Así fixeron tres galegas a decoración da festa oficial dos Goya: «Construímos instalacións verdes inspiradas en montañas»
SOCIEDADE
María, Lorena e Anxela levaron desde Galicia a Valladolid todo o mobiliario, flores e plantas da festa que seguiu á gala
12 feb 2024 . Actualizado ás 12:47 h.Tres mulleres galegas, tres mentes creativas detrás da festa oficial «after Goya». Desde Galicia a Valladolid . María Vázquez Arias é a directora creativa de Consentido, un pequeno estudo de Pontedeume, que non ten medo a enfrontarse a grandes retos como esta festa para 3.000 invitados. Lorena Feijoo, á cabeza desde Ponteceso do estudo de interiorismo Fuxides Clos, que ademais ten unha longa experiencia en organización de eventos. E Anxela Rodríguez, detrás do taller floral Bendita Flor da Coruña, que desde o primeiro momento dixo «estou dentro».
Como se xestou todo? Unha chamada inesperada foi a semente que culminou na festa deste sábado. María estaba en novembro facendo unha sesión de fotos no restaurante de Martín Berasategui con David de Jorge e, xusto nese momento, soou o seu teléfono. Era unha das persoas da organización coa que xa traballara noutras ocasións e que lle propuxo realizar a decoración da festa oficial que seguiu á gala. «Vino como unha oportunidade para participar nun evento no que xamais me imaxinei que podería estar e vivilo como unha experiencia», lembra. Tras esa primeira chamada, María púxose a buscar profesionais do interiorismo como primeira pata para o reto. Aí apareceu Lorena, de Fuxides Clos.
«Recibín un mail no que me pedían orzamento para realizar a festa postgala. A verdade é que ao principio, cando lin Premios Goya, pensei que era unha broma. Ata me puxen a buscar todos os datos de María e a súa empresa porque non mo cría», lembra. Para pechar o círculo, chegaron as flores da man de Anxela. «Lorena díxome, "se isto é real, vésche? Necesitamos ilusión e enerxía". E eu a verdade que respondín que si a todo, sen pensalo», di a florista.
Aí comezou o traballo de tres empresas galegas lideradas por mulleres. Procura de inspiración, do concepto que se quería trasladar á festa, compra de mobiliario, deseño de espazos... As tres chegaron á súa primeira toma de contacto a Valladolid hai unhas semanas e o primeiro que se atoparon foi un espazo «xigantesco». Neste punto temos que explicar que se trata dunha nave enorme, desde a parte que acolleu a Gala dos Goya, accedíase directamente ao gran espazo da festa posterior. «A dificultade engadida, ademais, é que o espazo non tiña ningún encanto, non deixa de ser unha feira de mostras na que se fixo unha construción de cero», explica Lorena.
«Queriamos estar á altura do evento. Queiras ou non, son os Goya, non é ningunha broma», conta entre risos María. Desde o mércores que chegaron a Valladolid con todo o equipo foi un non parar. Todos estes días os pasaron no corazón dos Goya.
Un dos maiores retos foi decorar o chamado «recuncho do silencio». Trátase dunha gran sala insonorizada construída para buscar un espazo máis relaxado no que poder falar tranquilamente. «Aí fixemos instalacións verdes, inspiradas en montañas para trasladar a natureza a ese gran recuncho. O obxectivo era transmitir paz», explica Anxela. Tamén houbo chiscadela a Galicia con esas estruturas de montañas que construíron Anxela, Daniel e Bea de Bendita Flor.
A Valladolid chegaron «300 caixas de brión desde Galicia», que xunto co resto de flores e plantas, levou o viveiro Viva Flor desde Ferrol. Crisantemos, caraveis, hortensias, calas...Todas nunha gama cromática burdeos como unha chiscadela ao viño, que contrastaban con mapoulas e anemones brancas para darlle un punto de luz.
O estudo de interiorismo Fuxides Clos comprou o mobiliario, trinta módulos de sofás, puffs, espellos, pasando polas lámpadas e unha longa lista de detalles. Todo chegou á nave da empresa e despois, outra vez a ruta, Galicia-Goya con Lorena e o seu marido, Rafael Castro, tamén interiorista, recepcionando cada peza.
Anxela, Lorena e María coinciden en que foi unha experiencia inesquecible. Vendo os ensaios da gala, desde Estopa a Amaia ou Bisbal. Mentres elas ían dun lado a outro, atopábanse aos bailaríns ensaiando, a todos os técnicos de son e iluminación ou aos presentadores saíndo dos seus camerinos. «O mellor é que, aínda que parecía unha película, todos estabamos igual, traballando. Todo era moi natural», di María.
A Anxela quedóuselle gravada unha imaxe: «o venres saía do seu camerino AnaBelén , espectacular co vestido principal levou na gala e da man de Víctor Manuel, que a axudou a subir ao escenario. Pareceume súper bonito. É incrible ver iso».
Todos estes días comeron na mesa de ao lado dos Javis, por exemplo. E así moitas anécdotas que nunca esquecerán. Unha aventura que rematou este domingo no que houbo que recoller todo. Iso si, antes todas estiveron invitadas á festa despois da gala. Outra experiencia. Agora a ruta inversa: Goya-Galicia.