A madrileña quere ter mans libres para a súa candidatura no 2023 e o líder popular non quere que lle marque a axenda política
18 sep 2021 . Actualizado ás 16:30 h.«Eu nunca eclipsaría ao presidente do PP nun evento desa magnitude. Son unha afiliada máis». Iso dixo onte a presidenta madrileña, Isabel Díaz Ayuso, sobre Pablo Casado e sobre a convención nacional do PP. Pero a realidade apunta ao contrario. De feito, dirixentes populares consideran que o dano está feito e que a convención, concibida como un trampolín para reforzar o liderado nacional de Casado, está xa amortizada porque, máis que do líder do PP, nesa cita os medios falarán de Ayuso. Se finalmente non agarraches tras a súa xira por EE.UU., considerarase un desafío á dirección nacional en toda regra. E, se acode, ela converterase na protagonista da convención.
Cal é a orixe do enfrontamento de Ayuso coa dirección nacional?
A pesar do seu recente e irresistible vitoria nunhas eleccións madrileñas adiantadas, a lexislatura de Ayuso é de só dous anos. Ten que presentarse de novo no 2023. Por iso, ten présa por asumir a presidencia do PP madrileño para controlar o aparello, manexar as listas á súa antollo e non depender da estratexia e as urxencias de Casado. Por iso pide adiantar ao máximo o congreso rexional, previsto para mediados do 2022. Algo ao que Casado négase, porque non quere que o discurso que Ayuso enarborará nese congreso rexional márquelle a axenda política cando se atopa no seu mellor momento. «Non pode ser que toque falar sempre, pero cando dou un paso adiante, non toca», protestou onte Ayuso.
Oponse Casado a que Ayuso presida o PPM?
Tratou de evitalo situando a Ana Camíns como «terceira vía» entre Ayuso e o alcalde de Madrid, José Luis Martínez-Almeida. Pero, tras o gran triunfo de Ayuso o 4M, comprendeu que era imposible. Agora, o que pretende Casado promocionando o liderado do alcalde, ao que xa recorreu para desfacerse de Cayetana Álvarez de Toledo, é limitar o control de Ayuso sobre a organización madrileña, clave para a súa aspiración de gañar as xerais, e forzala a unha repartición de poder no aparello rexional e na elaboración das listas, autonómicas e nacionais.
Que papel xoga Miguel Ángel Rodríguez?
A relación entre Ayuso e Casado, que foi quen a designou candidata en Madrid, segue sendo boa. Pero Casado desconfía de Miguel Ángel Rodríguez, xefe de Gabinete de Ayuso. Cre que trata de desestabilizar o seu liderado porque aspira a levar á presidenta madrileña á Moncloa, como fixo con Aznar. Lograr a presidencia rexional sería o primeiro paso para emular a estratexia de Esperanza Aguirre, que usou ese cargo para desgastar a Rajoy e tratar de substituílo no congreso do PP do 2008.
O «normal» é que presida o PP de Madrid, como di Ayuso?
Depende . É certo que en case todos os territorios o candidato do PP preside o partido rexional. «É o mesmo que ocorre noutras comunidades e podo facelo perfectamente», dixo onte Ayuso. Pero en Madrid non sempre foi así. Aznar mantivo un modelo bicéfalo desde 1995, con Pío García-Escudero á fronte do partido e Alberto Ruiz-Gallardón como presidente da Comunidade. Cando Aguirre chegou á presidencia de Madrid no 2003, enfrontouse a Gallardón e esixiu controlar o partido. Fronte ao intento de Rajoy de impedilo, aseguroulle que «arrasaría» no congreso. E así foi. Durante oito anos, Aguirre foi presidenta de Madrid e do PP madrileño. Tras a saída de Aguirre e de Cristina Cifuentes , o PP volveu á bicefalia, con García-Escudero no partido de forma interina e Ayuso na Comunidade.
Por que irrompe Esperanza Aguirre neste debate interno?
Ayuso é practicamente a única dirixente do PP que respecta a Aguirre. De feito, o liderado de Aguirre, baseado en non calar nunca, ir por libre e utilizar unha linguaxe popular pegada á rúa, é o modelo de Ayuso. Aguirre, acosada por pasados casos de corrupción do PP madrileño, trata de blindarse tendo a Ayuso como aliada porque Casado, e moi especialmente o secretario xeral do PP, Teodoro García Egea, un dos «niñatos» aos que se refire Aguirre, xa deixaron claro que non asumen o pasado e que cada pau terá que aguantar o seu vea.
Que posición teñen outros dirixentes do PP?
Os baróns tamén recean da ambición de Ayuso. Pero ninguén toma partido en público. Alberto Núñez Feijoo, o máis influente, e con voz propia, do mesmo xeito que Ayuso, considerou onte «normal» que un presidente autonómico «queira presidir o partido na súa comunidade». «Polo menos eu intenteino», engadiu.