Ramón García, partidario da vaquilla de verdade no «Grand Prix»: «Equivócase a xente de Madrid que, desde un despacho, cre que Madrid é o importante»

P. V. LA VOZ

TELEVISIÓN

Ramón García, en el «Grand Prix»
Ramón García, no «Grand Prix» RTVE

O presentador do concurso entende a necesidade de evolucionar, pero ve hipócrita a prohibición de animais na tele: «Por que seguímolo tendo nos pobos e non na televisión pública?»

07 jul 2025 . Actualizado á 19:18 h.

O Grand Prix regresa un ano máis, cunha estrea marcada pola competición entre a localidade ourensá de Celanova e o municipio jiennense de Huelma. O renovado concurso dos veráns da televisión pública, que durante case dez anos converteuse en símbolo da época estival en España, retomou as súas emisións hai só dous anos, con grande éxito de público e de repercusión en redes sociais. A competición entre vilas de toda España volveu a converterse nunha icona estival, pero hai unha diferenza substancial con respecto á anterior etapa: a vaquilla, que entón era unha res real, substituíuse por unha mascota simbólica, para acomodarse á Lei de Benestar Animal aprobada hai só uns anos.

Ramón García, histórico e presente presentador do popular concurso, entende a necesidade de evolucionar no respecto aos animais, pero, aínda así, móstrase partidario da «vaquilla de verdade». É perfectamente consciente de que non se pode, aínda que considera «unha hipocrisía» a decisión de non poder utilizar animais na televisión pública mentres as festas dos pobos e as competicións seguen utilizándoos sen cambios. «En toda España segue habendo vaquillas, incluso en Euskadi, onde están en contra; ou en Cataluña, onde non hai touros», reflexionou o condutor do programa nunha entrevista a Informalia.

Considera que, tanto neste como noutros casos, trátase de decisións que se toman nas altas instancias, desconectadas da realidade dunha España que, na súa opinión, segue sendo moi «rural». «Equivócase a xente de Madrid que, desde un despacho, cre que Madrid é o importante. Ou Barcelona ou Bilbao», explica García, que considera que o noso país —e niso reside o interese que esperta o Grand Prix cada verán— segue sendo «de pobos».

Pero se defende o uso da vaquilla real é, sobre todo, polo espectáculo. «Os xogos que faciamos coa vaquilla son marabillosos», indica Ramón García, que aínda así se conforma co uso da  tenreira como símbolo do programa e como mascota, xa que o programa triunfa igualmente. «É porque a sociedade evolucionou e os nenos de agora non coñeceron a vaquilla», asegura, «todos cren que o Grand Prix é como o ven agora».

Ramón García nega que o fin do programa, no 2005 e coincidindo co Goberno de Zapatero, fose por considerar que o programa «era de dereitas». «Retírase porque hai un movemento ecoloxista e animalista que vai en contra de ter unha vaquilla na tele», explica, concedéndolle ao entrevistador que os partidos e asociacións deste tipo son maioritariamente de esquerdas. Tamén deixa claro que, a pesar de que despois houbo un Goberno de dereitas, o de Mariano Rajoy, non foi aí cando se recuperou o formato, senón que sucedeu xa en época do actual Executivo de coalición.

A xente, na rúa, segue reclamándolle o regreso da vaquilla. «E eu digo: "Pero non vedes que non se pode?"», conta o presentador, que lembra que por lei xa non se poden levar os animais a televisión. Pero non só as vaquillas. «Tampouco un can, nin facer unha carreira de galgos», indica.

Todo iso forma parte dunha evolución social. Desas primeiras reclamacións polos dereitos animais á aprobación, no 2023, da Lei de Benestar Animal. «A política vai retocando cousas na sociedade, e a televisión tamén forma parte de iso», saca como conclusión.