A factoría que salva a vida a xoguetes usados e que dá traballo a dez persoas en Pontevedra

María Hermida
maría hermida PONTEVEDRA / LA VOZ

PONTEVEDRA

La oenegé Boa Vida cuenta con una empresa de inserción laboral que da trabajo con el arreglo de juguetes
A oenegué Boa Vida conta cunha empresa de inserción laboral que dá traballo co arranxo de xoguetes CAPOTILLO

Fanlle traxes a bonecas, contan pezas de quebracabezas e ata reparan consolas

05 ene 2024 . Actualizado ás 21:25 h.

Lourdes Bustamante, que era unha avogada implacable en Venezuela ata que a crise do país empurrouna a emigrar e tivo que empezar de cero en Pontevedra, ten as ideas clarísimas. Talvez por iso está a saír con precisión de cirurxián o plan que foi deseñando para Boa Vida, unha entidade benéfica á que ela se achegou primeiro como voluntaria e da que se converteu na cabeza visible para tomar as rendas da súa empresa de inserción laboral. Montou unha auténtica factoría para salvarlle a vida á roupa e aveños de todo tipo usados, que agora en Nadal está centrada nos xoguetes, para logo revenderlos a prezos entre un 90 % e un 95 % por baixo do que custarían novos. Pero, ollo. O que ideou Lourdes e materializan dez traballadores, todos eles persoas en risco de exclusión, é un auténtico espectáculo. Porque de alí non sae un só xoguete que non estea case como novo. Para iso, esas dez hormiguitas traballadoras fanlles de todo.

Estamos no medio da campaña do Nadal e tanto na tenda da Seca como na de Santa Clara, os dous espazos comerciais onde Boa Vida comercializa os produtos de segunda man, hai boa entrada de xente. «Levamos vendidos máis de cinco mil xoguetes», sinala Lourdes. Entramos con ela na parte de atrás do baixo da Seca. E é aí onde un queda coa boca aberta. Alí traballan dez persoas, case todas inmigrantes de Venezuela, Brasil e Colombia. A Xunta certificou a súa situación de vulnerabilidade para que se lles puidese contratar a través desta empresa de inserción e Boa Vida encargouse de formarlles e apoiarlles para que sexan uns mestres en procesar toda a mercancía de segunda man que chega ata o almacén, que se conta por toneladas e que procede tanto de doazóns como, por exemplo, do traballo de baleirado de trasteiros que fan. Todos operan baixo un mesmo lema: «Aquí non se tira nada». Por pór un exemplo: os recheos dos peluches inservibles que lles chegan utilízanos para facer coxíns.

Que fan nesta factoría tan especial? Cada traballador hase especializado en algo. Tirso, que veu de Venezuela, onde traballaba como técnico agrícola, é agora un experto en electrónica. Descubriu que se lle daba ben arranxar aparellos, así que leva todo o Nadal destripando e volvendo montar xoguetes electrónicos para deixalos como novos. Nada se lle resiste, nin consolas nin coches teledirixidos. Contesta con sorriso mentres llas ve cun micrófono de plástico ao que acaba de devolver á vida: «Hai moitísimos xoguetes electrónicos aos que o único que lles pasa é que quedaron coas pilas dentro e estas estragáronse. Os limpo ben e case todos volven funcionar». Non tira nin as pilas vellas. Ten un medidor para ver se aínda funcionan e, as que serven, ofrécenllas gratis á clientela.

Hai varias traballadoras que son unhas expertas costureiras. Así que elas se dedican a facerlle traxes ás bonecas que lles doan, ás que tamén lavan e peitean para que queden como novas. Lourdes, a xefa do equipo, sinala respecto diso: «Non é o mesmo pór á venda unha boneca espida e sucia que un xoguete limpito e reempacado, porque aquí se volven envolver as cousas para darlle dignidade ao produto».

Captando as mellores marcas

Daniela, que é brasileira e tamén atopou en Boa Vida a oportunidade que buscaba en España, especializouse en captar xoguetes de marca. Das toneladas de cachivaches que lles chegan, ela pon o ollo en todo para extraer aqueles xoguetes das marcas máis caras e con maior demanda, por exemplo Playmovil ou Lego . A ese respecto, hai que dicir que todo o que entra en Boa Vida, que moitas veces chega entre lixo, revísase, contabilízase, pésase e se numera. Nada queda ao azar: «Contamos unha a unha as pezas dos quebracabezas, dá igual que teñan cinco ou dez mil. Non nos deixamos nin unha atrás», explican.

Hai tamén un experto en salvarlle a vida aos bolsos usados, en tunealos para que parezan saídos de fábrica. E todos están encantados con Bea, a única voluntaria —os demais son asalariados—, que é a gran experta en libros. Ela traballou media vida no Círculo de Lectores e agora dedícase a seleccionar os volumes, clasificalos, limpalos —borrando incluso tachones— e pórlles prezo. Ela resume o que é este proxecto: «¡É pura vida!», di chea de emoción.