Nenos pequenos e exposición ao sol, as claves para ter en conta: «Se ti tes calor, el moito máis»

Laura Inés Miyara
Laura Miyara LA VOZ DA SAÚDE

A TRIBO

Una de las obligaciones de los niños en verano es jugar al aire libre mañana y tarde
Unha das obrigacións dos nenos no verán é xogar ao aire libre mañá e tarde José Manuel Casal

Entre os seis meses e os dous anos, os pequenos teñen unha pel máis sensible que tende a queimarse rápido e tamén teñen maior risco de deshidratarse

25 jul 2025 . Actualizado á 15:29 h.

Na praia, na piscina, no parque ou facendo sendeirismo no monte, o verán gózase ao aire libre. Pero os nenos pequenos non están preparados para estar toda unha tarde ao sol. Ata os dous anos, a súa pel é máis fráxil e a exposición prolongada á radiación UV pode ter consecuencias graves. Por iso, a recomendación xeral adoita ser evitar que os bebés estean ao sol e protexelos o máximo posible con gorros, antucas e roupa adecuada. Con todo, isto non sempre é posible. Cando a familia ao completo fai un pícnic na praia, a calor e os raios solares poden ser difíciles de evadir. Analizamos como protexer o máximo aos nenos en cada etapa do seu desenvolvemento coa axuda dos expertos.

Cando é seguro expolos ao sol

Aínda que a exposición solar segura non se pode establecer de xeito unívoco, xa que depende do contexto no que se atope cada persoa e das características da súa pel, o doutor Pedro Viaño, pediatra, vogal do Colexio Oficial de Médicos de Pontevedra e coeditor de EnFamilia, a páxina web da Asociación Española de Pediatría, sinala que «hai evidencia suficiente como para contraindicar a exposición solar directa, sobre todo nas horas de máxima calor, en bebés menores de seis meses de idade».

Entre os seis meses e os dous anos, «poden exporse ao sol, pero con precaución, xa que sabemos que teñen unha pel máis vulnerable, sobre todo os menores de seis meses, e que a queimadura solar froito desta exposición aumenta o risco de cancro de pel na idade adulta», advirte o experto.

«Hai que ter en conta que os mecanismos propios de defensa da pel fronte ao sol, que son fundamentalmente o bronceado e o engrosamiento da capa córnea, que é a máis superficial, un neno moi pequeno aínda non os ten. Entón, probablemente vaise a queimar. E sabemos que esta pel mozo é tan permeable que aplicar filtros solares non é tampouco a mellor idea», apunta neste sentido a dermatóloga Cristina Eguren, membro do Grupo de Dermatoloxía Estética e Terapéutica (Gedet) da Academia Española de Dermatoloxía e Venereología (AEDV).

Cabe destacar que tomar o sol non é unha actividade recomendable tampouco para os adultos. «A poboación xeral considera que hai unha exposición solar que é segura, incluso desexable. Isto non é certo, a exposición solar non é segura. Por razóns culturais consideramos que si, pero non existe un bronceado saudable. O bronceado é unha reacción de defensa da pel á exposición solar durante períodos de tempo prolongados», subliña o doutor Viaño.

Nenos e vitamina D

Se a exposición ao sol está completamente descartada para os bebés e nenos pequenos, poderiamos preguntarnos como obteñen a vitamina D que o seu corpo, igual que o dos adultos, necesita. O doutor Viaño aclara que «os nenos menores de 12 meses en España xa reciben profilaxes con vitamina D, con medicamentos orais, polo que en principio non teñen un risco aumentado de ter unha insuficiencia ou un déficit. Doutra banda, a vitamina D sintetízase en cantidade suficiente cunha exposición solar fose das horas de máxima incidencia dos raios ultravioleta e non é necesaria a exposición dunha gran superficie corporal».

