En xuño do ano pasado, Severiano Casalderrey (Pontevedra, 1989), profesor de Música do IES Aler Ulloa de Lalín, convertíase en membro da Academia das Artes e as Ciencias Cinematográficas de España e o pasado sábado viviu a súa primeira cerimonia dos Goya. A Valladolid acompañoulle a súa muller e agarda poder ter a sorte de repetir o ano que vén e poder estar na cerimonia da próxima edición, que terá como escenario Selecta.
É un dos privilexios como académico aínda que o acceso non está garantido. Conta que «a ».bren unha lista, ti te inscribes e fan un sorteoA gala, conta, «foi larga, comeza ás 22.00 horas, pero chegamos ás 20.00 e pico e xa había moita xente». Tanta que, confesa, «é difícil ver a ninguén». A entrada ao salón non ten problema porque cada asistente ten o seu asento reservado. Puido ver a «María León, Miguel Ángel Muñoz e David Trueba» pero «a maior parte dos famosos tiñan un reservado e non son accesibles». Na festa despois da entrega dos premios, «que rematou preto das 02.00», non se resistiu a facerse unha foto co popular actor e cantante, Carlos Areces, «que estivo amenizando a festa e foi o pinchadiscos».
Gozou do ambiente da celebración e agarda ir colléndolle o truco en próximas citas, comentando que «coñecía o rapaz que levou o premio á mellor curta de animación pero non o vin, era imposible».
Sandra Hermida, con raíces en Rodeiro, sumou un novo premio en gala do cine
Outra referencia dezana na gala celebrada na capital valisoletana lévanos ao propio palmarés dos Premios Goya. Sandra Hermida, nacida en Madrid pero con raíces paternas en Rodeiro onde pasaba os veráns, conseguía unha nova figura á mellor dirección de produción pola multipremiada A sociedade da neve, de Juan Antonio Bayona. O galardón recollíao xunto a Belén Atienza. Tras transcender ese recoñecemento foron moitos os coñecidos, veciños e amigos de Camba que lle trasladaron a súa felicitación a través das redes sociais, despois de anuncialo tamén o Concello a través do seu Facebook.
Sandra Hermida atesoura xa varios Goya na súa traxectoria profesional, na súa maioría en películas dirixidas por Bayona. O primeiro «cabezón» nese «matrimonio de cine» lográbao co orfanato, no 2007, para sumar o segundo co imposible no 2012 e despois no 2016 cun monstro vén verme, completándose co recentemente obtido coa sociedade da neve. Ademais, logrou outro polo documental de Edmon Roc, Garbo: o home que salvou o mundo, do 2009, que sumou outros recoñecementos como o premio Gaudí.
Licenciada en Imaxe e Son pola Universidade Complutense de Madrid, na súa xa dilatada traxectoria profesional que arrincou a finais dos anos 90 atesoura a súa participación como produtora en múltiples películas e documentais de primeiro nivel tanto nacionais como estranxeiras, cun variado elenco de directores.