Un informe di que as temperaturas no verán se elevarán 2,5 graos a metade de século
24 oct 2016 . Actualizado ás 05:00 h.Galicia logrou conter os gases de efecto invernadoiro que libera á atmosfera, causantes do cambio climático. É máis, os datos do 2014, os últimos contabilizados, revelan que as emisións na comunidade, fundamentalmente de dióxido de carbono, son hoxe en día menores que en 1990, o ano de referencia no que se iniciou o rexistro. Nesa data liberou 27,9 millóns de toneladas de gases, polas 27,1 do 2014. Estas cifras converten a Galicia na segunda autonomía, despois de Asturias -aínda que sería a terceira se se inclúen as cidades autónomas de Ceuta e Melilla- que máis esforzo realizou na diminución de CO2 equivalente durante o período 1990-2014.
É unha das conclusións que se recollen no informe elaborado polo Observatorio de Sustentabilidade con datos oficiais e que será presentado hoxe con motivo do Día Internacional contra o Cambio Climático. Pero no traballo, no que se radiografía a situación do conxunto de España, tamén se revela un contrapunto negativo. A pesar do seu esforzo de redución, Galicia mantense como a cuarta comunidade que máis gases de efecto invernadoiro libera á atmosfera, co 8,7 % da achega do total nacional, só por detrás de Andalucía (50,6 millóns de toneladas), Cataluña (43,7) e Castela e León (33,2). A cada galego correspóndenlle, ademais, 9,9 millóns de toneladas de dióxido de carbono, polo que son os cuartos no ránking -tras Asturias, Castela e León e Aragón- en emisións por habitante.
Respecto das emisións por hectárea, Galicia ocupa un lugar intermedio, con 0,92 millóns de toneladas, aínda que volve situarse nos postos de cabeza, o quinto neste caso, se se atende á variable do PIB.
Aumento das temperaturas
Pero se Galicia tivo un bo comportamento en canto á redución de emisións, pasando dun factor 100 a un 95, sempre tendo como base o período 1990-2014, a situación de España en conxunto é máis desfavorable. «Non fixo os deberes en canto a redución de emisións causantes do cambio climático. Pasou dun factor 100 a un 115, mentres que Europa no mesmo período pasou de 100 a 77», resalta Fernando Prieto, un dos autores do informe.
O estudo non se refire só ás emisións, senón que tamén analiza os posibles impactos do cambio climático na comunidade. Deste xeito, a investigación estima que para mediados de século as temperaturas experimentarán un incremento de 2,5 graos con respecto aos valores actuais, mentres que na primavera o aumento previsto será de dous graos. En xeral, a previsión apunta cara a un maior número de días cálidos e a unha redución dos fríos.
Sobre o nivel do mar sinala que desde o ano 1940 está a subir a un ritmo de entre 2 e 2,5 centímetros por década. Este incremento, segundo o informe, «está a ter xa consecuencias nas costas, con procesos erosivos como desprazamentos, colapsos e corrementos rotacionales».
O rápido incremento das emisións de dióxido de carbono, produto da acción humana, provocan tamén unha maior acidificación do mar. «Os datos recolleitos -recóllese no estudo- constatan que nas augas adxacentes a Galicia o pH das augas superficiais diminuíu a unha taxa media de 0,052 unidades por década desde o ano 1975 ata a actualidade».
En canto aos impactos do quecemento global nos ecosistemas, os expertos advirten de que algunhas especies arbóreas, as menos termófilas, poderían chegar a desaparecer. Tamén se observou tendencia ao adianto nas datas de floración en especies como o castiñeiro -17 días de media desde 1970- e o saeiro. Do mesmo xeito, constáronse adiantos na data do brote da folla e na caída da mesma.
Outro dos fenómenos observados, que cada vez é máis habitual, consiste no incremento significativo da presenza de peixes mariños que son propios de augas máis cálidas, de latitudes tropicais e subtropicales, á vez que se prevén «descensos significativos das capturas de sardiña e polbo».
«Os efectos sobre a biodiversidade do cambio climático esténdense por todo o territorio e afectan a todos os espazos protexidos», destaca sobre a situación xeral Raúl Estévez, outro dos autores da investigación.