Dúas mulleres e unha farmacia: 20 anos de servizo en Burela e un caderno de anécdotas

A farmacia O Parque de Burela ten alma de muller. Sandra Gómez Enríquez (Monforte, 1975) e Noelia Cao Ramos (Trasbar-Cervo, 1980) son copropietarias deste establecemento que cumpriu recentemente os seus primeiros 20 anos nas instalacións da rúa Pardo Bazán, 24. Sandra e Noelia exercen a súa vocación nunha farmacia que foi adquirida no seu día a María Novoa Meilán.

Confesan que parte da súa traxectoria vital está ligada á farmacia na que desenvolveron as súas carreiras profesionais, que han ir ampliando e nutrindo de servizos e onde, recoñecen, séntense como en casa. Cando asumiron as rendas eran cinco empregados —contándoas a elas— e hoxe teñen un persoal de nove profesionais.

Cando abriron —lembran— había dúas farmacias en Burela e actualmente funcionan cinco. O municipio creceu e elas tamén contribuíron ao seu desenvolvemento cun establecemento onde manda a atención personalizada.

Ademais de dispensar medicamentos tamén se venden produtos de cosmética e de homeopatía, de perfumería e hixiene persoal, para o coidado da pel e do coiro cabeludo, de botiquín e primeiros auxilios, asesoran en ortopedia, en dietética e en nutrición, ofrecen control de glicosa e de colesterol, seguimento de farmacia e medición de pulso e da presión arterial, de elaboración de SPD (pastilleros)...

Arroladas ou inspiradas por outras farmacéuticas orientaron con preferencia os seus pasos a este sector. E elixiron Burela: «Aquí é moi fácil traballar, hai moita cercanía entre as persoas e moita empatía. Gústanos coñecer a cada persoa e que confíe no noso equipo», explica Sandra Gómez, que confesa que desde nena sempre quixo ser farmacéutica. «Sempre vin a botica como un lugar de encontro. De aí me ven esta vocación, xa desde os sete anos», reflexiona mentres rememora como acompañaba á súa nai a tomar o café na rebotica dunha farmacéutica amiga da familia. Tamén Noelia recoñece que dirixiu os seus pasos cara ao sector atraída polo perfil dunha compañeira de estudos do seu pai.

Vinte anos dan para moito, ata para encher un caderno con anécdotas. Como naquela ocasión na que unha persoa chegou cun escrito no que solicitaba unha lata de cocaína, cando o que necesitaba era un garaxe de lasa con codeína, ou cando chegaron pedindo unha crema con nome de aeroporto (Leti-AT4).

Non esquecerán os momentos complicados sen luz que deberon afrontar durante o temporal Klaus ou a pegada indeleble que deixou a pandemia do covid, entre a inquietude social e as modificacións continuas de protocolos. «Foi unha época moi intensa e afrontamos o que nos tocaba naquel momento aquí dándoo todo, con todo o corazón e ilusión, pero sentíndonos moi orgullosas de estar desempeñando o papel que nos tocaba», manifesta Sandra. «Foron momentos difíciles, de moito nerviosismo e inquietude, de paciencia e tamén de impaciencia», puntualiza Noelia.

Cambios

Ambas están satisfeitas de ter unido vocación e traballo sumando esforzo e ilusións, e de ter constituído fai vinte anos unha comunidade de bens. «Nas últimas décadas, a farmacia deixou de ser unicamente un lugar de dispensación de medicamentos para aportar máis servizos», apunta Sandra, mentres reflexiona sobre os cambios que lles obrigan a unha formación continua e a adaptarse ás novas tecnoloxías.

«Non cambiou tanto a nivel de trato persoal senón a nivel lexislativo. Empezamos coa receita en papel e agora está todo automatizado. Tamén cambiaron os protocolos», explica Sandra, mentres Noelia destaca a importancia do equipo: «É fundamental estar a gusto no traballo, levarnos ben entre nós... é como na casa». É un dos propósitos que enumeran coa vista posta no que deparará o futuro. «Queremos seguir traballando con moita forza e ilusión, cada vez máis grande. Intentamos dar o mellor de nós coa ilusión do primeiro día», coinciden ambas.

---

---

---