Desafiuzan a unha veciña de Mos e ao seu fillo: «Bótame a miña propia familia»

Monica Torres
mónica torres MOS / LA VOZ

O Porriño

Cruz (la primera por la izquierda) fue acogida con los brazos abiertos en su casa por Áurea
Cruz (a primeira pola esquerda) foi acollida cos brazos abertos na súa casa por Áurea Mónica Torres

Cruz Estévez di que os seus irmáns convenceron o seu pai para botala

20 mares 2024 . Actualizado ás 13:32 h.

Cruz Estévez celebrou o seu aniversario máis amargo o sábado. O último na casa de Mos na que veu ao mundo hai 54 anos e na que coidou aos seus pais. Este martes foi desafiuzada tras cinco intentos errados. Unha barreira humana impediu fai un mes que se cumprise a última orde do Xulgado de Instrución número 2 do Porriño, pero esta vez non ocorreu. Máis dunha decena de patrullas da Garda Civil blindaron todos os camiños que rodean á vivenda, en Torroso, para facilitar o traballo da comisión xudicial. O desaloxo estaba previsto para as 10.30 horas e os veciños xa estaban dúas horas antes na contorna. Tamén os axentes, que estableceron un perímetro duns 300 metros.

O desafiuzamento consumouse ás once e media, tras varias horas de tensa espera nas que os veciños corearon consignas de apoio a Cruz Estévez, mentres ela atendía aos numerosos medios e cámaras congregados no lugar. A comisión xudicial rompeu o portón do muro e en pouco máis de dez minutos executouse o desaloxo sen incidencias. Cruz, co seu fillo Gabriel e o seu can, foron recibidos por máis dunha trintena de veciños entre berros de «inxustiza» e unha sucesión de abrazos tras varias horas de tensión e bágoas.

Segundo explica Cruz, e «así consta no informe médico forense do xulgado de xaneiro do 2022», o seu pai ten demencia senil incipiente. Os seus pais testaron a casa ao seu favor hai moitos anos, pero co usufructo para o seu proxenitor, asegura. A nai faleceu en novembro do 2020 no hospital por covid. «Deixoume a súa metade da casa e eu seguín coidando ao meu pai, pero as cousas torcéronse cando el empezou a facer cousas raras», relata. «O meu pai púxose mal. Chegou un momento no que me pediu que deixase á miña parella para ser a súa e, ao non acceder, boicoteábame deixando de tomar a medicación ou para comer», explicou. Afirma que tras dicirllo aos seus irmáns, en outubro do 2021, o seu pai, que ten 88 anos, foise vivir cun deles. «Convencérono para que me denunciase para botarme de casa e por iso desafiúzanme hoxe», indicou tras abandonar a vivenda familiar. «Non teño irmáns, senón corvos», sentenciou.

Cruz e o seu fillo trasladáronse este martes a casa de Áurea Rodríguez, a tan só uns metros da que tivo que abandonar. «Vivirá connosco todo o tempo que necesite porque é da nosa familia. Coñézoa fai trece anos, viñémonos vivir aquí pola súa amizade e eu mesma axudeina durante os dez anos que coidou á súa nai», di a súa amiga. Cruz conta cun subsidio de 480 euros «porque traballei sempre ata que tiven que dedicarme a coidar á miña nai». A súa aspiración é conseguir un emprego que lle permita retomar a normalidade e conseguir a súa propia casa. «Os meus irmáns botáronme porque convenceron o meu pai para que me denunciase, pero acolléronme os meus veciños, que son a miña verdadeira familia», di.