O presidente da CEOE, Antonio Garamendi, como lle corresponde pola súa responsabilidade, acaba de dar exemplo aos case tres millóns e medio de autónomos que sobreviven, certo que malamente, pero sobreviven neste país. E marcoulles o camiño a seguir para abandonar a incerteza, as penurias e as preocupacións de se serán capaces de chegar a fin de mes con certa dignidade.
O presidente da patronal española, modifica a súa relación contractual ao deixar de cobrar e cotizar como autónomo para facelo como alto directivo. Cun soldo de 380.000 euros ao ano. Uns 31.000 mensuais. Descoñécese se na cifra se inclúen complementos e retribucións dos consellos aos que pertence. Aínda que a cantidade tampouco está moi afastada do que viña percibindo, porque o incremento do 8,5 % é similar ao aplicado ao resto do persoal da entidade que, como sabemos, monta unhas batallas imposibles polo aumento do salario mínimo e dos convenios.
Por principio, hai que celebrar os éxitos laborais e económicos dos demais. E así o facemos tamén neste caso. Porque valoramos a mellora polo difícil labor do presidente empresarial. Soportar os envites de Yolanda Díaz, entregar premios, dar conferencias e moita viaxe, moito cóctel e moita comida. Aínda que en ocasións se poida permitir quedar en casa, como acaba de facer coa viaxe do Goberno a Marrocos .
A CEOE, coas súas correspondentes confederacións territoriais e sectoriais, da que o seu presidente gusta dicir que é unha organización privada, vive como case todo neste país do diñeiro público. Gran parte do ingresado chega da caixa común do Estado e as comunidades autónomas, case sempre a través de cursos de formación. Pedro Sánchez, cunha xenerosidade esaxerada, incrementou as subvencións públicas de 2,5 millóns de euros a máis de 15 millóns. Din as malas linguas que para rebaixar a oposición da patronal á recente reforma laboral.
O novo salario de Garamendi supón un torrente de boas noticias. Non só marca o camiño que han de seguir os autónomos, senón tamén o dos empresarios. Pon fin a unha situación considerada anómala e irregular, segundo din, porque non cotizou o debido á Seguridade Social. Traslada unha imaxe de prosperidade da economía española, a pesar de que el é dos que a desacreditan. E o máis importante, xa pode Garamendi acabar de pagar o pisito, que tanto esforzo lle veu custando.
Un dos medios conservadores e prol-CEOE non tivo máis remedio que dicir que con esta decisión, Garamendi faille un fraco favor ás empresas españolas e que perde autoridade moral. Entende, pois, que a tivo nalgún momento.