«Non son un fixo do filial; eu aínda son xogador do conxunto xuvenil»

Iván Díaz Rolle
I. DÍAZ ROLLE VIVEIRO / LA VOZ

A MARIÑA

Julio Delgado protege el balón ante un jugador del Astorga.
Julio Delgado protexe o balón ante un xogador do Astorga. x. c. gil< / span>

O burelense foi titular nos cinco partidos do segundo equipo olívico

25 sep 2014 . Actualizado á 19:15 h.

xullo delgado xogador do rc celta de vigo b, natural de burela

O fillo do exentrenador do Burela FS-Peixes Rubén Julio Delgado xa constrúe a súa propia historia deportiva. E iso que a compatibiliza cos seus estudos de Administración e Dirección de Empresas na Universidade de Vigo! Xullo -chámase como o seu pai- se ha gañado un oco no once do terceiro clasificado do grupo primeiro da Segundo B, o Celta B, aínda que, como repite unha e outra vez, a súa ficha aínda é de xogador xuvenil. Este burelense chegou a Vigo en novembro do pasado ano procedente do Deportivo, despois de pasar polas canteiras de Burela e Viveiro e tamén polas categorías inferiores da Selección española. Agora, traballa para, algún día, compartir vestiario cos Nolito, Álex López...

-Se che din fai un par de anos que agora serías un fixo no Celta B...

-Non me considero un fixo. É un equipo dun gran nivel no que cada posto se compite moito. Estou moi contento aquí. Adestro para xogar, pero só son un xuvenil coa sorte de que Fredy -o adestrador do Celta B- fixásese no meu traballo.

-Como te sentes no filial?

-Moi cómodo. É moi doado xogar con estes futbolistas. Teñen unha gran calidade futbolística, pero tamén son moi bos compañeiros.

-12 puntos de 15 posibles, un comezo máis que satisfactorio, non?

-O que ocorre nos partidos só é o reflexo do ben que traballamos durante toda a semana e, de momento, as cousas están a saír moi ben.

-Aspira o Celta B a algo máis que a salvarse?

-Só pensamos no próximo partido, fronte ao Tropezón. Se seguimos traballando nesta liña seguiremos sumando moitos puntos e, ao final, a liga poranos no noso sitio.

-Adestraches xa co primeiro equipo?

-Si. Berizzo chamoume un par de veces. É moi doado xogar con eles, non perden un só balón. Pero pásase mal cando che toca xogar contra xente desa calidade.

-Veste con opcións de chegar a ser un máis no cadro de persoal de Berizzo?

-Aínda son xogador do xuvenil, é moi pronto para pensar niso. Traballo para iso, pero de momento só quero seguir gozando do fútbol.

-Que pasa se che fan volver co equipo xuvenil?

-Estaría igualmente feliz. Nunca deixou de ser o meu equipo, por moito que estea a xogar co filial. No xuvenil ou aquí seguirei pensando en traballar duro.

-Cales son os teus puntos fortes como futbolista?

-Non son moi corpulento, así que intento basear o meu xogo na cabeza, en pensar rápido. Son rapidillo e teño constancia e capacidade de traballo.

-E os débiles?

-O corpo a corpo e o xogo aéreo.

-Algún referente no mundo do fútbol?

-Ningún en especial. Adóitome fixar en xogadores do estilo de Iniesta, Messi, Ozil, Silva ou Nolito e Orellana no Celta.

-Sendo o teu pai adestrador de fútbol sala, por que escolliches o fútbol?

-Ambos me gustan. Gozo sempre que poida tocar un balón cos pés. E incluso sigo a Primeira División de fútbol sala, especialmente ao Burela, pero tírame un pouquiño máis o fútbol e así o decidín cando tiven que escoller en infantís.