Manuel Rodríguez empezou xestionando mananciais e combustible e hoxe a súa neta dirixe unha empresa enfocada ao fogar; a sede orixinal, que data de 1952, estaba en Corcubión
09 jul 2017 . Actualizado ás 05:07 h.Eran os anos duros da posguerra e o subdesarrollo campaba por boa parte do territorio español. En zonas historicamente esquecidas como a Costa da Morte, esa situación de carestía afectaba ata todo o máis básico, servizos que noutras latitudes se asumían xa como naturais pero que neste recuncho do fin do mundo víanse pouco menos que como milagrosos. Nese ambiente de necesidade empezou a labrarse un futuro para si e para a súa familia Manuel Rodríguez, un emprendedor local que naqueles tempos tiña como actividade principal as traídas de auga para as vilas de a zona, desde Fisterra ata Caión (A Laracha), pasando por Cee, Lira (Carnota) ou Corcubión, entre outros moitos. Un xerme que deu lugar ao que, primeiro en Corcubión e agora en Cee, é Subministracións Lareira, a empresa co catálogo de produtos de construción e fogar máis amplo, de lonxe, de toda a comarca.
Aquel labor de Manuel tiña tanto de relacións humanas, mediación e negociación como de simple técnica, xa que este tipo de obras, absolutamente revolucionarias para quen tiñan ocasión de acometelas, implicaban chegar a acordos entre veciños, que eran os que custeaban os traballos e cedían o paso das tubaxes polos distintos terreos. Un labor que hoxe implica a enxeñeiros, aparelladores, investimento público, subvencións... E que entón facían os aldeáns.
Primeiro localizaban un manancial que tivese a calidade e caudal suficientes, logo construían o depósito e despois instalaban as tubaxes ata que se facía a maxia e xa podían prescindir dos cubos e o camiño diario á fonte para os mesteres máis básicos.
A partir de aí, o fundador de Subministracións Lareira empezou a montar os depósitos dos portos, cos que se fornecía combustible aos barcos, en lugares como Ribeira, Muros, Corcubión e Fisterra, entre outros, algo que foi compaxinando coa creación do seu negocio de materiais de construción, cuxa primeira sede abriu en Corcubión en 1952.
En momentos nos que os medios de transporte eran máis que escasos, o empresario xa se movía nunha moto Vespa e nun camión de gasolina. A súa esposa, Dulce Blanco , foi un sostén principal en todo o crecemento da compaña e aínda máis tras o prematuro falecemento de Manuel.
Os fillos empezaron a coller a substitución xeracional. Cada un abriuse un pouco o seu propio camiño e o de Gonzalo foi o de darlle continuidade ao legado do seu pai, cun éxito máis que notable, levando á empresa ao que é hoxe, coa súa sede no lugar de Xallas (Cee) e unha ampla clientela repartida por toda a Costa da Morte e tamén por fóra dela.
Non foi leste o primeiro cambio de emprazamento, porque xa en 1979 a compaña deu o salto de Corcubión a Cee, ampliando de xeito significativo a súa capacidade de exposición, almacén e loxística, aínda que nada comparado coas posibilidades que lle dá a súa actual localización, na que viu incrementado de xeito exponencial o seu catálogo de cerámicas, sanitarios, calefacción ou mobles de cociña e baño, aos que agora suma ferraxería, bricolaxe, fontanería, electrodomésticos, decoración... Practicamente todo o que unha empresa ou particular pode necesitar desde a construción básica dun inmoble ata a súa dotación cos últimos detalles.
De feito, non hai outra empresa do sector na zona que ofreza tal cantidade de produto especializado para as necesidades da vivenda e, a pesar de tratarse dun negocio familiar, pouco ten que envexarlle ás grandes cadeas máis coñecidas. Mesmo ofrece os seus propios talleres para familiarizar aos clientes con novas técnicas e produtos e desenvolve un importante labor social na comarca, a máis destacada a nivel educativo co seu concurso de azulexos, que xa é unha referencia nos centros da zona.
