Estas últimas semanas Ferrari volveuse a pór de actualidade. Non é que sexa unha anomalía, máis ben ao contrario, Ferrari sempre dá que falar. Nesta ocasión a noticia é dobre: por unha banda, a fichaxe, para o 2025, de Lewis Hamilton; e por outro, a estrea nas salas de cine da película Ferrari, con Penélope Cruz como protagonista.
Da primeira cuestión fálase moito porque Lewis asina o contrato máis zumento da F1 e vestirase de vermello, que, segundo declarou, era un soño que tiña desde neno. Líbrase o británico de que il Commendatore xa non está, porque co seu carácter podería correr a gorrazos ao bo de Lewis cando se presente no box con algún deses modelos que acostuma levar. Aínda que en España nos importa pouco o que lle pase a Lewis en Ferrari e o único que lamentamos é que Carlos Sainz se verá obrigado a buscar novo asento para o 2025. Non lle van a faltar ocos e, como sabiamente dicía o seu pai, o que hoxe pode parecer un problema, mañá pódese converter nunha oportunidade. É sabio o Matador e ten moita razón. O terceiro implicado nesta onda de Ferrari é Leclerc, que seguramente prefería a Carlos que a Lewis como compañeiro. Saltarán faíscas moi pronto.
Ferrari sempre tivo aos mellores nas súas filas e Hamilton é un deles, talvez a peza que lle faltaba, aínda que non sabemos se chega xa en plenitude ou se lle está pasando o arroz. Comprobarémolo moi pronto, aínda que eu en Mercedes este ano apostaría por Russell.
A outra noticia é que Enzo Ferrari protagonizou unha película na que se narra a súa vida e que ten como actriz de repartición a Penélope Cruz, que encarna o personaxe de Laura, a esposa de Enzo. A película, dirixida por Michael Mann, recrea ben o mundo das carreiras e a contorna de Enzo Ferrari xa convertido en lenda. Il Commendatore sempre gozou dun carácter moi forte, onde os sentimentos brillaban pola súa ausencia, e iso recréase na cinta para lucimento de Penélope, que ten un papel que a pode levar aos Óscar.
Pero Ferrari, xa non falo só do seu fundador, senón da marca, merécese unha película e moito máis. É unha auténtica lenda, os seus coches son talvez un dos símbolos máis nítidos do luxo, por amais de reloxos de marca, e á altura dos grandes iates. Ter un Ferrari é o soño de millóns de persoas e por iso os coches que se fabrican en Maranello xa teñen propietario anos antes de construírse e revalorízanse desde o minuto uno da súa vida. Este éxito é un paradoxo, porque Enzo Ferrari nunca quixo ter unha fábrica de coches, senón un equipo de competición. Pero talvez aí estea o segredo de Ferrari, facer coches de carreiras para andar pola rúa. Oxalá que ninguén cambie isto nunca.