Afundación amplía o seu programa para maiores Coñecendo as emocións a outras entidades: «Ábreselles un mundo novo»

Tamara Montero
Tamara Montero SANTIAGO / LA VOZ

SOCIEDADE

Sabela Couceiro, coordinadora del Área de Maiores de Afundación (izquierda) y Sara Masillas, coautora del programa Coñecendo as emocións e investigadora de Matia Instituto
Sabela Couceiro, coordinadora da área de Maiores de Afundación (esquerda) e Sara Masillas, coautora do programa Coñecendo as emocións e investigadora de Matia Instituto PACO RODRÍGUEZ

Xerando grupos seguros e cómodos, as persoas da terceira idade poden abordar temas que lles interesan, aprender a xestionar emocións e mellorar as súas redes de apoio

01 mares 2024 . Actualizado ás 05:00 h.

Un ambiente cómodo, próximo e seguro no que as persoas poden reflexionar, tecer novas redes de apoio, comprender e regular as emocións, mellorar a expresión emocional e con iso as relacións persoais e a autoestima. Poder falar de cousas que son importantes para eles e elas e seguir crecendo persoalmente. Niso consiste o programa Coñecendo as emocións que a Obra Social de Abanca, en colaboración con Matia Instituto, leva xa tres edicións e que agora se abre a outras entidades sociais para que poidan pólo en marcha co acompañamento de Afundación .

Santiago acolle este xoves unha xornada na que se presenta a metodoloxía e os resultados deste programa, cuxo indicador máis potente é que «todas as persoas que entrevistamos quixeron repetir, quixeron máis contido e máis profundo. Creo que iso é un indicador de que o programa achega», explica Sara Masillas, investigadora de Matia Instituto e coautora do programa.

Achega non só en aprendizaxe sobre as emocións, conciencia e comprensión e sobre todo en xerar un grupo no que as persoas se senten seguras falando de cousas que son importantes para elas. «Ábreselles un mundo novo», explica Sabela Couceiro, coordinadora da área de Maiores, que tamén apunta a que hai diferenzas entre elas e eles. A maioría de participantes son mulleres e unha das súas demandas é aprender a pór límites sen sentir culpa. Eles ábrense a unha expresión emocional que lles foi vetada gran parte da súa vida.

«O que ten tamén de valioso este programa é que se adapta á casuística que as persoas maiores han ir querendo traballar», matiza Couceiro. É dicir, o marco teórico que se propón adáptase á realidade, ao día a día. Ás demandas das persoas participantes. Niso ten tamén un labor fundamental a figura que encarna Mercedes Garnelo, coordinadora do Espazo +60 de Ferrol e da nova etapa de e Coñecendo as emocións facilitadora, ou o que é o mesmo, unha especie de tradutora da proposta teórica e de elo conector: «É moi habitual o comentario de que eu nunca falara disto. Bo, pois agora é o momento».

Poder expresar cousas que nunca habían devandito e darse conta de que non son as únicas persoas que pasan por iso, «reafirmarse o que o outro conta, sentir que non che pasa a ti só, é moi importante», di Couceiro. Desa cohesión de grupo xorden tamén redes de apoio  máis aló do programa. Na maior parte dos sitios «seguen quedando, seguen reuníndose», se cadra para tomarse un café no Espazo +60 de forma periódica. «Sucede a miúdo en actividades grupales, pero neste caso moito máis por todo o que se comparte», afirma a coordinadora da área de Maiores.

«Nos grupos temos perfís de todo tipo», explica Mercedes Garnelo. «Hai persoas que se centran máis en problemáticas de sentimento de soidade ou de desvinculación, pero outros teñen problemas doutro tipo». Xorde entón o concepto de edadismo , dunha discriminación social pola mera razón de cumprir anos. Como todos os ismos, necesita primeiro dun coñecemento e unha reflexión para identificar un mesmo esas situacións. «Moita xente si sente un rexeitamento claro a como son tratadas as persoas maiores en xeral e non se identifica con eses patróns, con iso que están a contar do que son as persoas maiores», aclara Couceiro. Non se identifican co estereotipo de persoa maior que moitas veces prevalece na sociedade.

«O coñecemento e a xestión emocional é un ámbito que non tivemos moita oportunidade de coñecer. E as xeracións que agora son maiores teñen un coñecemento menor porque tiveron menos oportunidades», explica Sara Masillas. No proceso de envellecemento tamén se produce de forma natural «unha regulación máis pasiva, no sentido de que non che enfrontas talvez a situacións que che provocan estrés ou non prestas tanta atención a estímulos que provocan un pouco máis de malestar».

Iso non quere dicir que non haxa eventos máis difíciles de xestionar, como a perda de redes de apoio ou o reaxuste necesario que hai tras a xubilación. Existe unha regulación natural, pero o programa permite traballar desde a parte consciente: comprender por que sucederon segundo que cousas, saber que significa e como se poden utilizar para mellorar relacións sociais e desenvolver as ferramentas para enfrontarse a situacións.