Volver camiñar tras 27 anos en cadeira de rodas: «A miña muller e a miña filla puxéronse a chorar ao verme co exoesqueleto»
ENFERMIDADES
O Chuac, referente en lesións medulares, organiza o Congreso Nacional de Paraplejia onde se mostrou un exoesqueleto que en dous anos estará dispoñible para uso doméstico
13 jun 2025 . Actualizado á 15:15 h.A vida de Ricard Hernández cambiou da noite para a mañá hai vinte e sete anos. El tiña 23 cando sufriu un accidente laboral, a rotura dunha vértebra que lle provocou unha lesión medular completa. «Tiña unha vida perfecta e deixei de camiñar», conta no marco do Congreso Nacional de Paraplejia que se celebra estes días na Coruña organizado pola Unidade de Lesionados Medulares do Chuac. Desde entón, logrou reconstruír a súa vida a través do deporte, a familia e agora da tecnoloxía e os avances médicos.
En tan só tres minutos pasa da cadeira de rodas para porse de pé co exoesqueleto desenvolvido pola empresa ABLE Human Motion, que tamén ten a súa propia semente galega xa que na Universidade da Coruña creáronse os primeiros prototipos. Desde entón, percorreuse un longo camiño co obxectivo de democratizar a tecnoloxía dos exoesqueletos. «Agora mesmo é unha ferramenta moi potente de rehabilitación. Hai que ser conscientes de que o non camiñar implica osteoporose, problemas dixestivos, circulatorios, sen esquecernos do compoñente psicolóxico», explica Helena López, responsable do departamento clínico de ABLE Human Motion.
Antonio Montoto, da Unidade de Lesionados Medulares do Chuac, tamén explica a importancia deste tipo de tecnoloxía: «Permítenos a reeducación da marcha de forma precoz, a verticalización do paciente tamén de xeito moi temperán. Ademais, os afectados gañan forza muscular e funcionalidade moito antes. Estes dispositivos robóticos reducen, non só o custo económico da rehabilitación, senón tamén o gasto físico dos terapeutas».
Ricard camiña dun lado a outro cunha soltura asombrosa e coa actitude de quen goza de cada momento en pé. «A simple sensación de volver mirar á xente aos ollos, de estar á altura dos demais, xa o cambia todo. Mido un metro oitenta e levo case tres décadas acostumado a que só me vexan cando miran cara abaixo», reflexiona. Como lesionado medular lembra a primeira vez que camiñou con este exoesqueleto que agora manexa á perfección. «Ía coa miña muller e a miña filla e as dúas romperon a chorar. Ao final, unha lesión como a miña ten o custo físico, tamén o económico, pero o peor é o emocional», di explicando que a súa filla quere converterse en enfermeira para axudar a xente como el.
Ricard é un dos «pacientes piloto» que levan meses axudando a mellorar este dispositivo, que pretenden instalar en dez hospitais públicos nos próximos meses. Pero o avance non queda aí e xa miran cara a un futuro non moi afastado. «Agardamos que no ano 2027 saia ao mercado a versión doméstica deste exoesqueleto. Nunca será o substituto da cadeira de rodas, pero permitirá aos pacientes camiñar e porse de pé durante varias horas cada día, ata subir ramplas ou chanzos», asegura Helena López. O prezo deste dispositivo tampouco é un secreto e Alfons Carnicero, CEO e Cofundador de ABLE Human Motion, confirma que estará entre os 30.000 e os 40.000 euros.
«Verme nun futuro non moi afastado dando un paseo pola rúa coa miña parella, a miña filla ou os meus amigos é un soño», reflexiona Ricard, de pé e mirándonos aos ollos.