Sen baterías de litio, sen enchufes, cun motor de catro cilindros de gasolina que rende 204 CV e unha preparación específica de chasis, suspensións, dirección e caixa de cambios, ademais dun diferencial autoblocante, este pequeno deportivo é unha delicia.
06 feb 2024 . Actualizado ás 17:04 h.Nunha automoción cada vez máis electrificada quedan poucos modelos cun carácter deportivo auténtico, con caixa de cambios manual, baixo peso e unha adaptación específica de chasis e suspensións. A serie N de Hyundai reúne estas virtudes e tivemos a oportunidade de pórnos aos mandos do i20 N, que, a pesar de non ter unha potencia descomunal, é capaz de disparar a adrenalina e facernos gozar moito ao volante.
A letra N representa os lugares que son cruciais para o desenvolvemento desta gama: Namyang (Corea do Sur), onde está o centro de I+D de Hyundai Motor, e Nürburgring (Alemaña), onde os coches se someten a numerosas probas.
O i20 N mide 4,08 metros de longo, cunha xenerosa distancia entre eixos de 2,58 metros. Xa exteriormente o coche entra polos ollos, co teito e os retrovisores pintados en negro, unha liña vermella que percorre todo o perímetro de spoilers, pinzas de freo tamén en vermello —coa N sobreimpresionada—, unha grella especial e, sobre todo, o precioso alerón que remata o teito, xusto amais do portón traseiro. A grosa cola de escape ovalada e os pilotos led traseiros en forma de Z completan un conxunto moi atractivo, que se pode pedir na cor Performance Blue, exclusivo da gama N.
As sensacións aínda melloran máis ao situarnos no posto de condución, cuns asentos estilo baquet que suxeitan moi ben o corpo na banqueta sen angustiar na zona lumbar e dorsal do respaldo. O volante —pequeno, de aro groso e con pespuntes en azul claro— e a panca de cambio —de pomo de bóla e cunha precisión perfecta ao engranar as marchas— son de coiro e teñen un tacto fabuloso. A visibilidade é óptima tanto polo amplo parabrisas como polos retrovisores e a luneta traseira. Hai moito espazo para as pernas e os pedais son de aluminio; por pórnos un pouco quisquillosos, só pediriamos un acelerador de táboa.
Pulsamos o botón de aceso e automaticamente escoitamos un bramido rouco e seco. O son do escape pódese variar en tres niveles (normal, Sport e Sport+), do mesmo xeito que a entrega de potencia do motor, a forza da dirección e o funcionamento do control de estabilidade. Hai catro modos de condución prefijados (Eco, Normal, Sport e N) e dous (denominados N Custom 1 e 2) nos que podemos personalizar ao noso gusto os anteriores parámetros. Dous grandes botóns azuis no volante dannos acceso directo a estes modos. Tamén hai un pulsador vermello que activa ou desactiva o igualador de revolucións, un sistema que axuda a suavizar as reducións de marcha dando un toque de gas cando soltamos o pé do acelerador.
O cadro de instrumentos e a pantalla multifunción do cadro de mandos teñen vistas que dan abundante información sobre a temperatura do motor, do aceite, a presión do turbo, o par, o nivel da freada e as forzas G. Para redondear este compendio tecnolóxico, dispomos dun cronómetro de tempos por volta e un programa Launch Control, para saír desde parado coa máxima aceleración posible e sen que as rodas dianteiras patinen.
O motor é un 1.6 de catro cilindros, que rende 204 cabalos e acelera de forma bastante progresiva. Non ten unha gran patada, pero permítenos pasar de 0 a 100 kms/h en 6,2 segundos, axudado por un peso contido de 1.265 quilos. O par máximo (304 Nm) obtense a partir de 2.000 revolucións e pode estirar ata as 6.000 voltas. Ao deixar de dar gas, máis que un petardeo escóitanse unhas bonitas explosións, o que contribúe a facer a condución aínda máis excitante.
O i20 N ten unha profunda preparación respecto da versión normal que inclúe modificacións no chasis, reforzado en numerosos puntos, e a suspensión, que recibe novas copelas, cascos e amortecedores, ademais de variar o brazo dianteiro McPherson e contar cunha barra estabilizadora máis grosa. A dirección ten unha desmultiplicación máis directa e fíxose unha posta a punto específica do motor.
O resultado deste traballo apréciase cando pomos toda a carne no asador e eliximos o modo N: o coche suxéitase moi ben nas curvas, cobre a trazada milimétricamente e se temos que facer algunha corrección a dirección é rápida e dá moita información do que pasa debaixo noso. A resistencia do volante é fantástica e xunto á caixa de cambios manual de seis marchas fan moi divertida a condución. É un coche perfecto para levar polas estradas secundarias e sinuosas de Galicia, e ademais conta cun diferencial autoblocante que mellora a tracción á saída das curvas.
Por suposto, a suspensión é dura como unha pedra e teremos que ter coidado ao pasar sobre fochancas ou badenes, pero se o pomos en modo normal ou Eco suavízase bastante.
Por 29.990 euros —non hai opcións nin extras, tan só se pode elixir a pintura—, este Hyundai i20 N é un xerador de endorfinas e unha fonte de satisfacción que dificilmente proporciona ningún coche eléctrico, por moitos cabalos que teña. Iso si, o que o compre debe asumir consumos que poden superar os 8 litros aos 100 km (a media combinada WLTP son 7 litros, pero xa sabemos que se consegue en condicións especiais) e ter en conta que é un coche que pode chegar a ser incómodo en firmes bacheados ou irregulares, como os que ultimamente abundan nas nosas estradas.
O equipamento inclúe asentos e volante calefactables, sensores de aparcadoiro e cámara de visión traseira, un control de cruceiro adaptativo con mantemento de carril (que funciona de forma suave e efectiva, como en todos os modelos do grupo Hyundai-Kia), equipo de son Bose con oito altofalantes, conexión con Android Auto e Apple Car Play, faros led e antinieblas e unhas preciosas lamias de aliaxe negras de 18 polgadas.