Laura someteuse a unha mastectomía: «Canseime da inquedanza que me xeraba ir a cada control»

Cinthya Martínez Lorenzo
Cinthya Martínez LA VOZ DA SAÚDE

ENFERMIDADES

Laura Cunqueiro se sometió a una mastectomía reductora de riesgo de cáncer de mama.
Laura Cunqueiro someteuse a unha mastectomía redutora de risco de cancro de mama. PACO RODRÍGUEZ

O mozo, de 37 anos, é portadora dunha mutación herdada da súa nai, que faleceu hai oito anos despois de sufrir primeiro un cancro de mama e despois outro de ovario

07 oct 2025 . Actualizado á 12:30 h.

Cando Laura Cunqueiro, de 37 anos, decidiu someterse a unha mastectomía preventiva fai dúas, «necesitaba sentirme apoiada, que me dixesen que todo ía saír ben», confesa. Atopou por redes sociais a outra muller que pasara polo mesmo, falou con ela e tranquilizoulle. Por esa razón decidiu ser protagonista destas liñas, porque son as que, no seu día, a ela tamén lle tivese gustado ler.

A nai de Laura sufriu cancro dúas veces: «Aos 55 de mama e aos 65 de ovario». Lembra que a súa avoa tamén falecera con 46, cando a súa nai tiña sete anos. Con eses antecedentes, á súa nai ofrecéronlle facerse as probas xenéticas. Saíron alterados dous xenes: o BRCA2 e o ATM. As mutacións neste último aumentan o risco de cancro de mama, aínda que de forma moderada en comparación con outros como o BRCA (existen dous tipos, o 1 e o 2). «É máis raro, pero tamén predispone», conta Laura. É dicir, este tipo de xenes, cando están sans, reparan o ADN danado e regulan a división celular, pero as mutacións —cambios daniños— impiden estas funcións, favorecendo o crecemento celular descontrolado e a aparición de tumores, a miúdo en idades máis temperás. 

Desgraciadamente, a súa nai faleceu en setembro do 2017. Ao mes seguinte, Laura e os seus irmáns tamén se fixeron o test xenético. «O procedemento é como unha análise de sangue». Os tres fillos saíron positivos, pero de xeitos diferentes. «No meu caso, só teño unha das mutacións (no xene ATM) e propuxéronme facer controis preventivos ou unha cirurxía. Ao principio, decanteime pola primeira opción: resonancias magnéticas e ecografías de mama alternas, cada seis meses».

«En portadoras de BRCA1 ou BRCA2, o risco de cancro de mama ao longo da vida oscila entre un 40 e un 80%. Para o de ovario, as mutacións en BRCA1 confiren risco do 15 ao 40%, mentres que no BRCA2 é menor, entre un 5 e un 30 %», expresa Ana Vega, xenetista clínica na Fundación Pública Galega de Medicina Xenómica e coordinadora do grupo de Xenética en Cancro da Fundación Instituto de Investigación Sanitaria de Santiago (IDIS). En cambio, «as que se dan no xene ATM asócianse sobre todo con cancro de mama e confiren un risco máis baixo, sobre o 25%».

  • BRCA1 e BRCA2 son os xenes que se asocian cunha maior proporción de casos ao cancro de mama e ovario hereditario.
  • Describíronse outros de alta penetrancia asociados ao cancro de mama: TP53 (síndrome de Li-Fraumeni), PTEN (síndrome de Cowden), STK11 (síndrome de Peutz-Jeghers) ou PALB.
  • Tamén de moderada penetrancia como ATM, CHEK2 e NBN.
  • E outros asociados ao cancro de ovario: xenes MMR, RAD51C, RAD51D e BRIP1.

Fonte: SEOM

Laura di que vivía o seu día a día con normalidade. «Non pensaba no monstro que me estaba pisando os talóns a diario, pero co tempo, a espera de resultados tras cada proba xeraba en min máis medo». A finais do 2021, debido a unha complicación dunha enfermidade crónica que padece, expuxéronlle empezar con tratamento hormonal. «Este elevaba o risco ao que me predispone a mutación para padecer cancro. Nunca puxeron unha porcentaxe, pero aseguráronme que a probabilidade era moi alta». Despois dun tempo madurando a decisión, «canseime desa inquedanza que me xeraba ir a cada control». Decidiu aceptar a mastectomía bilateral profiláctica. «Xa estaba a roldar na miña cabeza, creo que era o empuxón que me faltaba, e entrei en lista de espera».

Someteuse a dúas intervencións. «Na primeira extirparíase todo o tecido mamario posible e colocaría un expansor, é unha especie de prótese baleira que van enchendo cada 15 días de soro ata acadar o tamaño desexado, a súa misión é crear espazo. Na segunda operación retírase e colócase a prótese definitiva».

As súas probabilidades de padecer cancro de mama reducíronse. «Non do todo, porque conservei as mamilas e sempre queda unha pequena posibilidade, pero como calquera outra persoa». Agora, acórdase das que non puideron chegar a tomar a decisión: «Síntome afortunada pola oportunidade, oxalá a miña nai e outras moitas que xa non poden contalo, tivésena».

Cinthya Martínez Lorenzo
Cinthya Martínez Lorenzo
Cinthya Martínez Lorenzo

De Noia, A Coruña (1997). Graduada en Xornalismo pola Universidade de Santiago de Compostela, especialiceime en novas narrativas no MPXA. Despois de traballar na edición local de La Voz de Galicia en Santiago, embárcome nesta nova aventura para escribir sobre o noso ben máis prezado: a saúde.

De Noia, A Coruña (1997). Graduada en Xornalismo pola Universidade de Santiago de Compostela, especialiceime en novas narrativas no MPXA. Despois de traballar na edición local de La Voz de Galicia en Santiago, embárcome nesta nova aventura para escribir sobre o noso ben máis prezado: a saúde.