


















































Decenas de miles de persoas acudiron un ano máis á liturxia acuática de cada 16 de agosto
17 ago 2025 . Actualizado á 10:03 h.Convén explicar que a Festa dá Auga de Vilagarcía ten dous capítulos ben diferenciados. Por unha banda, está o macrobotellón que atrae a mozos de toda Galicia e que se prolonga practicamente durante vinte e catro horas. Os máis resistentes chegan ao segundo capítulo, o importante para os vilagarciáns, que non é, que dúbida cabe, polo que se esgotan os billetes de Renfe desde semanas antes do 16 de agosto. O segundo capítulo é a Festa dá Auga propiamente dita. Unha Festa na que a auga aparece desde hai uns anos máis timidamente unha vez que o Concello decidiu que os camións de Bombeiros e de Protección Civil non participasen da liturxia acuática. Todo o asunto, toda a achega do líquido elemento, queda nas mans, nos cubos, nas mangueiras, dos veciños, que ben é verdade que se afanan en que ninguén marche de Vilagarcía sen o seu conveniente calderazo.

O capítulo importante arrinca coa subida da imaxe de San Roque desde a igrexa de Santa Baia ata a capela que leva o nome da venerada figura. Todo ao compás do pasodobre Triunfo, interpretado pola Banda de Música, e cos costaleros exercitando unha sorte de baile durante o percorrido.

Unha vez que se chega á capela de San Roque, a banda de música interpreta o himno de Galicia e a continuación chega a quenda do pregoeiro. Subidos ao tradicional guindastre, Xisco Feijoó e Sandra Costa puxeron a todos a bailar antes de que soase o xa clásico Quero Josar de Heredeiros da Crus, que dá o pistoletazo de saída de xeito oficial á Festa de Auga. A partir de aí, foi un «sálvese quen poida», pero poucos querían salvarse se de remojones falamos. Desde os balcóns das vivendas da zona húmida caeron miles de litros de auga e o centro da cidade converteuse nunha macrodiscoteca, con distintos ambientes e músicas en cada unha das zonas. Unha macrofiesta que se prolongou ata ben entrada a tarde e que foi o preludio da procesión, xa si relixiosa e «seria», para un despiporre que congregou a 40.000 persoas segundo o Concello.