Julio Rodríguez Taboada, profesor: «O importante na clase de Matemáticas non son as matemáticas»

Que «os mozos de hoxe non son peores aos de antes», e que «as matemáticas non son máis importantes que ningunha outra materia», son algunhas das premisas que sostén Julio Rodríguez Taboada, profesor e presidente da Federación Galega de Profesores de Matemáticas, quen ademais afirma que «non quero que se me vexa como exemplo de nada. Simplemente teño un cargo de maior visibilidade».

—Por que custan as matemáticas?

—Porque é unha materia de conceptos abstractos, cuxa ensino tradicional non foi moi amable. É unha materia que se afastou moito da realidade á hora de ensinarse, e iso fai que a xente acabe afastándose.

—Como achegalas á realidade?

Traballándoas desde contextos significativos para o alumno. Non digo que contemos os lapis do estoxo, senón que o estudante entenda que as matemáticas axudan á sociedade a avanzar. Tamén é importante saber como aprenden os nenos.

—Que fai que unha clase sexa boa?

—É fundamental que o alumno non tema equivocarse, que haxa bo clima. Eu vivín desde pequeno que o erro se penaliza, pero é unha parte completamente normal en calquera aprendizaxe. Se un alumno fai unha intervención en clase e equivócase nunha resposta, pero fálao, o interioriza e compárteo, se cadra entenderá o seu erro e isto axudaralle a aprender. O outro, é que o profesor domine a materia; que se forme sobre como aprenden os estudantes e que teña recursos variados para non caer na monotonía.

—Matemáticas é unha das materias máis importantes?

—Nunca me gustou ese concepto, porque o noso traballo como docentes é formar persoas, e desde esa perspectiva temos que ter moi claro que o importante na clase de Matemáticas non son as matemáticas, senón a quen estamos a ensinar. Si hai certos conceptos que poden facilitar outras materias, como física, economía ou xeografía. Son un instrumento que serve para outras cousas, pero non son máis importantes.

—A materia caeu 15 puntos nas últimas probas PISA…

—Caeu case en todos os países, porque houbo unha pandemia polo medio. Pero a min o que máis me preocupa é que desde o primeiro PISA no que participou España, seguimos sempre no mesmo lugar; non baixamos, pero tampouco subimos. Con esta e outras probas evidencíase que os españois de 15 anos teñen problemas á hora de enfrontarse a exercicios matemáticos en contextos diferentes aos que habitualmente traballan na aula.

—Por que ocorre?

—Os mozos saben resolver os exercicios, pero teñen moitos problemas para conectar. En España, as matemáticas trabállanse desde unha perspectiva moito máis algorítmica e procedimental, pero non en entender o que se fai, non se traballa a parte argumental.

—A educación está dividida?

—Si. Hai conceptos matemáticos que ven por primeira vez en Física e non en Matemáticas. Esa desconexión é algo que hai que traballar. Se hai conceptos necesarios para avanzar noutras materias, deben darse primeiro en Matemáticas, porque a forma de entendelos é moi distinta.

—Hai quen culpan aos mozos de agora e a súa dispersión…

—Cando eu era novo, non estaba todo o día colgado dunha pantalla e non falaba cos meus amigos por WhatsApp ou Instagram; pero porque non existían, non porque eu fose distinto, nin mellor, nin máis responsable, senón porque son posibilidades que non existían. Non creo que os mozos de agora sexan, en ningún caso, peores, nin menos traballadores do que eramos os meus compañeiros ou eu, aínda que si están expostos a máis estímulos constantes e inmediatos, e iso pódeos distraer.

---

---