KR-180, o obreiro que nunca falla

ALEJANDRO MARTÍNEZ O Porriño / LA VOZ

VIGO

Óscar Vazquez

O sector metalúrxico galego descobre no Porriño a nova xeración de alta robótica industrial

28 abr 2016 . Actualizado ás 12:59 h.

KR-180 é o traballador que nunca se cansa, non protesta e xamais exporá ningunha reivindicación laboral. É capaz de traballar 24 horas ao día sen variar un chisco a súa alta precisión. Este autómata da marca Kuka, líder no mundo dos robots industriais, é tan rápido como eficaz. A marxe de erro dos seus movementos é de 0,001 milímetros e móvese a unha velocidade de dous metros e medio por segundo. Ten ademais a vantaxe de que non hai que pagarlle a fin de mes, nin horas extras nin pagas extraordinarias. Tampouco precisa vacacións. Confórmase con estar enchufado a unha corrente de 400 watts.

A máquina foi onte a estrela da quinta xornada do ciclo tecnolóxico organizado pola Asociación de Industriais Metalúrxicos de Galicia (Asime) no polígono industrial da Granxa, no Porriño. O empregado perfecto causou a admiración dos empresarios, a pesar de que é o ente máis asocial que se pode meter dentro dun persoal. O compañeirismo non está programado no seu disco ríxido. Sempre traballa só e é habitual que se atope cercado por valos metálicos para que ningún operario se lle achegue. Se alguén se cruza no seu camiño, sinxelamente lévallo por diante. Ten un irmán maior, que é máis lento, pero sensible á presenza das persoas. Os asistentes á xornada TIC de Asime quedaron sen comprobar o seu funcionamento, dado que a última hora non puido ser trasladado desde Barcelona. Pero KR-180 deixou ben alto o listón da familia.

Unha empresa de Vigo, Ultimate Robótica, autorizada por Kuka para traballar coa súa marca, desenvolve un prototipo que dá un paso adiante na intelixencia artificial do KR-180. Utilizado para soldar compoñentes de automóbiles, é capaz de detectar cando se gastou o electrodo e colocarse outro a si mesmo. Ata agora a máquina parábase cada oito horas ao cumprirse a vida útil deste mecanismo. Entón entraba en modo de repouso, momento no que un operario aproveitaba para entrar dentro da súa gaiola e cambiar a man a punta da soldadura. Agora o robot faino todo, segundo a opción que propón a empresa. «Así imos conseguir que o tempo que se necesita para parar a liña de produción sexa moito máis pequeno porque habería que entrar soamente unha vez cada oito quendas», apuntaba onte o programador Javier Álvarez.

Cantos empregos pérdense?

Os seus deseñadores non creen que sexa xusto poder estimar cantos operarios podería aforrarse unha empresa cunha maquinaria destas características: «Fai un labor de precisión que dá calidade ao proceso, quita traballo da persoa que estaba soldando, pero, con todo, xera traballo de enxeñería, de programación e de mantemento», defende Álvarez. En definitiva, «suprime traballos antigos para xerar outros novos que son máis valorados».

O director técnico de Kuka, Miguel López, apuntou cara a onde discorre o futuro da robótica industrial. Xa non abonda con que as máquinas autómatas sexan rápidas e precisas nos procesos industriais. O obxectivo da industria 4.0 é que sexan sensibles. Esta necesidade vén dada porque a pesar de que grazas á robotización increméntase a produtividade e calidade, «atopámonos cunha diminución da flexibilidade no proceso», afirmou.

Os robots colaborativos ou sensitivos teñen máis capacidade porque contan cun eixo máis. «Cos convencionais programamos traxectorias e velocidades, mentres que cos colaborativos ademais programamos forzas e sensibilidade, o que está relacionado coa seguridade», apuntou durante o seu relatorio.

Os industriais metalúrxicos organizaron a xornada tecnolóxica nas instalacións da firma Ledisson. Este evento foi o quinto dun ciclo de encontros empresariais, que comezaron o ano pasado co obxectivo de presentar as últimas solucións e avances tecnolóxicos, fomentando desta forma a industria 4.0 no sector do metal.