Touriñán, comediante: «Nunca pensei que esta acabaría sendo a miña profesión»

Xosé Antonio Touriñán (Castelo, 1980) é un comediante, actor e presentador cun sentido do humor típico galego. A paixón polo que fai e pola súa terra, mestúranse convertíndoo nun dous máis coñecidos non seu campo. Levou ou seu humor a formatos como programas nocturnos, sketches, comedias de situación e espazos divulgativos. Ou sábado 22 de xullo presenta non Auditorio Meigas e Trasgos (Sarria) ou número Aquí Tou. As entradas pódense adquirir entradas.ataquilla.com por un prezo de 18 euros. 

—Ou mundo dá comedia foi algo que sempre lle chamou a atención ou deuse por algunha circunstancia?

—Non me chame de vostede por favor [risos], xa son maior pero fasme sentir máis vello aínda. A profesión de cómico e de actor escolleume ela a min, non eu a ela. Foi por casualidade e xogando. Nunca pensei que esta acabaría sendo a miña profesión, aínda que non ou pareza eu era moi vergoñento... Pasábao bastante mal para falar non colexio e diante de xente. Cando acabei ou instituto comecei a facer teatro e actuar con Marcos Pereiro co de Nucha e Mucha. Foi aí onde se converteu en profesión. Ata ese momento nunca pensei que nacera para iso, de feito nunca me subira a unha mesa para cantar ou contar chistes como outros cativos.

—Cales eran vos seus plans antes de saber non que ía converterse?

—Ou meu plan era facer Filoloxía galego- portugesa para ser mestre de instituto, supoño que de galego. Aínda que pensandoo ben non creo que me dedicase a iso. Tamén gustaríame algo que tivera que ver con organizar cousas, traballar nunha empresa...non ou teño moi claro, pero algo dese estilo.

—Se tivera que describirse con tres adxecivos, cales serían?

—É difícil esta pregunta... Diría cabezón, decidido e non sei...

—Simpático podería ser un deles?

 —A min mesmo non considérome simpático. Non profesional si, pero na vida diaria non créasche. De feito emprego moito a palabra toxo como adxectivo para referirme a unha persoa seria ou que anda medio enfadada todos vos días. E a min pásame iso [risos], despois vaime pasando ao longo do día pero, cando levántome cústame, polo que diría que son bastante toxo. Poden confirmalo as persoas que lles toca vivir comigo todos vos días. Creo que é porque teño que gardar ou humor e a comedia para cando traballo, entón gasto pouca non día a día [risos].

—Alguén que admire non mundo dá comedia?

—Puf... a unha chea de xente. Teño un gran repertorio: Federico Pérez, Marcos Pereiro, Javier Veiga, David Amor...Ademais teño a sorte de que case todos aos que admiro son coñecidos e compañeiros, entón é marabilloso.

—É sabido que é unha persoa que traballa moito. Fai monólogos, películas, teatro, comedia, presentador...Se tivera que quedar con tan so unha delas, cal sería?

—Penso que cómico non sentido do teatro, do escenario. Se me tivera que quedar cunha e vivir deso faría so espectáculo de comedia e monólogos en directo.

—Algún hobby que teña na actualidade?

 —Comer e beber [risos]. Cando teño tempo gústame quedar cos amigos para comer, é ou meu maior hobby.

—De todas as actuacións que fixo, que película e obra lle deixou mellor recordo?

—A nai de todas as cousas que fixen é Mucha e Nucha seguro. Foi co que comecei, algo que creamos nós e é do que estou máis orgulloso. Despois, máis aló diso, a primeira vez que actuei non teatro foi cunha peza que se chama «Amigos ata a morte» dá que teño un grandísimo recordo porque ou pasamos moi ben. En canto a televisión e ou cine quedaría con Cuñados porque traballei con dous dous grandes deste país, Miguel de Lira e Federico Pérez, aos que admiro moitísimo.

—Hai dous anos creou a iniciativa «Un dous meus» para promocionar a canteira do Deportivo dá a Coruña. Escolleu ou equipo ao azar ou é seguidor do Deportivo?

—Son moi seguidor do deportivo ou como eu ou chamo, moi deportivista. É unha paixón que teño dende sempre. Se hai algo me gustaría ser dende neno é futbolista, como ocorre ca gran maioría dous rapaces; polo menos dous dá miña xeración, agora queren ser youtubers, influencers e todo iso... Na miña casa sempre gustou moito ou fútbol, ou que pasa é que eran madridistas, ou meu pai, avó... A verdade, é que as xeracións máis novas, vos meus tíos e primos xa fomos máis do deportivo. Tamén porque nos tocou vivir a marabillosa época do equipo.

—Cre que en Galicia pode desenvolver mellor as súas dotes humorísticos ca noutro lugar? Non sentido de que é a súa terra, coñece as costumes...

—Penso que si, polo idioma directamente e pola proximidade cas cousas que ocorren. Para facer comedia é moi importante saber do que falas e sobre todo, quen che escoita ten que saber de que estás falando. Eu crieimei non rural e vivo nun contorna que está implícito non meu humor, polo que é moito máis sinxelo entendelo se tamén ou vives. Ou idioma non que eu penso, non que a min se me ocorren as ideas é ou galego. 

—É a primeira vez que actúa non Ultreia et Suseia en Sarria?

 —Nese festival en concreto si pero en Sarria xa estiven un par de veces. De feito, ou ano pasado tamén estiven nun festival alí con Vaqueiro, Clavero, David Amor e outros cómicos.

—Pódese saber un pouco sobre ou número que vai levar a Sarria este sábado?

—Pódese saber moito [risos]. É un número que se chama Aquí Tou, e ou espectáculo consiste en contar a miña vida dende que nacín. Bo, mesmo antes de nacer e dás aspiracións que eu tiña. Farei un percorrido por momentos importantes ata chegar ao que desexo ou día que xa non estea. Con isto xa che resumo todo ou que vai a ocorrer non escenario en Sarria.

—É un espectáculo novo?

—Non, levo xa un tempo facendoo. Ata ía facer un parón co espectáculo porque temos un en setembro e estamos traballando en novas ideas, pero xusto apareceu ou de Sarria antes do verán. 

---

---

---