«É unha obra de arte ou só un tipo cos pantalóns baixados?», así predixeron «Os Simpson» a censura do «David» de Miguel Ángel

J. V. L. REDACCIÓN / LA VOZ

SOCIEDADE

Fotograma del capítulo nueve de la segunda temporada de los Simpson
Fotograma do capítulo nove da segunda tempada dos Simpson

A mítica serie de animación estadounidense abriu o suposto debate sobre o «ofensiva e inapropiada» que resulta a nudez do rei bíblico

24 mares 2023 . Actualizado ás 18:09 h.

«É unha obra de arte ou só un tipo cos pantalóns baixados?», pregúntase o presentador das noticias da Canle 6 Kent Brockman no capítulo nove da segunda tempada dos Simpson. Ou o que é o mesmo, xa en 1990 —porque o capítulo se estreou o 20 de decembro daquel ano— a mítica serie de televisión estadounidense parodiaba esta ridícula forma de puritanismo que, como se ve, acabou por facerse realidade nalgúns lugares dos Estados Unidos.

En Rasca, Pica e Marge, que é como se titula o capítulo, escrito por John Swartzwelder, a matriarca do clan Simpson rebélase contra as imaxes de violencia á que son expostos os nenos nos debuxos de Rasca e Pica —unha serie dentro da propia serie— e funda «Springfildianos pola Non Violencia, Comprensión e Axuda», SNUH polas súas siglas en inglés.

Despois de manifestarse no exterior dos estudos onde se producen estes debuxos animados, Marge é invitada o programa Smartline conducido por Brockman. Todo iso coincide cun xira da escultura polo país no Springfield é un dos lugares elixidos para exhibila.

Cominan a «Marge Simpson, a majareta» a que proteste contra a obra por «ofensiva e inapropiada». Aínda que ela trata de explicar que para nada está en contra da estatua e di que «todo o mundo de Springfield debería vela», enseguida a súa postura é tergiversada e utilizada para desvirtuar a súa causa contra a violencia dos debuxos animados para nenos.

«¡Alto, alto, alto!», como pode estar a favor dunha forma de liberdade de expresión como este simpático espido e en contra doutro modo de liberdade de expresión como Rasca e Pica?», replícalle o doutor Marvin Monroe, ante o que Marge acaba cedendo. Os debuxos recuperan o seu contido violento e os nenos da localidade abandonan as actividades saudables que estaban a realizar nese breve lapso da prohibición da serie e volven a apoltronarse diante da televisión.

A crítica social que forma parte esencial dos Simpson queda máis patente que nunca ao pintar unha comunidade que elixe a violencia máis basta fronte á representación artística máis exquisita. Unha metáfora máis que reveladora do que está a ocorrer en moitas escolas dos Estados Unidos onde preceptos ideolóxicos delirantes se impoñen á racionalidade pedagóxica.

As outras predicións de «Os Simpson»

Non é nin moito menos a primeira vez que a serie predicir ao seu xeito acontecementos sinalados que logo acaban tendo o seu reflexo na realidade.

Homer Simpson pintou nunha lousa unhas ecuacións que, segundo o físico Simon Singh, predicían a masa do bosón de Higgs, un fito científico que 14 anos despois de valeu o premio Nobel ao belga François Englert e o británico Peter Higgs.

Máis soada mesmo é a visión na que Bart presenza como o seu irmá Lisa se alza coa presidencia dos Estados Unidos e herda un país en quebra polos estragos dun suposto presidente de Goberno como Donald Trump. No seu momento era unha aposta surrealista, coma se na España dos noventa presentásese a Jesús Gil como presidente do Goberno. O que ocorre é que con Trump, 16 anos despois, esa predición case esperpéntica materializouse.

A rampla de acceso do colexio de Alcalá de Guadaíra en Sevilla, que tanto deu que falar fai xa máis de tres anos,tamén tivo o seu antecedente na serie co mesmo resultado hilarante.