Javi Moreno, do CD Arenteiro: «É imposible deixar de pensar en metas que temos ao alcance»
OURENSE
O defensor asturiano converteuse en fixo na escuadra de Espiñedo
26 mares 2024 . Actualizado ás 05:00 h.O éxito do Arenteiro é colectivo, aínda que un dos seus nomes máis rechamantes é o dun debutante na categoría como Javier Moreno-Arrones Gil (Oviedo, 2000). Na súa primeira experiencia balompédica fose de Asturias, o central adaptouse ben a un equipo con elegante trato de balón, no que se asentou como peche de seguridade xunto ao limiano Germán Nóvoa. Hoxe, é un deses novos futbolistas de verde que se gañou o dereito a soñar con novos pasos á fronte.
«A ver, dicir que non miras cara arriba na clasificación sería mentir. É imposible deixar de pensar en metas que temos ao alcance. Meternos nunha fase de ascenso a Segunda División é moi complicado, pero sempre que teñamos algunha opción, hai que pelexar por ela. E se non conseguímolo, buscar o posto para a Copa do Rey , que ese polo momento o temos», matiza un futbolista que se forxou na fábrica do Requexón, onde ingresou con só 8 anos, para escalar por todas as categorías dos carbayones e mesmo estrearse co equipo da categoría de prata, nun Oviedo - Ponferradina, ás ordes do Cuco Ziganda.
Javi tiña entón 21 anos e a Espiñedo chegou libre, nada máis rematar a súa etapa sub-23: «Creo que este foi un paso adiante na miña carreira. Estiven o ano pasado entre o primeiro equipo e o filial de Segunda Federación e podo dicir que esta liga se parece máis á categoría superior que á inferior. Hai moitos xogadores que rematarán xogando en Segunda e máis arriba, xunto a outros que xa teñen experiencia alí. Cada semana enfrontámonos a rivais moi fortes». E nese marco, o defensor está a chamar moito a atención, como o resto do persoal verde.
Moreno acusou o inicio da súa primeira experiencia lonxe de casa, ata facerse coa titularidade na décima xornada. Só ten palabras de eloxio para unha contorna no que encaixou á perfección: «Estou moi cómodo aquí. O persoal é buenísima, de moito nivel e hai un bo rolo que é fundamental para todo o que estamos a lograr. En Ourense tamén me sinto súper feliz, é un lugar idílico para poder seguir progresando no mundo do fútbol».
E iso que esta aventura emerxente do ovetense en territorio galego tivo un sobresalto notable en Tarazona, onde sufriu unha lesión de xeonllo que tiña moi mala pinta. Ao cabo quedou nun edema óseo e un par de semanas de descanso, tempo que se reduciu coa súa reaparición na seguinte saída, en Sabadell, onde se empregou a fondo: «Tiña algo de dor aínda, pero como dixen sempre, se xogo e adestro é que estou capacitado para dalo todo. As molestias van remitindo, pero en Sabadell coa adrenalina e as ganas de xogar, empezou o partido e esquecinme de todo».
Foi a cuarta vitoria do once verde como visitante, tres delas neste 2024 e en desprazamentos bastante longos. «Son pesados, pero levan bastante mellor cos tres puntos», aclaraba Javi tras un regreso de máis de trece horas en autobús. A súa análise do partido reflectía unha enorme satisfacción, posto que valoraba aos cataláns como un inimigo moito máis complicado que o da primeira volta: «Foi un partido moi difícil, pero a medida que fomos asentándonos na competición somos un equipo máis sobrio. Non nos fai falta ter tantos momentos brillantes para gañar, porque agora concedemos menos oportunidades».