Como protexer aos máis pequenos

Ata os dous anos, a recomendación unánime dos expertos é que a exposición sexa mínima, de ser posible, fóra das horas de máxima exposición e sempre co uso de crema fotoprotectora. No entanto, «a protección solar non debe usarse nos nenos menores de seis meses. Entre os seis meses e os dous anos podemos aplicala nas zonas que teñan que quedar expostas, por exemplo, as mans e o rostro», indica.

O resto do corpo debería estar cuberto por roupa idealmente fotoprotectora, «por exemplo, un chapeu de á ancha, lentes de sol e roupa de manga longa», propón Viaño. Hai que ter en conta que estas pezas desgástanse e van perdendo esa protección cos lavados e co uso. «E os nenos deben estar baixo a antuca, aínda que isto non evita que teñan que estar protexidos da luz solar xa que a maioría dos raios do sol reflíctense na area, na auga e poden chegar á pel dos nenos e incluso producir queimadura solar aínda que non hai unha exposición directa», advirte o pediatra.

A partir dos seis meses, «o que recomendamos é empezar a utilizar filtros solares minerais, que son os que non se absorben e por tanto, para estas peles que non son de recentemente nado, pero que aínda están en maduración, son os máis amigables», apunta a doutora Eguren. Estas cremas deben reaplicarse con frecuencia, sobre todo se o neno se está movendo ou se lle metemos na auga.

Nesta etapa, podemos levalos á praia, pero hai que prestar atención aos signos temperáns dun golpe de calor. «O corpo dun neno aínda regula mal a temperatura e se deshidrata máis facilmente. Un día enteiro na praia a 40 graos non é o ideal para un bebé de seis meses. Aínda que xa lle pode dar un pouco o sol sen perigo, hai que facelo con mesura. Se ti tes calor, o neno, moito máis», explica Eguren.

Neste sentido, Viaño lémbranos que o golpe de calor é unha emerxencia médica, «por tanto, debemos avisar aos servizos de emerxencia en canto vexamos signos disto e seguir as súas indicacións». Podemos recoñecelo porque a pel do neno estará pouco turgente, seca, sen brillo, a respiración será superficial, o neno atoparase letárxico ou somnolento cos ollos afundidos, faría menos cantidade de ouriños no tempo previo e a súa actividade estará claramente diminuída.

Aínda que é importante prestar atención a estes riscos, Eguren considera que a actitude dos adultos non debe ser de todo ou nada. Para a experta, «o ir á praia pode ter moitos beneficios para un neno. Colle a area, xoga, toca a auga por primeira vez, goza e esta estimulación é importante. Pero hai que facer as cousas con sensatez. Por tanto, por baixo dos seis meses, non lle exporía ao sol. De seis meses a dous anos, pode ir un pouquiño en horas de menor incidencia dos raios, utilizando fotoprotectores minerais e co reforzo da roupa e da sombra, hidratándolles con frecuencia».

Laura Inés Miyara
Laura Inés Miyara
Laura Inés Miyara

Redactora de La Voz dA Saúde, xornalista e escritora de Rosario, Arxentina. Estudei Licenciatura en Comunicación Social na Universidade Nacional de Rosario e no 2019 trasladeime a España grazas a unha bolsa para realizar o Máster en Produción Xornalística e Audiovisual de La Voz de Galicia. A miña misión é difundir e promover a saúde mental, loitando contra a estigmatización dos trastornos e a psicoterapia, e creando recursos de doado acceso para aliviar ás persoas en momentos difíciles.

Redactora de La Voz dA Saúde, xornalista e escritora de Rosario, Arxentina. Estudei Licenciatura en Comunicación Social na Universidade Nacional de Rosario e no 2019 trasladeime a España grazas a unha bolsa para realizar o Máster en Produción Xornalística e Audiovisual de La Voz de Galicia. A miña misión é difundir e promover a saúde mental, loitando contra a estigmatización dos trastornos e a psicoterapia, e creando recursos de doado acceso para aliviar ás persoas en momentos difíciles.