Moedas e billetes si, cartóns non: Por que hai bares en Santiago que se negan a cobrar con datáfono?
VIVIR SANTIAGO
Aínda que a gran maioría dos establecementos de Compostela explican que as transaccións con TPV son cada vez máis frecuentes, hai redutos que se resisten a incluír este método de pagamento. Como curiosidade, algúns son dos máis frecuentados polos estudantes
25 mares 2024 . Actualizado ás 09:18 h.Cantas veces sae unha persoa de casa sen moedas nin billetes no peto? Tamén cantas, indo pagar á barra os cafés que xa se consumiron na mesa, escoitouse a seguinte expresión: «Só cobramos en efectivo». Aínda que en Santiago a gran maioría dos establecementos hostaleiros utilizan a TPV para as súas transaccións, existen algúns locais que aínda se negan a instaurar este método. Sinalan que a decisión parte ou ben dunha cuestión de ideais ou ben de non querer que o banco leve a porcentaxe correspondente das súas ganancias; por iso hai bares e restaurantes que establecen unha cantidade mínima para cobrar con cartón. Pero, e ti, que farías se ao pagar a conta mandásenche ao caixeiro máis próximo a sacar un billete?
Segundo a normativa, os establecementos —xa sexan cafeterías, bares ou restaurantes— non teñen a obrigación de admitir o pagamento con cartón nin de equiparse cun datáfono. Ademais, de facelo, teñen liberdade para establecer unha contía de pagamento mínima, que en Santiago adoitan ser vinte ou trinta euros. Iso si, deberán de informar o usuario cunha indicación que estea o suficientemente visible. Pasa, por exemplo, no mítico Cañahueca, un dos bares preferidos polos estudantes de Historia ou de Filosofía pola cantidade de tapas que inclúen coa consumición. Na porta, nada máis entrar, un cartel indícao: «Só pagamento en efectivo». Ademais, ampáralle a súa fama: «Non é ningún segredo, xa sabes que cando vas ao Cañahueca non podes pagar co móbil. Nós case nunca levamos efectivo amais , pero aínda que sexa vas antes a sacalo», explican uns mozos sentados nunha das mesas da terraza.
É curioso ver como algúns dos locais máis frecuentados polos universitarios non contemplen a opción do TPV. Eles, que aprenderon a pagar sen diñeiro físico, se amoldan aos costumes dalgúns establecementos que decidiron conscientemente non incluír esta forma de interacción económica. Pasa, por exemplo, no pub Tarasca. Alí, tanto para unha cervexa como para unha copa ou unha auga, tense que pagar con moedas ou con billetes. De feito, nin sequera hai un datáfono. «Antes de saír de festa, parada obrigatoria polo caixeiro», di unha nova estudante que, ademais, admite que xa non o ve como algo raro. «Nun principio si que che chama a atención, porque vas pagar o que pediches e de súpeto non levas nada amais . Logo xa che acostumas; todo o mundo coñece Tarasca e non creo que ninguén vaia a día de hoxe sen moedas», continúa.
Pero, que pasa se nun lugar sen TPV un diríxese a pagar e atópase sen solto? «Unha vez dixéronme de deixar o DNI na cafetería mentres ía ao caixeiro», lembra unha compostelá a este medio. E basta con navegar polas reseñas de Google dos establecementos sen datáfono para corroborar que, efectivamente, o feito de que non se admitan cartóns é algo que chama a atención dos consumidores. «Estiven en sitios onde só admiten pagamento en efectivo e estaban mil veces mellor indicados que nesta cafetería», «só se pode pagar en efectivo e indícao unicamente cun cartel ao lado da caixa», «só aceptan cartón a partir dos 20 €, o persoal non o aclara ao facer a orde e só figura nun cartel que case non se ve» ou «esixen deixar o DNI para saír a buscar o diñeiro a un caixeiro» son algunhas das máis recentes vertidas sobre a páxina dunha cafetería do ensanche na que non se permite pagar con datáfono.
Desde algúns locais consultados por este medio deixan constancia de que, cando os clientes proceden a pagar, adóitano facer co móbil ou con cartón. Por iso, para eles sería inoportuno quitar os datáfonos do local. Os datos aválano: tal e como xa contou este medio noutras ocasións, máis do 60 % da poboación prefire pagar con cartón. Na praza de Mazarelos e nas súas inmediacións, onde tamén hai un par de bares nos que non dispoñen de datáfono, os mozos sentados ao redor dunha das mesas reflexionan con que cada vez é menos habitual pillalos con diñeiro en efectivo amais . «É raro que leve algunha moeda. Pasoume de chegar a unha barra, que non me cobrasen con efectivo e non saber que facer», explica uns deles, aínda que ao final, «sempre acabamos apañando».