gañar o play off e pode ser que iso fixese que perdésemos un pouco o foco e que tivésemos altibaixos.

—Bota en falta máis puntos na pintura e máis rebotes ofensivos?

—Debemos ter en conta unha cousa, a situación de Balvin nos últimos partidos. Non xogou o día de Alacante nin en Fuenlabrada. Contra Guipúscoa non sae nin de titular porque pasa unha noite malísima e pola mañá dime que tivo suores e demais. Incluso esta semana, contra Tizona, tampouco se atopaba ben. Falando con el, dicía que esta é a primeira semana na cal tiña a sensación de atoparse ben. É o noso xogador de máis tamaño e presenza aí, o que máis capacidade ten para continuar e anotar na pintura en determinadas situacións, sobre todo de pick and roll.

—Fuenlabrada non consentiu tiros cómodos de tres. Contra Guipúscoa a estatística foi 2/18. Aí está a gran batalla?

—Temos moitos e bos tiradores de tres. Somos o mellor equipo na porcentaxe de tiros de tres puntos da competición, cun 40%. É unha porcentaxe moi alta. Estou de acordo en que Fuenlabrada nos sacou deses tiros. Pero outras veces é a falta de acerto. No primeiro cuarto, en Burgos, fallamos seis sós no primeiro cuarto. E logo recompuxémonos. Contra Guipúscoa, a pesar de facer un 11%, temos o último tiro para gañar e creo que iso é meritorio.

—Este Obradoiro abusa do bote de balón e non está fino á hora de facelo circular?

—A intres. Non xogamos coa fluidez que a min gustaríame que xogásemos en moitos momentos, pero o equipo contrario tamén xoga e ponte en dificultades, evita que haxa esa fluidez. Pero tamén tivemos momentos brillantes de compartir ben o balón. Somos o equipo que dá máis asistencias, e iso quere dicir que nos pasamos ben o balón. E cando iso sucede, as porcentaxes son mellores.

Pechar o rebote, igualar o nivel físico e frear o contraataque, claves ante o Palencia

Ao Monbus Obradoiro tocoulle un duro rival na eliminatoria. O Palencia xa o demostrou na súa visita o Sar na liga, nun partido que se decidiu por un só punto. O venres, ás 20 horas, chega o primeiro asalto dunha eliminatoria que promete ser dura.

—É o cuarto equipo que máis anota. É un dato que fala da súa vocación ofensiva?

—A min gústame máis falar dos puntos anotados en función das posesións. Nós aí somos o cuarto ou o quinto da competición. Palencia é un equipo que ten vocación de correr, porque a ten, pero o que realmente importa é a eficiencia, eses puntos por posesión que anota. E, si, creo que eles teñen capacidade de xogar a un ritmo máis alto, capacidade de xogar en estático, expoñen moitas situacións diferentes nas defensa dos indirectos, en diferentes presións, en diferentes zonas. É un equipo con moitos rexistros.

—Cameron Krutwig é o reloxeiro do rival, o xogador que sempre está en hora?

—É un xogador diferente, moi de equipo. Entende moi ben o xogo, é un base xogando ao cinco. Circulan moito o xogo ao redor del, apóianse moito nel á hora de pasar, cortar... Pasa de cine. Non é egoísta, atopa moitas veces aos compañeiros liberados. É un xogador fundamental nese estilo. Pero, cun persoal como a que ten Palencia… Ten xogadores con moita experiencia na ACB, ten a Wintering, Kunkel, Nkereuwen...

—Cales son os puntos fortes do Palencia e as claves para tratar de superar a eliminatoria?

—Primeiro, temos que xogar co mesmo nivel físico que xogan eles. Iso é básico, fundamental, xogar con ese mesmo nivel de contacto e con ese nivel de dureza. Calquera que vise o partido de Liga en Sar púidoo comprobar. Se non, as nosas posibilidades van reducir, ademais de xeito drástico. Temos que tratar de que non nos corran do xeito que o fixeron. Anotaron 21 puntos en contraataque. E debemos aplicarnos en non darlle segundas opcións de tiro, en dominar o noso rebote defensivo. Creo que eses tres aspectos son básicos. E logo vai vir o demais, vai vir todo o táctico, como defendemos os directos, como os indirectos, como atacaremos as propostas que nos fagan eles... Pero creo que eses tres aspectos que parecen moi básicos son fundamentais.

«A xestión emocional é moi importante nun play off, temos que estar preparados»

Félix Alonso e varios dos xogadores do equipo coñecen de primeira man as dificultades que entraña unha eliminatoria.

—A xestión emocional pode ser determinante? O exceso ou a falta de confianza poden pasar factura.

—Sen dúbida, é moi importante e temos que estar preparados. Podemos pasar da euforia á depresión, de vernos clasificados a pensar que é imposible. Vénme á cabeza o play off que xogamos contra Granada cando estaba en Mallorca. Chegamos con nove vitorias nas últimas dez xornadas e eles entraron como sétimos, con varias derrotas ao final. Gañamos o primeiro partido, moi igualado. O segundo tiñámolo na man e perdémolo na prórroga. O terceiro, outra vez igualado, sacámolo e pensamos que estaba todo feito, que había que pechar a eliminatoria. Pero gañáronnos facilmente o cuarto e empezamos a pensar que aquilo era imposible. Ao día seguinte xa o empezas a ver doutro xeito. Chegou o quinto partido, outra vez igualado, e gañamos.

—Non é doado a temperanza.

—Temos que estar preparados para iso, nós e o público. Cando cheguen os malos momentos, o máis importante é tirar do equipo. Nun play off os partidos bonitos non se adoitan dar.

---

---

---