O que o mal cheiro da túa boca di da túa saúde: «O alento a peixe é signo de insuficiencia renal terminal»
VIDA SAUDABLE

Aínda que pon en alerta dunha mala hixiene dental ou de padecer algún tipo de patoloxía, os expertos indican que tamén existe a halitosis psicolóxica
24 may 2025 . Actualizado á 10:19 h.O mal alento ou halitosis é un motivo frecuente de consulta médica. «Pode ter varios fundamentos. Sobre todo hai que centrarse en todas as vías ou comunicación interna que ten e que desemboca na boca», comenta o doutor Óscar Castro, presidente do Consello Xeral de Dentistas de España. Así, existen varias clasificacións de mal alento. «A máis usual é aquela que diferencia entre a halitosis de orixe intraoral e a de orixe extraoral», explica Castro. Ao que engade: «É importante non confundir a patolóxica coa fisiolóxica, que é aquela que se produce no momento do espertar debido á redución de saliva durante a noite— ou tras a inxesta de determinados alimentos».
O primeiro punto, di, é a propia boca. «A aparición de carie e unha mala hixiene, a putrefacción e a alteración da flora bacteriana da boca por restos de comida, porque non te has cepillado adecuadamente, dá como consecuencia ese mal cheiro, máis coñecido como halitosis», explica. Unha limpeza que se complica cando se dan circunstancias como un apiñamiento dental. «Se non te cepillas ben nos espazos interproximales, pode ser un sitio onde se acumule comida, podreza e provoque mal cheiro».
Se o problema recae en déficit de limpeza bucal, os expertos remarcan que se deben de dedicar, polo menos, dous minutos a este hábito e non facelo dunha forma brusca. O ideal é optar por un cepillo cun cabezal pequeno que facilita o acceso a zonas da boca difíciles como as moas. Así mesmo, este proceso débese completar con cepillos interdentais ou con seda dental para os espazos que existen entre os dentes.
Olalla Argibay, membro da Sociedade Española de Periodoncia (Saber), recalcaba neste artigo que a lingua tamén debe formar parte desa limpeza: «Ten papilas, microvellosidades, e aí acumúlanse unha chea de bacterias. Son o caldo de cultivo perfecto, por iso é bo cepillarla cada vez que nos lavemos os dentes. As bacterias teñen aí alimento e están a cuberto, teñen unhas condicións estupendas para crecer». Ademais, esta pódenos axudar a comprobar que nos habemos cepillado correctamente: «Non só se trata de sentir a boca fresca, porque se empregamos moita pasta pode darnos esta sensación, senón que cando deslicemos a lingua sobre a superficie do dente, este debe quedar suave. Se está rugosa, hai que volver insistir».
Máis aló da boca: cando o alento é signo de enfermidade
O doutor Karan Rajan, cirurxián do NHS (en inglés, Servizo Nacional de Saúde de Inglaterra) e un dos maiores creadores de contido sobre saúde e ciencia nas redes sociais, indica que algúns cheiros poden ser signo de padecer algunhas enfermidades. Nunha lista incluída en Como evitar que o teu corpo te mate (VR Europa, 2025), asegura que un cheiro agre pode indicar refluxo ácido. «Isto significa que hai restos de comida que volven á garganta, converténdoa nun caldo de cultivo para as bacterias».
Cando o mal alento asóciase a un cheiro a naftalina podería deberse á presenza de bacterias na boca ou a algunha patoloxía que causa exceso de mucosidade. «Pode ser sinal de que sofres unha alerxia ou un arrefriado», confirma Rajan.
Pero o alento tamén pode ter un cheiro afrutado que indica niveis elevados de cetonas no sangue. «É un síntoma de cetoacidosis diabética, na que o organismo non produce suficiente insulina para utilizala como ácidos graxos para producir enerxía», di o doutor do NHS. Ademais, «unha nota doce ou balorenta no alento podería ser un signo de fedor hepático, que é un indicador de enfermidade hepática; e o alento a peixe, supondo que non estiveses comendo marisco, é un signo de insuficiencia renal terminal, na que os riles non conseguen desfacerse de residuos tóxicos como a urea e o amoníaco».
Malos hábitos
Ás veces, o mal alento non é signo de ningunha enfermidade, senón dun mal hábito. «Ás veces trátase dunha mala respiración ou durmir coa boca aberta, provocando que esta se seque», sostén Castro. Neste caso súmase unha sensación de boca pastosa.
«O alcol, o tabaco, comida con exceso de graxa ou de picante tamén pode provocar dixestións pesadas e ao eliminar eses gases, dáse mal cheiro». Así, os problemas dixestivos, xa sexan a nivel estomacal ou intestinal, poden nun momento determinado provocar halitosis.
«Ao final, o dentista é quen ten que marcar o diagnóstico diferencial e se non atopa ningunha patoloxía derivalo ao otorrino ou ao digestólogo para buscar a causa desa halitosis», amplía o presidente do Consello Xeral de Dentistas de España. Ademais, ese mal alento non sempre existe. «Tamén se pode dar a halitosis psicolóxica: o paciente ten a percepción de que lle cheira mal a boca aínda que non sexa así. É como as dismorfias, as persoas que se cren que están gordas a pesar de estar delgadas. É unha percepción máis psicolóxica que física».