A chegada de Balvin e a recuperación de Álvaro Muñoz obrigan a introducir cambios na configuración do equipo e a asignación de roles
05 ene 2025 . Actualizado á 20:18 h.O Monbus Obradoiro empezou o ano igual que acabou o 2024, con derrota e con inquietude porque hai un guion que se repite e preocupa: o equipo compite, a duras penas, pero non se impón e atragóanselle/atragoaranselle os finais apertados. Nese paradoxo ten Félix Alonso o desafío máis inmediato, en ver se é unha cuestión puntual, máis vinculada á baixa forma de xogadores que deben marcar as diferenzas, ou se é un problema estrutural, de configuración do equipo. Tócalle xestionar esa realidade e encaixar as pezas dun armazón que, ata a data, non mellorou coas fichaxes de Balvin e Andronikashvili.
Antes de viaxar a Alacante, o adestrador leonés daba algunhas claves respecto ás pautas que ten na súa cabeza, partindo da base de que ve potencial: «Creo que o equipo ten recursos suficientes e é unha cuestión de que todos nos adaptemos, o primeiro eu, porque son o que chega e é máis doado que se adapte un a que o fagan once». Tamén falou da profundidade de banco: «Temos once xogadores de rotación, que iso sempre é unha bendición, pero ás veces é un problema porque son 200 minutos e as contas en ocasións non saen». Ademais, a chegada de Balvin e a recuperación de Álvaro Muñoz obrigan a buscar unha nova configuración do equipo e a reatribuír roles.
O propio Félix Alonso explica o contexto: «En certa medida, estou a tratar de combinar unha especie de pretemporada, porque hai aspectos que, probablemente, neste punto da campaña ningún adestrador traballaría cando colleu o equipo en agosto, e outros aspectos que requiren o traballo que se faría durante unha semana pensando no seguinte partido». Visto o encontro ante o Alacante, a tarefa por facer é ímproba.
Xogo interior
Unha combinación diabólica. Incorporar e engarzar a Balvin no equipo non é sinxelo. Tal e como explicou Félix Alonso, e púidose ver ante o COB e ao principio do partido fronte ao Alacante, a idea é que o checo e Stephens repártanse os minutos no cinco, Stevic e Álex Galán no catro, e que Micovic xogue máis no perímetro. Pero no Pedro Ferrándiz Stevic acabou volvendo ao cinco e Micovic ao catro. E Stephens, que chegou para acabar sendo un puntal do Obradoiro, está a quedarse como o gran damnificado na repartición de minutos.
Perímetro
O bajón de Davison e a volta do capitán. Álvaro Muñoz está a seguir unha liña ascendente desde que regresase despois da súa lesión. En Alacante foi o mellor, con diferenza. A súa presenza no tres, e o feito de que Micovic xogue máis no perímetro, está a propiciar unha menor participación de Millán Jiménez. No dous a referencia é Brad Davison.
O equipo bota de menos os seus triplos nas últimas xornadas. O americano tivo cartóns notables. A mellor, ante o Morón (6/6). Tamén luciu fronte ao Cantabria (4/6), e contra o Betis fixo un 3/5. Pero nas últimas xornadas experimentou un bajón notable, consumindo moitos tiros con pouco acerto: Alacante (1/9), Ourense (1/6), Castelló (2/7), Fuenlabrada (0/6). Recuperar a mellor versión do tirador é outra das vías de mellora. Cando el non está en pista as alternativas son para ningún dos tres xogadores que levan o volante: Quintela, Nacho Varela e Andronikashvili.
Bases
Tres alternativas. O Obradoiro foi deseñado para que se repartisen o temón Leimanis e Nacho Varela, coa posibilidade de pór a batuta tamén en mans de Quintela. Calquera podía subir o balón e incluso cabía a opción de que coincidisen os tres en pista. A lesión do letón, que sobresaía igualmente pola súa boa man e que tampouco estaba a ofrecer o seu mellor nivel, propiciou a chegada de Andronikashvili, mellor defensor, máis vertical á hora de buscar o aro e con menos tiro.
