O vicepresidente do Grupo Naturalista Hábitat e colaborador de Radio Voz asegura que ten «un superpoder para sentir os ritmos da natureza»
26 mares 2023 . Actualizado ás 05:00 h.O seu é o medio natural. «Creo que teño un superpoder para sentir os ritmos da natureza», afirma. Un friki dos paxaros e das plantas de arboledo. Botando a vista atrás, cre que debería ter estudado Enxeñería Agrónoma ou Bioloxía, pero decantouse por Empresariais e converteuse nun experto no mundo natural de xeito autodidacta. Na súa biblioteca hai 3.000 libros de animais e plantas. «Son un fanático. Non leo novelas, pero encántanme as guías de identificación. Cando era pequeno os meus pais víanme como un bicho raro porque sempre pedía libros relacionados con animais», lembra Santiago Vázquez Casás, coruñés da rúa Camariñas que este ano cumpre 50 anos. «Son urbanita, de Monte Alto, pero vivo en San Xoán de Vilanova, Perbes. Gústame o campo. Sempre ía cos meus pais a unha leira ao lado dos Regos. Durante 12 anos apuntei todo o que vía. Saía de copas ata as cinco da mañá pero levantábame cedo para ir co meu pai para ver como brotaban os meus enxertos», relata. Por certo, o seu pai foi perruqueiro e rexentaba co seu irmán a barbería Irmáns Vázquez de Catro Camiños. «Nunca me cortou o pelo ninguén que non sexa o meu pai. Aínda que está xubilado, voulle pedir que mo corte para a foto», comenta riseira Santi.
«Natureza quilómetro cero»
Quedamos na cafetería Copacabana. Cando chego, está a ver o impoñente palmeral no que se acaban de detectar seis palmeiras con infección moi leve de picudo vermello que agardan que poidan superar con tratamento. «Os estorniños están a piques de marcharse cara a Francia e Inglaterra. Xa empezan a chegar desde África as golondrinas e os primeiros vencejos, que sempre aparecen nesta época na zona do Obelisco. O outro día vin a primeira golondrina e sentín a necesidade de saudala. Apaixóname vivir ao ritmo da natureza», confesa Santi, que colabora no programa Voces da Coruña, de Radio Voz, cun espazo no que fala dos que temos máis preto baixo o nome de Natureza quilómetro cero. «Só en Méndez Núñez podes ver 25 especies distintas de aves. Debería haber un hotel de insectos, como xa colocaron en xardíns de Londres . E refuxio para murciélagos. A xente non sabe que na Coruña contamos cunha colonia de ourizos na contorna da torre de Hércules, lagartos ocelados no monte de San Pedro ou falcóns peregrinos. Gustaríame que houbese máis golondrinas das denominadas avión común, que antes eran moi frecuentes na zona do Agra e case as perdemos», reflexiona. Di que a súa ave favorita é a lechuza e o seu insecto, a vacaloura, ese xigante que adoita dar medo a todo o mundo. «Non fai nada. A súa vida é moi dura. Pásase cinco anos comendo madeira morta. É o insecto máis grande de Europa e está en perigo de extinción», destaca o experto.
A súa vida en Hábitat
Traballou moitos anos no Recuncho Verde, a tenda da praza de Galicia. Agora é xardineiro e coida, por exemplo, a impoñente buganvilla da histórica casa-chalé de Juan Flórez. O seu traballo e a súa paixón van da man. Ilumínaselle a cara cando fala do Grupo Naturalista Hábitat do que é vicepresidente. «Cando entrei atopeime con xente como eu. José Luis Rabuñal é un dos meus grandes referentes. Teño tres axendas: a do traballo, a da familia e a de Hábitat. Nunca vou ser capaz de devolverlle ao grupo todo o que fixo por min», comenta Santi, que ten unha filla de 11 anos. Colecciona ciruelas, recupera especies, sabe todo de pragas e é un apaixonado dos xardíns silvestres. «Unha poda e sega ao final do verán e xa está. Creo que ten que haber unha zona de uso, de prado, de tumbonas, e outra diferente. Os meus clientes déixanme facer», comenta mentres busca imaxes preciosas que garda no móbil. Todas as fotos de Santi son de natureza.