A última fotografía que se coñece desta política que non fai prisioneiros chamada Yolanda Díaz non é só unha foto, é unha premonición. Foi tomada 48 horas antes do seu penúltimo día de defuntos electorais, en Santiago . A fundadora de Sumar vírase ao escoitar un ruído ás súas costas. Dous biombos cederon e están a caer sobre parte da súa, digamos, plana maior galega. A cousa non pasa, fisicamente, dun susto, pero hoxe pódese ver nesta especie de efecto dominou un anticipo do inminente apocalipse de Sumar nas urnas. A señora Díaz contemplará o desastre desde a distancia, lonxe da triste e soa Marta Lois. Xa case na madrugada, chouchiará o máis parecido a unhas bágoas de crocodilo. Non se pode dicir que Yolanda estea a ser profeta na súa terra. É bastante probable que isto non o arranxe nin con outra foto co papa. Hai quen, na súa caída, estará a aplaudir coas orellas. E hai quen, na súa caída, estará aplaudindo coas orellas.