O cantante de Danza Invisible dará senllos concertos en Noia e O Grove esta fin de semana
16 ago 2024 . Actualizado á 12:30 h.Despois de máis de catro décadas, Danza Invisible deu o seu último baile sobre un escenario o pasado mes de xuño. A banda que triunfou coa movida despediuse para sempre, pero ao seu líder aínda lle queda corda para longo. Javier Ojeda continúa con como cantante en solitario, coa súa xira actual por España. Esta fin de semana desprazarase ata Galicia para dar concertos en Noia (mañá, Liceo, 22.00 horas) e O Grove (domingo, Náutico, sen concretar hora).
—Hai dous meses que se despediu Danza Invisible, como se sentiu?
—Con sentimentos atopados, unha especie de alegría triste e tristeza alegre. A separación era inevitable, pero ver a emoción da xente e a sensación de todo o que fixeramos xuntos, éntrache moita melancolía.
—Pero segue pisando escenarios en solitario
—Si, continúo coa miña carreira e a verdade é que estou encantadísimo. Xa viña tocando en solitario desde hai anos, mentres seguía coa banda. Actualmente estou de xira, de feito, agora mesmo estou rodeado de músicos. Acabamos de tocar en Soto Grande, provincia de Cádiz, e quédannos un par de concertos por aquí estes días. Despois temos unha viaxe longa ata Galicia, esta fin de semana estou a tocar o sábado no Liceo de Noia e xusto á mañá seguinte, no Náutico do Grove.
—Para estes próximos concertos, cales son as sensacións?
—Eu estou seguro de que van estar xenial, por dous motivos principais. Son moi profesional, sempre me entrego e fágoo ben. Pero Galicia ten ese plus de que aquí teño amigos, e que despois dunha viaxe tan longa quero chegar e dicir «aquí estou eu». E que a xente goce do meu estado actual, vou acompañado duns músicos magníficos que me secundan e todos temos moitas ganas de ir. As previsións non poden ser mellores.
—E que poderase escoitar?
—Sempre intento facer unha recompilación dos grandes éxitos da miña carreira. Canto temas de Danza
Invisible, que o público me reclama. Se me piden Sabor de amor ou A este lado da estrada, polo seu posto que as vou a tocar. Pero sempre intento sorprender con algunha canción menos coñecida, da miña discografía recente.
—Que relación ten con Galicia?
—Pero que pregunta é esa! A calquera persoa do sur de España encántalle Galicia e parécelle o máis. Cantas veces tocaría eu aí! Se me poño a contar... entre unhas 80 ou 100 datas. En solitario dei entre 10 e 15 concertos, pero coa banda unha barbaridade deles. De Galicia gústame todo, encántame a natureza e a gastronomía paréceme espectacular. Pero sobre todo a xente, sodes extraordinariamente amables. Os andaluces e os galegos levamos moi ben e a min caédesme todos estupendamente. Podo alardear de ter amizades en toda a comunidade e de coñecela ben.
—Cal é o seu lugar favorito?
—Teño moitos. En particular, da Galicia interior. Fai nada descubrimos a Ribeira Sacra de Ourense e pareceume absolutamente preciosa. Logo, a costa de Lugo, é a gran descoñecida de España, e é un dos sitios máis marabillosos que vin na miña vida. E tamén gardo recordos extraordinarios dos dous lugares nos que vou tocar. Dunha vez que estiven en Noia hai moitos anos, acórdome dunhas vistas desde o cuarto dun hotel, e pensar. «Que bonito é este sitio!». Do Grove, teño na memoria o momento, despois dun concerto, en que xa algo bébedos fomos cantar a un karaoke.
—Javier Ojeda non ten pensado despedirse proximamente, verdade?
—Que vai! Acabo de cumprir 60 e atrévome a dicir que aínda me queda unha década, mínimo! De aquí a un pouco, vou publicar un recompilatorio de cancións de amor e desamor, titulado Poliamor.