Dos tres, a base máis director é Nacho Varela, que acabou o ano con molestias nas costas. En Alacante, con todo, en fases nas que coincidiu con Quintela manexouse máis como escolta. Non acaba de estar definido quen é o temoneiro titular.
Folla de ruta
Detalles avanzados polo adestrador. Félix Alonso avanzou antes de viaxar a Alacante ningúns dos aspectos do xogo nos que quere incidir. «En ataque probablemente sexa onde máis cambios vaiamos ver, porque temos que dar unha solución ao noso xogo de bloqueo directo, especialmente cos bases cando nos empezan a pasar por baixo. Ese é o concepto que introducimos esta semana, que nos dá dinamismo e é un pouco imprevisible. Fainos perder o control, pero eu creo que nos vai a facer xogar máis fluído e aí si imos notar unha diferenza importante», apunta.
En defensa mantén mecanismo da etapa anterior, sobre todo á hora de contrarrestar os bloqueos indirectos e as continuacións centrais. Noutras situacións hai novidades: «No bloqueo directo que se produce lateralmente cambiamos por completo. E as rotacións do bloqueo directo cando o defendemos no medio, cando saltamos, tamén o cambiamos».
No primeiro partido, fronte ao Club Ourense Baloncesto, ao Obra faltouna fluidez en ataque. En Alacante, como o propio técnico indicou, o problema estivo na defensa.
A tres vitorias do sexto
Tras a disputa da décimo quinta xornada, o Monbus Obradoiro é sétimo cun balance de sete partidos gañados e oito perdidos, empatado co Tizona de Burgos e o Zamora, que son oitavo e noveno, respectivamente. Por diante están o COB e o Palencia, con dez vitorias e cinco derrotas. Os números din que neste momento da tempada o colectivo de Félix Alonso está a loitar por non quedarse fóra das eliminatorias polo ascenso. A cargo da táboa seguen firmes o San Pablo Burgos e o Estudantes, que só dobraron o xeonllo nunha ocasión.
A próxima xornada será a penúltima da primeira volta. O conxunto santiagués recibirá o sábado ás 20 horas en Sar ao Oviedo. O Estudantes recibirá ao San Pablo Burgos. O que gañe quedará só a cargo da táboa clasificatoria.
Catro derrotas consecutivas, por cinco puntos ou menos e cedendo o último cuarto
O Monbus Obradoiro encadea catro derrotas consecutivas, ás que se suma a do partido de ida da Copa en Valladolid. Todas foron por unha diferenza de cinco ou menos puntos, de modo que o equipo chegou con opcións ao tramo final. Pero en ningún caso soubo pechar os partidos, con parciais no último cuarto que lle foron desfavorables.
O Fuenlabrada gañou por catro en Sar, 75-79, e levou a parcial final por un axustado 12-15, no último encontro de Gonzalo Rodríguez no banco. En Castelló dirixiu ao equipo Fran Hernández. Iniciou o último cuarto cinco arriba, 52-57. Neses dez minutos encaixou 21 puntos e só foi capaz de anotar once.
Félix Alonso debutou no derbi ante o COB, 68-71, en Sar. O último cuarto rexistrou un axustado 16-17. Pero a parcial final foi 2-5, despois de que Micovic empatase a 66 cun triplo.
En Alacante o Obradoiro tamén chegou por diante ao paso polo minuto 30, cun 63-67. Se descosió no tramo final cun 27-18 que lle custou o partido.
En Valladolid, con todo, levantou a contenda no último cuarto, 17-26, para acabar vencendo por un axustado 72-76. Na visita ao Guipúscoa Basket sobrepúxose tras o descanso, con parciais 17-25 e 16-21 para rematar impóndose 77-86.
Tivo dous encontros nos que gañou cunha autoridade incontestable: na casa fronte ao Cantabria, 93-54, e a domicilio en Zamora, 60-90. E aínda que o marcador final foi axustado, fronte ao Tizona, 95-89, asinou unha contenda moi uniforme en canto a rendemento, sen altibaixos.