«Souben que quería ser carpinteiro aos 7 anos, pois o meu era tocar madeira»

e. garcía OUROL / LA VOZ

OUROL

PEPA LOSADA

Unha avaría da súa furgoneta deixou un día en Ourol ao carpinteiro francés Sebastien Leprévost e decidiu quedarse, sendo agora autónomo e cun proxecto de casas como unha seda ou «tiny houses»

03 jun 2024 . Actualizado á 22:44 h.

O cheiro a madeira recentemente cortada tráeme recordos familiares moi fondos, por ser neta de carpinteiro, do que conservo o lapis plano vermello que levaba sobre a orella. O mesmo oficio que lle dá a vida laboral e persoal ao francés Sebastien Leprévost. Nun recuncho de Ourol, concretamente en Xerdiz, ten o seu taller onde vive do froito do seu traballo e que, ao mesmo tempo, apaixónalle. Case parece un luxo nos tempos que corren que se poida crear tempo de afección e laboral á vez, sen que separen como dous xemelgos ao nacer. Que sexan un mesmo momento, dedicado á liberdade de crear simplemente algo que provén da natureza e á que o home lle dá forma, para que teña un uso específico e práctico, á parte de ser belo.

«Con 37 anos tiña ansias de viaxar e coñecer lugares descoñecidos como o norte de España e Portugal para chegar a África»

É orixinario dunha cidade de Normandía, «onde mataron a Juana de Arco», matiza. Naceu en Ruan, en 1981. Cando se lle pregunta a que idade soubo que quería ser carpinteiro, responde de inmediato: «Aos sete anos». Realmente expresaba que quería ser Tarzán, pero que primeiro tiña que construír a cabana. Na súa familia, aínda que o seu bisavó Edmund dedicárase ao oficio, buscaban outra vía de futuro para el: «Aínda que eu quería tocar madeira, despois de secundaria dixéronme que ‘non, que eu tiña nivel para facer outras cousas e que a madeira xa a tocaría despois' e ao final obrigáronme a escoller unha rama técnica de enxeñería civil, pero non me gustou nada, parei e volvín a un FP. Fixen seis anos de especialidade de carpinteiro-ebanista, en Francia». Alá tamén se ocupou doutros traballos relacionados con obra e construción, relata, pero chegando a Galicia volveu tomar o contacto íntegro coa tradición carpinteira, á que afectaron tendencias como as de Ikea, percibe o profesional ourolense.

 Voluntariado con Workaway

«Con 37 anos tiña ansias de viaxar e coñecer lugares descoñecidos como o norte de España e Portugal para chegar a África», lembra. Entrou na plataforma de voluntariado Workaway (que é tamén peza do quebracabezas do proxecto AlasRaíces que comparte coa súa parella) e a través da cal están a chegar estranxeiros a Ourol. «Cando cheguei aquí sentín unha atracción porque é unha zona norte máis auténtica, polas tradicións», sinala Sebastien. O destino tróuxolle, averiándose a súa furgoneta xusto en Vilachá. E decidiu quedarse a vivir aquí. Era xaneiro de 2019 e coñeceu a Cristina cando ela facía unha ruta para coñecer proxectos rurais.

PEPA LOSADA

Xa como autónomo, empezou a traballar con outro ritmo e cun soldo ao mes. «Adáptome ao que me pida o cliente», sinala, especificando: «Fago portas e fiestras, estruturas, soportais e todo o que é rehabilitación interior, nun piso ou nunha casa. Atópome máis cómodo coa fabricación». Leprévost tamén realiza mobles, a medida. Con respecto á demanda actual do tipo Ikea, sinala: «Entendo esta sociedade que se vai abaratando, é normal, pero eu loito porque se use e traballe coa madeira maciza porque o outro, o concepto de usar e tirar, non é algo sostible».

 Ten un proxecto en mente de fabricación de «tiny houses»

Este ano, á parte, está inmerso nun novo proxecto, de creación de casas pequenas como unha seda. Tamén coñecido como tiny house: «É algo que está a empezar por aquí e que cada vez se ve máis e máis. Sempre tiven moitas ideas». Xa comezou o deseño de planos. Son vivendas móbiles que achegan, sobre todo, liberdade de movemento ao inquilino. Comenta Cristina: «Unha voluntaria nosa, rapaza francesa, veu quince días e gustoulle tanto esta zona que trouxo a súa casa con rodas de Francia a Ortigueira».

Outro tema clave: o futuro do oficio carpinteiro-ebanista. «Hai moito interese _di el_ de xente que xa ten o seu oficio». Así, grazas a un convenio con FP en Vigo, contou cun arquitecto que pasou varios meses aprendendo con el en AlasRaíces. Tamén imparte cursos e actividades, como un taller que se enmarcou dentro da axenda de Turismo Slow da Mancomunidade de Concellos dá Mariña, ofrecido como experiencia no ano 2023.