No 2018 eu adoitaba adestrar no campo 4 de Abegondo, os sábados pola mañá alongabamos a sesión no vestiario ata que empezase algún partido do cadete ou xuvenil para ir velo. Aquela vez tocou ver o cadete. Un neno canario ía polo túnel de vestiarios, desganado, coa camiseta na man, tocáballe ser suplente, e Manuel Pablo, cun ton burlesco pero cariñoso, díxolle que algo malo tiña que estar a facer para ser suplente, o neno se rio e foise ao banco. Entrou no campo cando o seu equipo empataba a falta de quince minutos, baixo a atenta mirada dos míticos do Mundo do Fútbol: América, Javi, Cholo, Suso, os pais dos xogadores e Alfonso, Non tardou nin un minuto en facer cousas co balón inimaxinables para un xogador da súa idade. ¡Que xeito de cambiar de dirección, arrincar e frear! Parecía que estaba a xogar contra bonecos. Como se adoita dicir, ría da pena; creo lembrar que non baixou do medio do campo para defender en ningunha ocasión, a pesar de que o adestrador lle insistía en que o fixese. O cadete gañou grazas a el.
Os números de Yeremay ata este sábado eran pouco defendibles para quen dicimos que é o mellor extremo da categoría. O noso argumento é que xera moito máis que goles e asistencias, porque consegue atacar unha defensa en bloque baixo polo seu talento e descaro, e cando es quen de facelo, o rival xa non pode nin defenderche por acumulación. É o mesmo que lle pasa a Correa no Atleti, a Dembelé , ou Vinicius. Futbolistas que merece a pena que perdan moitos balóns se é por atacar cara a adiante e non o deixan de intentar. Pregunten a calquera lateral que perfil de xogador non lles gusta defender: todos coinciden no mesmo, extremos verticais con e sen balón.
Está claro que falar a touro pasado sobre o penalti e o segundo gol que converte é doado. Halagos e máis halagos que se poden converter no peor inimigo dun futbolista se non sabe xestionar a información. Onde eu quero facer especial fincapé é no seu comportamento dentro e fóra do campo, afastándose dun perfil polémico en ambos os sectores e, o que máis me gusta, agradecendo o apoio da xente que confía no.
PDT: se o talento de Yeremay puidésese cuantificar, ou mellor devandito, se o big data fose capaz de facelo, Yeremay non estaría aquí. Bendito apestoso fútbol moderno.