Mulleres, homes e viceversa en Cuntis, pero non para ligar senón para comer e pasalo ben

María Hermida
María Hermida PONTEVEDRA / LA VOZ

CUNTIS

Arriba, una estampa de la quedada de los varones y, abajo, de la de las mujeres.
Arriba, unha estampa da quedada dos homes e, abaixo, da das mulleres.

No municipio xa é tradición que os veciños homes se xunten nunha comida e as mulleres para unha cea. Todo iso o mesmo día, pero sen coincidir, polo menos en principio

30 dic 2023 . Actualizado ás 18:03 h.

A realidade sempre supera á ficción. E en Cuntis vólvese demostrar. Non hai programa da televisión que gañe ao que ocorre neste municipio da provincia de Pontevedra o último sábado de cada ano. Ese día, que nesta ocasión cae na véspera de Fin de Ano, homes e mulleres manteñen un pulso na localidade. Eles, os homes, fan unha comida ao mediodía. E elas, as mulleres, unha cea. Como non podía ser doutro xeito, uns e outros están inmersos nunha competición sa e simpática para ver quen xunta máis comensais. Como empezou todo isto? É unha historia ben galega. Parece o «ti vai facendo» mítico das obras, pero en versión encher o buche. 

Hai anos, ao redor de dez, unha cuadrilla de homes da localidade cuntiense xuntouse para unha comida do Nadal. Ao ano seguinte, uníronse algunhas cuadrillas. E a cousa foi crecendo. As mulleres, pasado o tempo, decidiron contraatacar, e comezaron a preparar unha cita para ese mesmo día. A cousa dividiuse así: eles comerían ao mediodía e elas cearían pola noite. Así foi crecendo a convocatoria. Cada ano apuntábanse máis e máis veciños a cada unha das citas e nas últimas edicións foron xa 200 os comensais en cada unha delas. Aínda que a pandemia obrigou a tomarse un descanso, o ano pasado xa se retomou con forza esta convocatoria. E nesta ocasión a programación é xa ao grande, coa comida/cea, como lle chaman en Cuntis, convertida xa en tradición. 

A loxística tívose que ir mellorando sobre a marcha ao ir crecendo os comensais e agora ambas as citas, a dos homes ao mediodía e as mulleres á noite, celébranse xa baixo unha carpa do Concello, situada no centro urbano. Cada ano fórmase unha comisión, por unha banda a de homes e por outro a de mulleres, á que durante a comida ou a cea entrégaselle un brazalete para cederlle a testemuña dos anteriores organizadores. A partir de aí, comezan a preparalo todo para que o último sábado do ano haxa unha quedada ao grande en Cuntis. Compítese por ver quen o fai mellor? «Un pouquiño si, hai algo de rivalidade a ver quen xunta máis xente e quen ten máis animación», confesa Fernando Otero, portavoz da asociación Río Galo de Cuntis, implicada tamén nesta celebración.  

O deste ano é xa un cartel de festexos en toda regra. Todo empeza cos homes atacando. Sobre as 12.30 horas eles teñen a primeira cita festiva, cunha sesión de vermús polos bares da localidade e unha tirada de lumes.Ás 14.30 horas, máis fogos de artificio e á carpa a comer, onde lles agarda un deses menús imprescindibles en calquera boa xoga galega, con polbo bailando muiñeira no prato. Xa pola tarde, teñen animación coa charanga Fanfarria Furruxa e regueifas a cargo de Oral de Galicia, Lupe Blanco e Lobariñas. Todo iso teñen que despachalo antes das 18.00 horas, xa que nese momento deben deixar libre a carpa para que Pulpería Senín, a empresa que serve tanto a comida como a cea, poida limpar e preparalo todo para que logo entren as mulleres a gozar da súa noite. Vanse entón eles a casa? Non. La maioría seguen de esmorga polos bares ata que, pasada a medianoite, vólvelles tocar ir á carpa. Pero non vaiamos tan rápido. 

Elas, as mulleres de Cuntis, de todas as idades e co vínculo de ser veciñas do municipio, comezan a súa sesión de festa ás 20.30 horas, cunha rolda de viños polos bares da localidade. Logo, cea. Aínda que o menú o serve a mesma pulpería que o dos homes, parece que este se alixeira un pouco, e inclúe pratos como lagostinos, para que non se faga tan pesado pola noite. 

Ás 00.00 horas, mozos e mozas, homes e mulleres, teñen o primeiro punto de coincidencia. E amais é por unha boa causa. Hai unha toma de uvas solidarias no atrio da igrexa a favor de Cáritas . Recádanse fondos para a parroquia de Santa María dous Baños, así que se cobra por cada vasiño de uvas que se reparte. 

Tras este momento benéfico, volta á festa rachada. Entón si, de forma conxunta homes e mulleres gozan ao grande baixo carpa cunha sesión de picadiscos que, este ano, corre a cargo de Xabi DJ. E aí, ata que o corpo aguante. Elas levarán entón unas cantas menos horas de festa amais que eles e iso, ao parecer, sempre queda en evidencia: «A nós isto pásanos máis factura», di Fernando Otero. E posiblemente non se equivoque.